เคยแปลกในใจเราเขาไม่รัก เขาไม่ทักไม่ถามแม้ยามเห็น จึงจำอยู่อย่างนี้อย่างที่เป็น หลายประเด็นเรา-เขาไม่เข้าใจ ทั้งที่เราก็ดีงามในความคิด แม้สักนิดมองมาก็หาไม่ ถึงไม่ทักก็มองเห็นหน่อยเป็นไร แม้ไม่ได้เป็นแฟนถือแขนควง จึงคำถามหยามในใจดวงร้าว พอถึงคราวที่เห็นผู้เป็นห่วง จึงไม่กล้าติดตามหรือถามทวง รักทั้งปวงที่ให้กลายเป็นชัง วันนี้พอมีใครเห็นใจบ้าง เราก็อ้างออกไปไม่ควรหวัง อยากบอกเขาหาคนที่รักจีรัง อย่ามัวรั้งตัวไว้ให้หมองตรม แสดงตัวให้เห็นว่าเป็นห่วง เราก็ถ่วงทำไปไม่เหมาะสม ทำตัวตามสบายไร้อารมณ์ เขาคงซมซานแท้ไม่แพ้เรา จึงรู้ซึ้งถึงใจว่าไม่รัก จึงประจักษ์เรื่องหลอนตอนเราเขลา เป็นนิยายตอนสองตริตรองเอา รักเน่าเน่าก็เป็นเช่นนี้เอง
ครูใหญ่โรงเรียนเล็ก 28 พ.ย. 2549 21:18 น. - ID 95634 
1356
9
0
28 พฤศจิกายน 2549 21:25 น. - comment id 631944
รักเน่าเน่าก็เอามันเขวี้ยงทิ้ง พุ่งตรงดิ่งทิ้งลงถังขยะ อย่าเก็บไว้ให้รกใจเลยนะ ทิ้งมันซะปามันไปให้ไกลตัว
28 พฤศจิกายน 2549 21:29 น. - comment id 631947
ไม่เคยมีรักแบบเน่าๆค่ะแต่ก็ ไม่อยากลอง กลัวเหม็งอ่ะค่ะ
28 พฤศจิกายน 2549 21:34 น. - comment id 631950
แล้วแต่แถนแนนแต่ฟ้าจะกำหนด เราไม่ซาวให้ใจต้องมัวหมอง เมื่อเขาไม่สิมาโผดมาผายอย่าร้อง ใหเขามองลายต่างห่างแหน่ถ่อน... ....ใช้ได้มั้ยแบบนี้.... ครูใหญ่ใจฮองฮอง ...เวียนสมอง
28 พฤศจิกายน 2549 23:14 น. - comment id 631979
อุ่นรักบ้างครับ จะได้ไม่เน่า รักใครหรอครับ อยากเห็นหน้า ดูตาว่าเป็นไง รุ่นเดียวกันแน่เลย
29 พฤศจิกายน 2549 00:00 น. - comment id 631983
แต่งกลอนแนวนี้ก็เพราะไปอีกแบบนะครับ แวะมาอ่านผ่านมาชื่นชมผลงานกลอนขอรับ
29 พฤศจิกายน 2549 01:14 น. - comment id 631989
รักเป็นเช่นไรก็คือรัก รูปแบบรักมีมากมายหลากหลายสิ่ง ไม่ว่าจะเป็นเป็นรักลวงรักหลอกรึรักจริง แต่ยังมีสิ่งหนึ่งที่สำคัญ สิ่งสำคัญมากมายของความรัก ให้ประจักษ์แก่สายตาจนแม้ผกผัน แต่ความรู้สึกที่รักให้มีแก่กัน แค่สิ่งนั้นให้เรียนรู้...ว่า..รัก(มี)จริง อืม...ม่ะค่อยสัมผัสเรย...แต่ออกมาจากใจนะเนี่ย..หึหึหึ
29 พฤศจิกายน 2549 07:53 น. - comment id 632008
ถ้าจะคิด รักใคร ให้เผื่อด้วย เพราะอาจช่วย คราเขาไกล..ใจห่างเหิน รักเพียงครึ่ง แบ่งไว้ คราเผชิญ ยามต้องเดิน ลาไกล ไม่เจ็บมาก...
29 พฤศจิกายน 2549 08:03 น. - comment id 632015
รักไม่รัก ใครจะว่าน้ำเน่า แต่เศร้านะคะคนที่ไม่มีใครรัก
29 พฤศจิกายน 2549 11:22 น. - comment id 632070
เนาหลายป่านใด๋น้ออ่าว เอิ๊กๆๆๆ
29 พฤศจิกายน 2549 11:36 น. - comment id 632074
เน่าไม่เน่าอยู่ที่เราเป็นคนคิด ถูกหรือผิดอยู่กับเราคนตัดสิน ปล่อยวางไปรักเน่าเน่าให้โบยบิน กับคืนถิ่นที่เน่าเน่าเขาไม่แล...
