ใจรานร้าวหนาวน้ำตาน่าขันไหม
ต้องโหยไห้น้ำตาครองอาบสองแก้ม
อีกนานไหมใจจะพิมพ์ภาพยิ้มแย้ม
แล้วแต่งแต้มสีหวานผ่านเรือนใจ
อยากวอนลมห่มดาวพราวพร่างฟ้า
ซับน้ำตากล่อมขวัญที่หวั่นไหว
วอนตะวันที่สั่งลาขอบฟ้าไกล
เป็นหลักใหญ่ให้ไอสุขทุกคืนวัน
คงเป็นได้แค่ไอหมอกแสร้งหยอกเย้า
คนใจเหงาคงระทมตรมเสียขวัญ
ด้วยใยรักถักร้อยรอยผูกพัน
สองเรานั้นคู่ขนานม่านนิรันดร์.
				
				
			31 มกราคม 2550 18:50 น. - comment id 651163
อย่าหนาวอย่าอาลัยมากนะจ๊ะ เดี๋ยวความหนาวก็ผ่านไปเอง

1 กุมภาพันธ์ 2550 00:49 น. - comment id 651254
วอนตะวัน ผันฟ้า มาหาเพื่อน ส่องแสง เพื่อล้างเลือน ความหมองหม่น ให้เพื่อนคลาย โศกทุกข์ รุกกมล มีสุขล้น ในอุรา ทุกคราเอย ....มาส่งกำลังใจให้ค่ะ Salukphin....

1 กุมภาพันธ์ 2550 17:30 น. - comment id 651518
ขอบคุณค่ะคุณแม่มดใจร้ายและ คุณปราณรวี ขอบคุณมากๆอีกครั้งนะคะ
