บนเส้นทาง ณ.ถนนบนทางที่เปลี่ยวเหงา เหลือเพียงเงาเราสองที่หมองหมาง ขาดกันแล้วแยกกันคนละทาง เป็นตัวอย่างความรักที่ลางเลือน เหลือเพียงอดีต ไม่มีใครจะลบรอยอดีต ฟ้าได้ขีดรักเราร้างอย่างเฉือดเชือน รอยร้าวลึกแผลร้ายคอยย้ำเตือน เจ็บใดเหมือนเจ็บอกตกน้ำตา ความเหงา ต่อแต่นี้มีแค่ความเงียบเหงา ความหม่นเศร้าคอยเตือนเยือนมาหา ใต้แผ่นฟ้าต้องยอมรับโชคชะตา กลับคำว่าต่อแต่นี้ไม่มีเรา รอยน้ำตา เหลือแต่เพียงละอองใสไล้ใบหน้า ม่านน้ำตารินหลั่งอย่างโง่เขลา ซบสะอื้นกับหมอนเพียงเบาเบา จากนี้เราอยู่โดดเดี่ยวเพียงเดียวดาย
กระต่ายใต้เงาจันทร์ 21 ธ.ค. 2549 20:58 น. - ID 96435 
1470
8
0
21 ธันวาคม 2549 21:15 น. - comment id 638654
นั่นสิคะคุณกระต่าย สิ้นเสน่หา ก็เหลือแต่เพียงรอยน้ำตา
21 ธันวาคม 2549 22:00 น. - comment id 638662
น้องเฌอมาเป็นเพื่อนแล้วค่ะ หายเหงานะคะ
22 ธันวาคม 2549 06:44 น. - comment id 638677
22 ธันวาคม 2549 08:00 น. - comment id 638689
อ๊ะๆๆแอบไปมีใครคนใหม่แน่ๆ จึงมาตัดรอนกันแบบนี้.. มะยอมๆๆ แหง่ะๆๆๆ
22 ธันวาคม 2549 08:22 น. - comment id 638702
----------- สิ้นเสน่หา... วันเวลา...นำพาความเหงา.. เป็นกำลังใจให้นะค่ะ----------
22 ธันวาคม 2549 08:37 น. - comment id 638709
ขอจบทีชาตินี้ไม่มีรัก ขอหยุดพักหัวใจไม่ห่วงหา ขอสิ้นสุดทุกสิ่งที่ผ่านมา หากชาติหน้าเกิดมาอย่าเจอกัน ........................... ไม่เสียใจที่ได้เคยรักเธอ ไม่เสียใจที่เคยเผลอใจอย่างนั้น เมื่อไม่มีใจอยู่กันไปวันวัน ก็เลิกกันเพียงเท่านั้น...ทางเดินฉันไม่มีเธอ ...........................พี่กระต่ายน้อยจ๋า มาทักทายจ้า หนาวแล้วน๊ะ ดูแลสุขภาพด้วยจ้า ฮัดเช้ยยยยยยย
22 ธันวาคม 2549 09:19 น. - comment id 638728
.....
..
... ปัก..ษา..วา..ยุ แวะมาเยี่ยม ครับป๋ม
22 ธันวาคม 2549 10:19 น. - comment id 638757
กาลเวลาช่วยรักษาแผลหัวใจ ปล่อยเขาไปดีกว่ามาคิดถึง ไม่รักดีไม่มีค่าควรคำนึง เหลือไว้หนึ่งคนเก่าคือเราไง.. อิอิ ไมมาวกให้ตัวเองก็ไม่รู้ อิอิ อย่าเศร้าไปเลย รอยอาลัยย่อมหายไปเอง ดูตัวอย่าง แหนในบึง เวลาถูกก้อนหินทุ่มใส่ ก็จะกระจัดกระจายเป็นวง สักพักเดียวก็จะเกลื่อนกลืนหายไปเป็นปกติตามเดิม อิอิ ไม่มีใครสังเกตุเห็นร๊อก อิอิ
22 ธันวาคม 2549 11:02 น. - comment id 638777
ผมแต่งกลอนแล้วโพสท์ไม่ได้กลอนหายไปหมดเลย จำไม่ได้แล้วด้วยสิครับ ทำไงดีน๊าขอเป็นคราวดีแล้วกันนะครับ รักษาใจด้วยนะครับคุณกระต่ายฯ.............
