บางฉากใน "The Classic"

สาวน้อยคนหนึ่งนั้น เล่นเพลง
งันเงียบแล้วบรรเลง ร่ายนิ้ว
เปียโนขับครืนเครง โลดแล่น
ไพเราะแลเพริศพลิ้ว เพราะพริ้งจับใจ
ได้ฟังแล้วแอบยิ้ม ยินดี
คอยส่งสายตาพลี เพื่อเจ้า
ในมือชุ่มเหงื่อมี ช่อดอก ไม้งาม
หวังมอบใช่หยอกเย้า แต่ให้จากใจ
ใครเลยจะนึกรู้ ใจคน
ยามที่รักแรกดล จิตข้อง
ทั้งโลกช่างชอบกล เหมือนอยู่ เพียงเรา
ทั้งที่คนทั่วห้อง หนึ่งร้อยก็เกิน

อัญเชิญเพลงจบแล้ว ยิ้มมา
ตาสบประสานตา จดจ้อง
ผู้คนกลับแน่นหนา ไม่อาจ ใกล้กัน
สองเนตรเราต่างฟ้อง ปวดร้าวทั้งใจ

ให้ดาว 0 ดาว

1 2 3 4 5

0 ดาวจาก 0 คน

อินทรีน้อย 10 ม.ค. 2550 17:06 น. - ID 97101

2016

URL แบบสั้น https://www.thaipoem.com/poem/97101 ที่มา: สาวน้อยคนนั้น (เธอนั่งอยู่หลังเปียโน) ของ gyunwin, บางฉากใน "The Classic" Korea Movie. , อินทรีน้อย

comments powered by Disqus

เพียงพลิ้ว

10 มกราคม 2550 17:09 น. - comment id 645040

เรื่องนี้ชอบมากเลยค่ะ
นางเอกน่ารักมากค่ะ ซอน เย จิน

หิ่งห้อย รอบตัวแล้วนะครับนิก อิอิ

เพียงพลิ้ว

10 มกราคม 2550 17:11 น. - comment id 645041

อดีตและปัจจุบันที่เชื่อมต่อกัน แต่ต่างกันเพียงช่วงเวลา    

THE CLASSIC เป็นเรื่องราวความรักสองเรื่อง ที่แยกออกจากกันด้วยช่องว่างของช่วงเวลา 30 ปี เรื่องแรกนั้น เกิดขึ้นในช่วงปี 1960-1970 ส่วนอีกเรื่องหนึ่ง เกิดขึ้นในยุคปัจจุบัน ในขณะที่ภาพยนตร์ย้อนยุคเรื่องอื่นๆ อย่างเช่น BET ON MY DISCO และ WET DREAMS นั้น จะไม่ค่อยมีความเข้มข้นและดูไม่หนักแน่นจริงจังสักเท่าไร แต่ THE CLASSIC จะแตกต่างไปจากภาพยนตร์เหล่านั้น ด้วยการถ่ายทอดความงดงามของสุนทรียภาพและองค์ประกอบต่างๆ ทั้งในยุคอดีตและยุคปัจจุบัน ซึ่งจะช่วยให้ผู้ชมย้อนกลับไปคิดถึงประสบการณ์เมื่อครั้งอดีต และทำให้ผู้ชมได้สัมผัสถึงภาพของความรักที่งดงามและบริสุทธิ์ 
ธีมหลักประการหนึ่งของเรื่องก็คือ การสื่อสารเชื่อมโยงระหว่างอดีตกับปัจจุบัน ซึ่งได้ถ่ายทอดลงในภาพยนตร์ ในลักษณะการเชื่อมโยงของชะตากรรมระหว่างความรักของ Joo-hee กับ Joon-ha และความรักของ Ji-hae กับ Sang-min ห้องของ Joo-hee ในยุคปี 1960 และห้องของ Ji-hae ลูกสาวของเธอในยุคปัจจุบันนั้น มีกรอบบานหน้าต่างที่เหมือนกัน ซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของการเชื่อมโยงระหว่างความรักที่เกิดขึ้นในอดีตและในปัจจุบัน และที่สะพานเล็กๆ ข้ามหนองน้ำ ซึ่งเป็นที่ที่ Joo-hee และ Joon-ha ตกหลุมรักกันและกันเป็นครั้งแรก ก็เป็นสถานที่ที่ Ji-hae และ Sang-min ตกลงปลงใจรักกันเช่นเดียวกัน