29 พฤศจิกายน 2549 12:16 น. - comment id 632089
ได้ยิ้มเลยครับครูฯ
29 พฤศจิกายน 2549 13:00 น. - comment id 632125
ถึงจะเน่า ก็รักนะ .. อย่างอนนะ ..แหะ แหะ .. ตัวก็เบ้อเริ่ม แหม ใจน้อยจัง ..
29 พฤศจิกายน 2549 15:39 น. - comment id 632214
ถ้าใส่เกลือซักหน่อยคงไม่เน่า อาจได้หลนไปแล้วด้วย อิอิ
29 พฤศจิกายน 2549 15:46 น. - comment id 632220
นิยายรักขาดตอน... ดีกว่าจบ...แบบไม่เหลืออะไร
29 พฤศจิกายน 2549 16:46 น. - comment id 632238
แวะมาอ่านงานของครูใหญ่ค่ะ
29 พฤศจิกายน 2549 20:47 น. - comment id 632307
ถ้าเน่าจนเป็นแผล..ครูก็ใช้ผงพิเศษตราร่มชูชีพโดยดิ....แผลจะได้แห้งค่ะ...
30 พฤศจิกายน 2549 08:51 น. - comment id 632443
อะไรเน่าละครูขา ไม่ได้เจอะกันนานซำบายดีบ่
1 ธันวาคม 2549 21:02 น. - comment id 633140
รักเน่าเน่า ก็เป็นเฉกเช่นนี้ สัจจะธรรม ความเป็นจริง ก็รู้อยู่ เขาไม่รัก ไม่ใยดี ไม่ต้องตรม ถือว่าเขา มาช่วยสอน บทเข้มแข็ง ตัวของเรามีค่า มากเพียงใด เขาไม่เห็น ไม่แลมอง ไม่ร้องทัก ไม่ได้แปลว่าเกลียด หรือชิงชัง เขามีเหตุผล ที่ทำไป อยู่ในใจ เราไม่มีสิทธิ์ ขอรับรู้ ความคิดเค้า อย่ามองรักที่ให้เขา เป็นรักเน่าเน่า รักที่อมตะ คือ รัก..ไม่ครอบครอง ทิพย์เองค่ะ ทิพย์หาดใหญ่นะค่ะ จำได้ไหมค่ะเจ้าบทเจ้ากลอนจังนะค่ะคุณวัฒน์ แถมยังตัดพ้อตัวเองตั้งมากมาย ทิพย์แต่กลอนตอบแค่นี้หละค่ะ อย่าสรุปอะไรเพียงแค่ความรู้สึกของเรานะค่ะ เพราะสิ่งที่เราเห็นอาจไม่ได้เป็นอย่างที่คิดค่ะ
2 ธันวาคม 2549 12:26 น. - comment id 633295
หน้าส่วนตัว
ดิฉันก็เป็นครู วันนี้อยากหาบทกลอนซึ้ง ๆ เกี่ยวกับครูติดให้นักเรียนในห้องอ่าน เคยจดไว้นานมากแล้ว มีอยู่ว่า
อันห่วงใดใดในสงสาร
จะเปรียบปานห่วงลูกหามีไม่
แต่ถึงรักถึงห่วงสักปานใด
ก็วางใจให้อยู่กับครูเอย
ก็ไม่กล้านำมาใช้ประโยชน์ เพราะไม่รู้ว่าใครแต่งไว้ เกรงว่าจะไม่ให้เกียรติผู้แต่ง ไม่ทราบว่าท่านมีบทกลอนที่เกี่ยวกับความรัก ความหวังดีที่ครูมีให้แก่ศิษย์บ้างไหมค่ะ ไม่ต้องยาวนักก็จะดีนะคะ
ขอบพระคุณค่ะ
2 ธันวาคม 2549 12:32 น. - comment id 633297
ยังรอ อยู่นะคะ ยังไม่ว่างใช่ไหม
3 ธันวาคม 2549 10:52 น. - comment id 633419
วันหยุดนี้ไม่มีใครผ่านมาบ้างเหรอ หรือว่ามาพบเห็นเป็นเรื่องขำ อย่าให้คิดเลยนะว่าใจดำ เปิดเวบซ้ำช้ำใจครูใหญ่ไม่มา
3 ธันวาคม 2549 10:57 น. - comment id 633420
แก้ใหม่ได้เปล่า
วันหยุดนี้ไม่มีใครผ่านมาบ้างเหรอ
หรือว่าเธอเจอเห็นเป็นแค่ขำ
อย่าให้คิดเลยนะว่าใจดำ
เปิดเวบซ้ำช้ำใจครูใหญ่ไม่มา
แค่นี้แหล่ะ สบายใจแว้ว สำหรับการเขียนกลอนครั้งแรก
4 ธันวาคม 2549 21:38 น. - comment id 633650