22 ธันวาคม 2549 12:20 น. - comment id 638790
หน้าส่วนตัว
รอหน่อยเถิดหนา ที่รัก
ที่ไม่ทายทักใช่หลีกหนี
โธ่ ก็มันอายน่ะคนดี
ก็จะทวงแต่หนึ้ ต้องหนีอย่างเดียว
ยัยต่าย อิอิ
22 ธันวาคม 2549 12:21 น. - comment id 638791
ช่างเศร้าอะไรจะปานนั้นครับ
22 ธันวาคม 2549 12:50 น. - comment id 638796
อิอิ ลืมไรไปอย่างเลยกลับมาอีกทีครับ
22 ธันวาคม 2549 13:00 น. - comment id 638797
ยังมีคอยจะเป็นส่วนหนึ่งที่หายไปอยู่นะคราบบบบบบบบบ
22 ธันวาคม 2549 13:45 น. - comment id 638800
เทียนมีดับย่อมมีสว่าง อยู่อ้างว้างใช่ไร้เสน่หา เพียงรอใครบางคนผ่านมา เจออีกครางาบไว้ไม่หลุดมือ ที่แล้วก็แล้วไปไม่ต้องคิด เจ็บนิดเจ็บหน่อยเป็นพื้นหลัง อย่าจมกับอดีตสิ้นกำลัง ขอพลังจงอยู่กับท่าน "อนาคิน" รักคนที่เขารักเราดีกว่านัก ไม่เจ็บหนักเหมือนรักคนที่ไม่สน ความรักจะราบรื่นไม่ทุกข์ทน หัวปีคนท้ายปีคนน่าสนใจ
22 ธันวาคม 2549 15:35 น. - comment id 638839
แก้วประเสริฐ.
22 ธันวาคม 2549 16:04 น. - comment id 638853
อย่าเพิ่งสิ้นเลยค่ะ...มาเป็นกำลังใจค่ะ..
22 ธันวาคม 2549 17:04 น. - comment id 638877
ความรักในสายลมหนาว ปวดปร่าเจ็บร้าวทุกก้าวย่าง หวาดหวั่นสั่นไหวดวงใจคว้าง ไร้ร้างแสงขับให้รับรู้
22 ธันวาคม 2549 18:27 น. - comment id 638895
ถ้ากระต่ายมีน้ำตามาเมื่อไร ขอยืมไหล่คุณแม่มดเช็ดน้ำตาหน่อยน่ะค่ะ
22 ธันวาคม 2549 18:42 น. - comment id 638896
น้องเฌอ...มาแล้วห้ามหนีน่ะ...ถ้าหนีไม่เป็นเพื่อนกันทำโทษน่ะค่ะ...จะบอกให้พี่ไรไก่ นู๊ไม่มีใครสักคนมีหลายคน...5555....ไม่มีจ๊ะ...หนาวแล้วมาให้เค้ากอดหน่อยจิขาดความอบอุ่นน่ะ
มะกรูดจ๋า....พี่กระต่ายสบายดีค่ะ เรื่องความรัก ยิ่งเบ่งบานตอนนี้ถือคอนเซ็บนางงามค่ะ...รักเด็กๆๆ...อิๆๆ...รักตัวเองค่ะ หนาวแล้วดุแลตัวเองน่ะค่ะคิดถึงจัง ขอจบทีชาตินี้ไม่มีรัก ขอหยุดพักหัวใจไม่ห่วงหา ขอสิ้นสุดทุกสิ่งที่ผ่านมา หากชาติหน้าเกิดมาอย่าเจอกัน ........................... ไม่เสียใจที่ได้เคยรักเธอ ไม่เสียใจที่เคยเผลอใจอย่างนั้น เมื่อไม่มีใจอยู่กันไปวันวัน ก็เลิกกันเพียงเท่านั้น...