นอกจากนี้ สร้อยคอก็เป็นสัญลักษณ์อีกอย่างหนึ่ง ซึ่งแสดงถึงพรหมลิขิตแห่งรักที่ได้เชื่อมโยงสองช่วงเวลาที่แตกต่างกัน ในขณะที่อดีตและปัจจุบันถูกเชื่อมโยงกันด้วยสัญลักษณ์ต่างๆ ดังกล่าวนั้น แต่ภาพที่เกิดขึ้นในช่วงเวลาที่ต่างกันทั้งสองช่วงถูกถ่ายทอดออกมาให้แตกต่างกันด้วยเทคนิคการถ่ายทำโดยการใช้ tobacco filter หลังจากทำการทดสอบฟิวเตอร์จำนวนนับไม่ถ้วนที่จะให้สีของภาพได้อย่างต้องการ ทีมงานจึงได้ตัดสินเลือกใช้ tobacco filter เพื่อให้เกิดความแปลกใหม่ไปจากการใช้สีโทนขาว-ดำเพื่อสร้างความแตกต่างระหว่างอดีตกับปัจจุบัน ซึ่งภาพที่ปรากฏออกมาจากการใช้ tobacco filter นั้น เป็นภาพที่ดูโบราณแต่งดงาม ด้วยการใช้สีเหลืองและสีมาเจนต้า ซึ่งจะนำผู้ชมย้อนกลับไปสู่วันเวลาเก่าๆ ในอดีตได้อย่างสำราญใจ

คำบอกใบ้ที่ซ้อนเร้นอยู่ของความรักที่ไม่สมปรารถนา
อาคารและอุปกรณ์ประกอบฉากต่างๆ ที่ปรากฏในเรื่อง THE CLASSIC นั้น ล้วนเป็นสิ่งที่บอกใบ้ล่วงหน้าถึงเหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้นต่อไปในหนัง เมื่อ Joo-hee พบ Joon-ha ครั้งแรก เธอขอให้เขาพาเธอไปที่บ้านผีสิง บ้านผีสิงนี้ถูกปล่อยให้รกร้างและทรุดโทรม เป็นสัญลักษณ์ของความสิ้นหวัง ฉากต่างๆ ที่จัดไว้ให้ดูอ้างว้างโดดเดี่ยวและไร้ผู้คน ซึ่งเป็นที่ที่ Joo-hee และ Joon-ha ตกหลุมรักซึ่งกันและกันนั้น ก็เป็นสิ่งซึ่งบอกใบ้ให้รู้ว่าความรักของทั้งคู่นั้น ไม่อาจจะเจริญงอกงามขึ้นได้ นอกจากนี้ ด้านนอกของโรงภาพยนตร์ซึ่งเป็นฉากที่ Joo-hee และ Joon-ha นัดพบกัน ก็จะมีป้ายโปสเตอร์หนังเรื่อง Cleopatra and Roman Holiday ซึ่งเป็นภาพยนตร์คลาสลิกที่เกี่ยวกับความรักที่ไม่สมหวัง ส่วนเสาไฟถนน ซึ่งเป็นสิ่งแทนคำสัญญาของ Joon-ha และ Joo-hee ถึงการนัดพบกันอย่างเป็นความลับ ก็ยังคงไม่ส่องสว่างเมื่อความรักของทั้งคู่มีอุปสรรคขวางกัน สัญลักษณ์ที่สำคัญอีกประการหนึ่งก็คือ บ้านของ Joo-hee ซึ่งเป็นบ้านที่สร้างขึ้นอย่างสวยงาม แต่กลับทาสีเทาทั้งหลัง และมีกำแพงใหญ่ล้อมรอบอยู่ ซึ่งเป็นสัญลักษณ์ถึงการที่ Joo-hee ถูกจำกัดอยู่ภายใต้อิทธิพลของพ่อของเธอ THE CLASSIC ใช้อุปกรณ์ประกอบฉาก สถานที่ถ่ายทำ และสถานการณ์ต่างๆ ที่ค่อยๆ ประมวลให้เห็นถึงโศกนาฏกรรมในความรัก ที่ไม่อาจเป็นไปได้