มาทักทายนะครับ ต้องขออภัยที่มาช้า เพราะผมใช้อินเตอร์เน็ตโรงเรียน เสาร์อาทิตย์กลับบ้าน กลับเถียงนา ไม่มีเน็ตให้ใช้นะครับ คุณแม่มด........ผมเอาเขวี้ยงทิ้งหลายหนแล้วครับแต่ก็ไปตามเก็บมาอีกน่ะ คุณเฌอมาลย์........ดีจัเลยครับไม่เจอรักเน่าเน่า น้อยคนนะจะไม่เจอผมว่า ทางแสงดาว.........ท่าจะชอบผญาเอามาก ๆ นะครับ มาอยู่อีสานสิครับ น่าอยู่ออกนะ อัสสุ...........หน้าตาก้อถูกใจนะครับ พอที่จะเขียนกลอนพาดพิงได้เป็นเรื่องเป็นราวแหละ ว่าซั่น วิจิตรวาทลักษณ์.........เขียนสนองอารมณ์ตัวเองมากกว่านะน้อง ไม่ค่อยสนใจว่าใครจะอ่านไม่อ่าน เขียนแล้วก็สะใจ ไม่ใช่อะไรหรอก เปเป้ซัง.............ใช่ครับ รัก(แท้) คงจะมีจริงอย่างคุณว่า แต่ใครบ้างนะจะหาเจอ ครูพิม...........ใช่ครับต้องเผื่อใจ จะได้ไม่ต้องช้ำมาก กานต์...........จริงด้วย เศร้าที่ไม่มีใครรัก เหมือนเขาว่าอกหักดีกว่ารักไม่เป็นละมั้ง มอมแมม...........บ่เน่าดอก พอจะเริ่มส่งกลิ่นข้อยกะเออกตากซะก่อน เหอเหอ พงษ์ศักดิ์.............ครับ ตามนั้น กลับถิ่น เป็นดีที่สุด ร้อยแปด.............นะครับ เขียนให้เศร้าแบบขำขำ เหมือนเพลงว่าอกหักเรื่องขำขำไง กีกี้...........ไม่ใจน้อยนะครับ แต่เอามาบ่น แบบเล่าสู่ฟังไง ฤกษ์.............ตากแดด เข้าตู้อบแสงอาทิตย์ไปแล้วครับ ไม่เน่าแล้ว 555 มะกรูด.........ใช่ครับไว้เป็นอุทาหรณ์สอนใจ วงศ์ตะวัน..............น้ำท่วมไหมครับ กทม. อ่านกลอนรักเน่าเน่า อย่าไปทำให้ใครเขาเน่าล่ะ กระต่าย...........จัดการให้แล้วนะ สื่อสารตอบมาด้วย แสงไร้เงา...........ซำบายดีน้องสาว....ครูใหญ่บ่มีหยังเน่าดอกหล่า มีแต่แนวหอมหอม 5555 ทิพย์.........ถูกใจจัง รักที่ไม่ครอบครอง เป็นยอดปรารถนาของผู้ชายทั้งโลก แต่ผู้หญิงชอบที่จะครอบครองนะ ขณะที่ผู้ชาย (อย่างผม) กลัวการสูญเสียอิสรภาพเป็นที่สุด ครูหัวโบราณ..........ขอบคุณที่อ่านหลายครั้งนะครับ เสาร์อาทิตย์ ครูใหญ่ไปทำไร่ทำสวนนะครับ ว่างๆก้อมาช่วยหน่อยนะ นอนเถียงนา ฝาบ่มี ไปบ่?
4 ธันวาคม 2549 23:22 น. - comment id 633677
นี่ก็ดึกแล้วนะ กลับได้แล้ว พรุ่งนี้ต้องตื่นแต่เช้า หรือโรงเรียนนี้ครูใหญ่ต้องนอนเวร
5 ธันวาคม 2549 00:27 น. - comment id 633688
..ทุกอย่างคือ..สัจจธรรม..ที่เกิดขึ้น... ..เกิดขึ้น..ตั้งอยู่..และดับไป... ..คงต้อง..ทำใจ...นะคุณครู... แต่เอ..รักเน่าเน่า...จะรักษาอย่างไรดีน๊า.??.. ..แวะมาเยี่ยมค่ะ..สบายดีนะคะ...
3 พฤษภาคม 2550 17:45 น. - comment id 691099
หวัดดีค่ะครู ถึงรักมันจะเน่า ยังไงก่อนมันจะเน่ามันก็หอมหวาน ชวนให้เราไปสัมผัสมันไม่ใช่หรอค่ะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
