ลมเหมันต์ผ่านล่วงพ้นห้วงหนาว
วาระคราวคิมหันต์นั้นมาถึง
ดอกความดีคลี่บานผ่านรำพึง
ช่วยฉุดดึงลูกหลาน..คืนบ้านนา
ร่วมสืบทอดวิถีที่อบอุ่น
ร่วมสายบุญร่วมสร้างสรรค์ร่วมหรรษา
ร่วมสายน้ำร่วมสายใยสายศรัทธา
ร่วมธารารวมแก่นทั้งแผ่นดิน
จากบ้านไกลมานานถึงวันกลับ
คนรอรับกลับเรือนเหมือนถวิล
ซื้อของฝากฝากให้น้ำใจริน
ซบไอดินก่อเกิดกำเนิดกาย
วันปู่ย่าตายายและแม่พ่อ
ตั้งตารอสายเลือดที่ห่างหาย
มีคำสอนเตรียมพร้อมไว้ล้อมกาย
สุขสบาย...เพราะถ้อยคำ ..แนะนำทาง
กลับคืนรังสู่อ้อมใจปลอดภัยนั้น
ให้คืนวันหรรษาก่อนฟ้าสาง
สุขใดเล่าเท่าพร้อมหน้าข้าวปลาวาง
ใจเปราะบาง...นั้นหนอ...เฝ้ารอคอย
ร่วมสืบสานสายใยในวันนี้
ประเพณีของไทยมิเสื่อมถอย
สาดสายน้ำ บริสุทธิ์ดุจฝนปรอย
ร่วมฝากรอย...ประทับขวัญ...วันสงกรานต์