**รักเธอ**

ครูพิม

ภาคแรก  ปฐมบท
1. ห่างเรือนมาเปลี่ยวอ้าง      	อาวรณ์
ใจจะขาดอยู่รอนรอน	                      สิ้นแล้ว
อกร้าวด้วยไร้สมร		เคียงคู่
อยากมีเจ้าน้องแก้ว		เกี่ยวก้อยเคียงถนอม		
2.จำใจห่างแดนดินจากถิ่นฐาน
มาเล่าเรียนศึกษาตำรางาน
วิชาการ นาม วิศวะกรรมคอมฯ
3.เมื่อแรกย่างเข้ามาใจว้าเหว่
เดินเตร็ดเตร่ ท่ามกลางคนหลากล้อม
ก็ยังเปลี่ยวเหมือนสิ่งที่แปลกปลอม
ไร้คนออม เห็นค่า ราคาเรา
4.จึงสะสมความกลุ้มที่รุมจิต
จนเกิดวิกฤต..เพราะพิษเหงา
จนใจไหวหวั่นเกินบรรเทา
จนเกิดเป็นรอยร้าวเปล่าเปลี่ยวทรวง
5.เริ่มจะขาดกำลังใจให้ฮึดสู้
ยามเรียนรู้หรือจะเสร็จสำเร็จล่วง
เหมือนอยู่ไปวันวันเดินตามดวง
มันหนักหน่วงอ่อนล้าเกินสาธยาย
6. ถึงมีเพื่อนก็เหมือนพี่ไม่มีเพื่อน
เพราะไม่เหมือน เพื่อนชม ที่สมหมาย
มีเพื่อนเล่น เพื่อนเรียน มามากมาย
อยากจะได้  เพื่อนชิด สนิทเนา
7. หนุ่มวิศวะคอมฯ ช้ำชอกนัก
ไม่เห็นจักมีคนรักเหมือนใครเขา
เจียนจะบ้าหรือไรนะใจเรา
ต้องทนเศร้าอย่างนี้อีกกี่นาน
8. เรียนก็หนักกายก็เหนื่อยใจก็หน่าย
ความทุกข์โถมทำร้ายหมายแผดผลาญ
หรือชะตาลิขิตให้ทรมาน
เสพซมซานซอมซ่ออย่างทรุดโทรม
9.หรือบ่วงกรรมกำหนดเล่นบทโศก
หรือว่าโลกคอยแกล้งคอยแทงโถม
ให้พบเคราะห์กรรมซัดกัดกระโจม
ให้ลุกโหมมอดไหม้ด้วยภัยรัก
10.ให้อับโชคด้อยวาสนาพาหม่นหมอง
ขาดคนครองเคียงคู่อยู่ปักหลัก
คลอนแคลนเพราะไร้สิ่งไว้พิงพัก
ก็จำจักไม่วาย...ตายทั้งเป็น
ภาคสอง  แรกพบ
11.แต่แล้วในวันหนึ่งจึงพึงพบ
ได้ประสบแววหวานผ่านมาเห็น
ทั้งดวงใจครืนครึกกระตึกเต้น
ยะเยียบเย็น-ร้อนผ่าว คละเคล้ากัน
12.แอบชะแง้แลเหลียวแม่ยอดหญิง
ช่างงามจริงพร้อมพริ้งทุกสิ่งสรรพ์
งามจริตกิริยาสารพัน
รูปทรงนั้นเลิศวิไลชวนให้ชม
13.ความหม่นหมองเริ่มหายมลายสูญ
ความสุขเพิ่มพูนมาเพาะบ่ม
หว่านเมล็ดพันธุ์รักถักภิรมย์
แล้วแผ่พรมน้ำใจมอบไมตรี
14.ภาพแรกพบยังตรึงคำนึงเห็น
ดั่งจันทร์เพ็ญทรงกลดเรืองรัศมี
ให้ใฝ่หาตั้งแต่นั้นถึงวันนี้
หรือจะมีคลาดเคลื่อนเลือนดับลา
..
15.เชยชมประโลมโฉม
ดุจโคม ณ ภาคนภา
ผิวผ่องดั่งทองทา
ละอองนวลประมวลไสว
16.งามพักตร์ดั่งพักตร์เทพ-
พยะดาสง่าประไพ
งามแก้มแฉล้มใส
จิตต้องเสน่ห์สมร
17.ปากเผยจะเย้ยยิ้ม
เยาะก็พิมพ์ หทัยอุทร
วาจาก็เปรียบพร
ณ สวรรคะส่งประทาน
18.งามมารยาทพร้อม
พึงถนอมอนงคะกานต์
จรรยาและอาการ
ก็มิหม่นประการไฉน
19.ชดช้อยชะม้อยเนตร
ดลเหตุประหวั่นหทัย
แผ่ฤทธิส่งให้
หฤทัยสุดทานถวิล
20.งามล้วนประมวลชม
ร่ำภิรมย์บ่เสื่อมบ่สิ้น
หาทั่วทั้งแผ่นดิน
จะเสมอเสมือนมิมี
ภาคสาม  ร้อยรัก
21.จึงหมายเอ่ยถ้อยคำอันล้ำค่า
มอบแด่ผู้เสน่หาไม่หน่ายหนี
ประมวลงามสามภพจบธาตรี
ดวงจิตพี่มากล้ำเหลือคำนึง
22. แม้นำน้ำทั้งห้วงมหาสมุทร
มาขีดเขียนคำพูดเว้าวอนถึง
ยังมิพอจารจดบทรำพึง
ว่าห่วงหึง คนดีทุกวี่วัน
23.ว่าซาบซึ้ง ว่าหวงห่วง ดวงดอกแก้ว
ทุกช่วงแนว มอบใจหมายมาดมั่น
ว่าจิตปรารถนาทุกสิ่งอัน
ว่าหลงใหล  ใฝ่ฝัน ว่ามั่นรัก
24.ขอมอบจิตหนึ่งนี้ไม่มีสอง
ขอใฝ่ปองสายใจได้ประจักษ์
เห็นในค่าคนดีที่น่ารัก
จงตระหนักรักนี้พี่สัญญา
25. หากห่างไกลเพียงนิดก็คิดถึง
เสมือนหนึ่งต้องกลมนตร์คาถา
พลั้งเผลอติดบ่วงรักเกินหักลา
พลั้งเผลอใจปรารถนาทุกค่ำเช้า
26. อยู่ที่นี่ฉันโดดเดี่ยวเปลี่ยวอกอ้าง
ต้องเวิ้งว้างเหว่ว้าเวลาเหงา
ขาดเพื่อนสนิทมิตรคู่ใจให้บรรเทา
มาขัดเกลา เกลี้ยงกล่อมละม่อมละไม
27. หากได้น้องแก้วขวัญเคียงกายพี่
เหมือนโลกนี้ปรากฏความสดใส
ทุกข์ร้อนเร่าเบาบางจืดจางไป
เหลือเพียงความ สุขใจ  ที่ได้เชย
28.จึงเรียงร้อยอักษร เว้าวอนถึง
คำคำหนึ่งอยากให้ใจเฉลย
คำคำนี้มีค่ายิ่งกว่าเปรย
โอ้เจ้าเอ๋ย จงเตรียมรับสดับฟัง
29. แม้นสิ้นฟ้าดินล่มถล่มทลาย
แม้นโลกวาย ปั่นป่วนไม่หยุดยั้ง
แม้นอาทิตย์ดับแสงส่งกำลัง
ใจฉันยัง....ผูกสมัคร...มั่นรักเธอ..