ทางเดินฉันไม่มีเธอ เดินคนละทางต่างความคิด ไม่อยากติดในบ่วงห้วงเสน่หา แค่ผู้ชายสนทำไมเปลืองเวลา ไม่มีค่าไม่มีราคาไม่นามอง ก็เลิกจบกันแต่วันนี้ ทุกสิ่งที่เคยมีเคยหารสอง ต่อนี้ไปคนเดียวเราครอบครอง สวยก็สวยรวยก็รวยคนก็จ้อง....มองแต่เรา... 55555.....เจ้าเจนตัวแสบ....เขียนกลอนแสบๆคันเหมือนกันน่ะเราน้องสาวตัวดี
22 ธันวาคม 2549 18:46 น. - comment id 638897
แหมปักษาหลงดีใจ....นึกว่าตัวเองมาปลอบสะอีก
22 ธันวาคม 2549 18:50 น. - comment id 638898
กาลเวลาช่วยรักษาแผลหัวใจ ปล่อยเขาไปดีกว่ามาคิดถึง ไม่รักดีไม่มีค่าควรคำนึง เหลือไว้หนึ่งคนเก่าคือเราไง.. ในใจเหลือให้พี่ทุกครั้ง เดินลุกนั่งก็คิดถึงไปถึงไหน แต่ว่าพี่แอบไปมีใคร เลยร่ำไห้รอพี่คืนกลับมา เก่าขนาดไหนค่ะพี่...สมัยอธุยา ...แหมของเก่าต้องอนุรักษ์ค่ะหายไปไหนมาทำบาปรู้ไหม....ปล่อยให้สาวในบ้านกลอนคิดถึงนี่
22 ธันวาคม 2549 18:53 น. - comment id 638900
อ้าวคุณเบรฟทีหลังเปลี่ยนจากกลอนเป็นลูกบิดจิ...คราวหลังต้องใช้หนี้สองเท่าน่ะค่ะคิดดอกเบี้ยค่ะ
ยัยอ้อย....55555.... แค่ทวงหนี้น่ะที่รัก ทำยึกยักไม่อยากจ่าย แค่เป็นหนี้ที่หัวใจ มาไวไวมาให้สะดีๆๆ อิๆๆยัยอ้อยที่รัก
22 ธันวาคม 2549 18:57 น. - comment id 638901
ลืมหัวใจค่ะ...พ่อหนุ่มขอนแก่น....ไม่ให้คืนน่ะตัวเองถ้าเก็บได้น่ะ
22 ธันวาคม 2549 19:12 น. - comment id 638908
เทียนดับย่อมมีสว่าง อยู่อ้างว้างใช่ไร้สเน่หา เพียงรอใครบางคนผ่านมา เจออีกครางาบไว้ไม่หลุดมือ ที่แล้วก็แล้วไปไม่ต้องคิด เจ็บนิดเจ็บหน่อยเป็นพื้นหลัง อย่าจมกับอดีตสิ้นกำลัง ขอพลังจงอยุ่กับท่านอนาคิน รักคนที่เขารักเราดีกว่านัก ไม่เหน็บนักเหมือนรักคนที่ไม่สน ความรักจะราบรื่นไม่ทุกข์ทน หัวปีคนท้ายปีคนน่าสนใจ คุณอาคม...5555.....