งานสำคัญประการหนึ่งในการถ่ายทำภาพยนตร์เรื่อง THE CLASSIC ก็คือ การคัดเลือกตัวแสดง โดยเฉพาะความยากในการคัดเลือกนักแสดงหญิงที่จะสามารถแสดงได้ทั้งบทบาทของ Joo-he และ Ji-hae ในช่วงเวลาที่ต่างกันถึง 30 ปี KWAK Jae-yong ตกลงเลือก SON Ye-jin ซึ่งเป็นคนที่เขารู้สึกว่า เธอมีลักษณะของตัวละครทั้งสองตัวในเรื่อง เขาคิดถูก บทของ Joo-he และ Ji-hae นั้นเหมาะกับเธออย่างสมบูรณ์แบบ เธอไม่ได้เป็นของ So-woon ในหนังเรื่อง CHIHWASEON ผู้หญิงที่ Jang Seung-ub เทิดทูนในหัวใจตราบชั่วชีวิต แล้วเธอก็ไม่ได้เป็น Soo-in สาวสวยในเรื่อง LOVERS CONCERTO อีกแล้ว สำหรับ CHO-In-sung เขาเริ่มโด่งดังและเป็นที่หลงใหลของแฟนๆ จากการแสดงละคร sitcom ในโทรทัศน์เรื่อง New Non-stop รวมถึงละครมินิซีรี่ย์ชื่อดัง เรื่อง The Piano ดังนั้นจึงไม่ยากเลยที่เขาจะรับบทของ Sang-min รุ่นพี่ที่เป็นหัวหน้าในชมรมการละคร ที่ชอบดุนักแสดงรุ่นน้องอยู่เสมอ แต่เขากลับเป็นหนุ่มขี้อายที่ไม่กล้าพอที่จะสารภาพรักกับ Ji-hae และนักแสดงนำคนสุดท้าย ก็คือ CHO Seung-woo ซึ่งเขาได้ฝากฝีมือการแสดงภาพยนตร์เรื่องแรกในเรื่อง CHUNHYANG ของผู้กำกับ IM Kwon-teak นอกจากนี้ เขายังได้สร้างความประทับใจให้แก่ผู้ชื่นชอบภาพยนตร์ ในภาพยนตร์เรื่อง WANEE AND JUNAH และเรื่อง WHO ARE YOU? ในฐานะของการเป็นนักแสดงแล้ว เขามีฝีมือมากเกินกว่าอายุของเขา และในภาพยนตร์เรื่องนี้ เขารับบทเป็น Joon-ha หนุ่มผู้ซึ่งเจ็บปวดใจจากการรักหญิงสาวซึ่งเป็นคู่หมั้นของเพื่อนรัก และแสดงได้อย่างสมบูรณ์แบบ 

ใครสนใจหาชมได้นะคะ อิอิ

สาวภูไท

10 มกราคม 2550 17:15 น. - comment id 645042

-------------

เธอตาหวานส่งยิ้ม         จับใจ
แว่วเสียงภายใน           กู่ก้อง
หัวใจตื่นเต้นไหว          หวามสั่น
คอยขยับเร่งตามไป       ร่ำร้องทำนอง..

มาแจมแบบ   อ่อนหัดจ้า...
เธอน่ารักจังจริง...ยื่นยัน...

