กว่าจะถึงซึ่งฝั่งฝัน......
หัวใจฉันหม่นหมองแอบร้องไห้
เพราะพิษแผลความหลังที่ฝังใจ
มิรักใครให้เจ็บช้ำซ้ำอีกที
เธอก้าวย่างเคียงคู่ดูคล้ายเพื่อน
เธอติเตือนยั่วเย้าขับเศร้าหนี
เธอโอบเอื้อร้อยใจมากไมตรี
เป็นดั่งพี่ห่วงหาเอื้ออาทร
จากนาทีปีเดือนเลื่อนผันผ่าน
ความอ่อนหวานซ่านซึมซับดับภาพหลอน
ร่วมสร้างสรรค์ฝันรักที่ขาดตอน
ร้อยอักษรหัวใจให้ร้องเพลง.
19 กุมภาพันธ์ 2550 15:03 น. - comment id 659260
ร้อยอักษรบรรเลงเป็นเพลงหวาน ไปชั่วกาลนิรันดร์หมั่นมุ่งหมาย ให้ความเหงาเศร้าหมองครองใจกาย ได้มลายหายไปในเร็ววันเป็นกำลังใจให้ทุกคนมีความรักที่อบอุ่นค่ะ

19 กุมภาพันธ์ 2550 15:10 น. - comment id 659261
ขอบคุณนะคะที่เข้ามาต่อกลอนให้

19 กุมภาพันธ์ 2550 16:45 น. - comment id 659300
อบอุ่นอะไรครับคุณไร้เงา...ยังร้องไห้ขี้มูกโปร่งอยู่เลย

19 กุมภาพันธ์ 2550 19:38 น. - comment id 659364
ไม่มีความรักมารับกำลังใจได้ป่าวคะ..

20 กุมภาพันธ์ 2550 07:24 น. - comment id 659534
มารับได้ทุกคนค่ะ

20 กุมภาพันธ์ 2550 07:52 น. - comment id 659546
ร้อยอักษรหัวใจให้ร้องเพลง.... ชอบท่อนนี้มาก....