กระต่ายขอตอบคุณทุกบทที่คุณไปโพสไว้ในกลอนบทนี้แล้วกันค่ะ เทียนดับเพราะว่ามันหมดแท่ง น้ำมันแพงไฟฟ้าดับอยู่ที่ไหน ไม่มีใครให้เรางาบน่าหนักใจ เห็นเงารำไรนั่นใครกันฉันเลยกลัว ก็ไฟดับแถทรถน้ำมันหมด แถมยังอดข้าวเป็นชั่วโมงพ่อทูนหัว เห็นเงาตะครุ่มตามพุ่มไม้ให้หวาดกลัว ใจสั่นรัววิ่งไม่ออกร้องบอกไป หนาวก็หนาวหัวใจเย็นยะเหยือก อ้าวแล้วเกือกดันหายไปทางไหน ไร้คนช่วยซวยหล่ะสิทำยังไง โอ้หัวใจโดนทำร้ายเกินจะทน จะช่วยตัวเองยังไม่ได้ จะรักใครทำไมให้สับสน ทำไงดีชีวิตช่างมืดมน ก็ไฟดับฉันอับจนไม่เห็นทาง%
22 ธันวาคม 2549 19:21 น. - comment id 638912
ใช่อยู่คนเด่วในโลกนี้ ยังมีคนคนนี้อยู่ใกล้ใกล้ อยู่ไม่ห่างไม่ร้างราไกล ก็อยู่ได้เพราะหนี้ที่ให้ยืม (นั่นแหละ) จาคืนอยู่อย่าพึงทวง ไม่ต้องห่วงคืนแน่แน่ จาคืนให้แต่ต้องมีข้อแม้ นะคุณแม่หนี้เราเท่ากับศูนย์ rapin 14 ธ.ค. 49 - 23:03 IP 125.25.69.143 มีข้อแม้อะไรให้บอกมา ไม่เข้าท่าบวกเป็นเท่าไม่ใช้ศูนย์ ทบต้นทบดอกทวีคูณ เติมศูนย์ๆๆๆๆต่อท้ายอีกหลายตัว ถ้าไม่มียอมให้ติดไว้ก่อน ค่อยค่อยผอ่นมาใช้ห้ามหายตัว หรือเอาตัวมาถูบ้านล้างชามได้น่ะตัว แต่ถ้าชั้วร์มีที่นายกมาเลย หรือจะเป็นบ้านแถมรถยนต์ มาขัดดอกแหมน่าสนใช่ไหมเอ่ย พ่อตัวดีหมดตัวแล้วพ่อทรามเชย อาศัยวัดอยู่เลยเอ่ยบอกไป
22 ธันวาคม 2549 19:33 น. - comment id 638919
ถ้าฉันไปแล้วใครจะดูแล คอยเลียแผลเวลาเป็นฝีหนอง โปรดเถอะนวลน้องอย่าได้ลำพอง ที่เธอท้องนั่นเพราะฉันใช่ใครเลย แม้นผ่านเดือนเก้ามาไม่นานนัก สุดที่รักจะพลักไสกันเชียวหรือ เคยเห่าหอนร่วมเคียงไม่พรันพรื้อ เพราะเราคือคู่รักสุนุขเอย.. เธอไปแล้วไปลับอย่ากลับมา ไปรักษารักษาฝีหนองของเธอนั้น ไปให้ไกลอย่ามาใกล้ทำร้ายกัน แล้วจะทำสุสานฝังกลบดิน อยากกินอะไรขอให้บอก จุดธูปสามดอกแล้วมัดด้วยสายสิญณ์ จะลูกชิ้นน่องไก่จัดหาให้เธอกิน แต่เพรีชดีกรีมันหมดอดก่อนเอย บาดเจ็บทรมานมานานนัก ตายแล้วอย่าเห่าหอนวอนเฉลย ไปเงียบๆหลับตาแล้วตายไปเลย อย่าเห่าเลยเพราะเสียงมันน่ากลัว คุณอาคมกลับมาอ่านบทนี้แล้วกันค่ะ ตอบแล้วตามสัญญา สนุกๆๆน่ะค่ะอย่าว่ากานนนนนนนนน
22 ธันวาคม 2549 19:43 น. - comment id 638923
มองดูภาพกระต่ายน้อยร้อยความเศร้า
ใยปวดร้าวเศร้าหมองละอองรัก
ถูกเขาผลาญหั่นชีวามาฟูมฟัก
จนเสียหลักผลักกวินสิ้นเสน่หา.