เพียงพลิ้ว

10 มกราคม 2550 17:28 น. - comment id 645043



คนแรกของหัวใจ  คนสุดท้ายของชีวิต

เธอคือคนสุดท้าย................. ของรัก
คนแรกดวงใจภักดิ์.............. คลั่งไคล้
ผูกพันเพิ่มตระหนัก..............มิเปลี่ยน
ใจเพริดเชิดรักไว้.................คลาดแคล้วยังรัก

อินทรีน้อย

10 มกราคม 2550 17:28 น. - comment id 645044



    บ้านเมืองและเรื่องเศร้า       อาลัย ครูแล
ทำวุ่นจนปวดใจ                     ทดท้อ
ยิ่งคิดยิ่งหวั่นไหว                  วิตก
ไม่อยากจะตัดพ้อ                   จึ่งเพ้อภาพยนต์

กานต์
ขอบใจที่มาทักทายและให้ข้อมูลนะครับ

อินทรีน้อย

10 มกราคม 2550 17:37 น. - comment id 645049



สาวภูไท

     รู้ว่าอ่อนหัดแล้ว      ฝึกปรือ
เพียงหมั่นฝึกฝีมือ        ไม่อู้
ศึกษาจากลายสือ          หลายหลาก
ไม่พักเรื่องเร่งรู้           ไม่ช้าเชี่ยวชาญ

ขอบใจโคลงแจมนะครับสาวภูไท

อินทรีน้อย

10 มกราคม 2550 17:49 น. - comment id 645052



กานต์ครับ  

     ความรักคนหนึ่งนั้น        ฝังใจ
กลบเกลื่อนด้วยกลใด           ไป่ร้าง
หนึ่งคนแนบหนึ่งใน            ใจบอบ บางนา
ทั้งที่รู้ว่าคว้าง                    ไขว่คว้าแค่ลม

คนแรกของหัวใจ คนสุดท้ายของชีวิต ไม่รู้ว่าบทนี้จะพอใช้ได้ป่ะนะครับ

กุหลาบขาว

10 มกราคม 2550 19:23 น. - comment id 645063

แต่งโคลงไม่ค่อยเก่งค่ะ..ขอมาชื่นชมอย่างเดียวนะคะ..

เจน_จัดให้

10 มกราคม 2550 19:46 น. - comment id 645065

โหอ่านแล้วอยากดูเลยยย แบบว่าเป็นแฟนพันธุ์แท้หนังเกาหลีอ่ะจ้า 

แต่งโคลงไม่เป็นเช่นกัน ขอชื่นชมอย่างเดียวแล้วกันนะ

nig...

11 มกราคม 2550 05:08 น. - comment id 645130



กุหลาบขาวครับ

ผมก็กำลังฝึกครับ ขอบคุณคำทักทายกับดอกไม้งดงาม



เจน.ครับ
แค่คำทักทายกับดอกไม้งามงามก็ขอบใจมากแล้วจ่ะ

เพียงพลิ้ว

11 มกราคม 2550 09:00 น. - comment id 645157

หัวใจฝันไขว่คว้า..................เพียงลม
ตระหนักรักหมองตรม..........อยู่แล้ว
สุขสันต์ชื่นคำคม..................ฝากรัก ลวงเอย
ฝันใม่รักเพริศแพร้ว...........ดั่งตั้งในอุรา


คว้าลมตรมน้ำตา ยังไล่คว้า ประมาณนี้เลยครับนิก

nig...

11 มกราคม 2550 15:47 น. - comment id 645275



       เพราะรักที่ไล่คว้า        คล้ายลม
่ไม่ใช่จะหมองตรม            หม่นไหม้
แม้รักชอบทำระทม           ไม่แปลก
ลมช่วยยังชีพได้                รักนี้คล้ายลม

เอโคลงวันนี้โครงเครงอีกแระกานต์

ขอบคุณโคลงแจมเพราะ ๆ นะครับ

โคลอน

12 มกราคม 2550 13:09 น. - comment id 645589
nig...

13 มกราคม 2550 14:54 น. - comment id 645895
```
โคลอน
```