แก้วประเสริฐ.
แค่ภาพบอกความในใจลึกร้าว
ช่างโง่เขลาเรื่องราวร้าวหนักหนา
พักเรื่องรักปล่อยไปไม่ไขว่คว้า
เดินคนเดียวเรื่อยมาไม่หาใคร
ความรักในสายลมหนาว
ปวดปร่าเจ็บร้าวทุกก้าวย่าง
หวาดหวั่นสั่นไหวดวงใจคว้าง
ไร้ร้างแสงขับให้รับรู้
ก้าวที่...กล้า 22 ธ.ค. 49 - 17:04
ลมหนาวยาวนานวิญญาณพลิ้ว
ลมพัดปลิวใบใผ่พลิ้วกอหญ้าไหว
เริ่มเหน็บหนาวโหยหาอุ่นอกไอ
อยู่ที่ไหนคนไกลใครปลอบเรา
ขอบคุณน่ะค่ะที่แวะมาทักทายกันทุกครั้ง
หนาวไหมค่ะ ถ้าหนาวขอให้หนาวต่อไปค่ะ
เพราะกาต่ายก้หนาวเหมือนกันนนนนนนนนนน
22 ธันวาคม 2549 19:44 น. - comment id 638924
รีบมารับเลยกำลังใจจากคุณกุหลาบขาวน่ะ ส่งมาเยอะๆๆน่ะค่ะ
22 ธันวาคม 2549 21:51 น. - comment id 638939
คุณเขียนกลอนแย่มากนะ ขาดสัมผัส เขียนวนไปวนมาอ่านแล้วอยากสำรอกจริงๆ เลิกเขียนเถอะอยายเขา เขียนไปก็เสียรูปแบบของการเขียนกลอนมาก ไม่มีใครเขาเขียนกลอนอย่างนี้หรอก น่าขำนะ
23 ธันวาคม 2549 10:37 น. - comment id 639049
ขอบคุณน่ะค่ะ ที่หวังดี กระต่ายคงต้องพัฒนาตัวเองอีกเยอะ เลิกเขียนคงไม่ได้ เพราะว่ายังเขียนไม่ดีคงจะต้องเขียนมากกว่าเก่าเป็นเท่าค่ะจะได้พํฒนาตัวเอง... อากาศหนาวแล้วดูแลตัวเองและรักษาสุขภาพจิตใจให้แจ่มใสน่ะค่ะคุณ...กระต่ายใต้เงาโศก....
23 ธันวาคม 2549 23:32 น. - comment id 639229
เอิ๊กๆๆ เมื่อวานลุงมอมแมมจามชิ้วๆ เพราะมีคนบ่นถึง เลยแอบเข้ามาดู ลุงบอกว่าอ่านกลอนนี้แระ เห็นอะไรๆขวางๆตาอยู่ด้านล่าง คันปากชะมัดอยากกัดอ่ะครับ อิอิ ลุงฯเลยฝากกลอนมาลงสักบทสองบทครับ นึกถึงคำกล่าวขานโบราณว่า เพียงดูที่กิริยาการปราศัย ก็สำเหนียกรับรู้ว่าเป็นใคร สัญชาติไพร่ถ่อยสถุลสกุลมี หรืออาการหยาบช้าที่ปรากฏ มิอาจลดด้วยเพราะกรรมตามวิถี ส่งสันดานต่ำชั้นถึงอัปรีย์ น่าหน่ายหนีหรือสมเพชเปรตจัญไรลุงบอกว่าได้กัดแระคงนอนหลับฝันดีเนาะ ฮา
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
