๏ ทุกวันนี้ล้นหลามในความสุข ที่เคยทุกข์,ปวดร้าว,จนเศร้าหมอง เปรียบฝนเอื้อชุบไพรนัยทำนอง คล้ายลมล่องพัดสลายเลวร้ายไป ทุกเวลานาทีที่สัมผัส บ่งบอกชัดสุขอุรากว่าคราไหน มิต้องคอยกังวลเล่ห์กลใด หรือต้องคอยเอาใจใครบางคน สองเดือนที่อยู่โยงทำโครงการฯ ไม่เกียจคร้านหวังกระทำสำเร็จผล เหนื่อยบ้างไหม - ท้อบ้างไหม ? ถามใจตน ไม่สักหน .. ตอบได้จากใจจริง บทกวีคุณชายหัวใจละมุน ต้องวิ่งวุ่นแต่มิเคยจะเฉยนิ่ง เที่ยวถามไถ่คนรู้จักพึ่งพักพิง มุ่งมั่นยิ่งกระทำการบนลานกลอน แม้เชิงอ่อนแสนด้อยยังคอยเสาะ แน่วแน่เพราะหัวใจมิไถ่ถอน สิบเจ็ดชายละมุนคุ้นสัญจร ทุกบทกลอนได้บุญเขาจุนเจือ แปดสิบห้าผลงานกานท์กวี ชายใจดีร่วมประดิษฐ์มอบสิทธิ์เอื้อ ทุกชิ้นงานความสามารถดั่งปราชญ์เครือ หวานล้ำเหลือนะคุณชายใจละมุน หนังสือเล่มเรียบง่ายคล้ายรายงาน เผื่อคนอ่านผ่อนคลายหายว้าวุ่น หนึ่งหัวใจขอมอบตอบแทนคุณ แม้นร่วมบุญถ้าหากบริจาคทาน อาจจะไม่สะสวยดูด้อยค่า แต่เจตนาประกาศได้ว่าไพศาล เราหวังช่วยผ่อนผันถิ่นกันดาร บุญเจือจานด้วยกวีที่เป็นไป โดยหน้าปกใคร่บอกที่ออกแบบ ชมพูแสบปรากฏความสดใส ภาพผู้ชายแสนละมุนคนคุ้นใจ คนที่ใช่ .. มิตรภาพตราบฟ้าดิน เราเรียบเรียงจากจิตแล้วคิดเล่า รำลึกเขาผู้เกื้อกูลมิสูญสิ้น มิตรภาพ ฤๅ เพียงแค่เผื่อแผ่กิน คนละถิ่นแต่หัวใจไม่วังเวง ส่วนอีกปกภาพเขาร่างเงาทาบ สีฟ้าฉาบเห็นทะเลเรือเโหรงเหรง เลขสิบเจ็ดสื่อนัยไม่กริ่งเกรง จะบรรเลงนับแต่นี้กวีนิพนธ์ อาจมีแหล่งที่มาและที่ไป หรืออาจไม่ สวนกลับเริ่มสับสน ที่มาและที่ไปใครยินยล ยามอับจนสูญสิ้นจินตนาการ เราประดิษฐ์ประดอยสองร้อยเล่ม เหมือนงมเข็มในสมุทรสุดเล่าขาน โน่นไม่เคย,นี่ไม่เป็น,เค้นหัวบาน กองกระดาษเกลื่อนบ้านละลานตา กว่าสำเร็จสมมาตรตามคาดหวัง ก็หลายพลั้งเหมือนใจไม่ประสา แต่ยามพลาดก็ยิ้มได้ไม่ครณา ยังฟันฝ่าจนสำเร็จเสร็จกระบวน เคยนึกอยากยกโขยงส่งโรงพิมพ์ ฤๅ เต็มอิ่มความรู้สึกรำลึกถ้วน ลงมือเองได้อะไรใจทบทวน ด้วยสมควรถมถั่งความตั้งใจ สมประสงค์เจตนาบรรณาการ ปรากฏจิตเบิกบานเกินขานได้ อุราที่เปี่ยมสุขปราศทุกข์ใด จะจดจำจารึกไว้ไม่ลืมเลือน ๚ะ๛
อัลมิตรา 26 มิ.ย. 2550 16:47 น. - ID 104127 
1782
10
0
26 มิถุนายน 2550 17:51 น. - comment id 715760
ติดตามด้วยความชื่นชม และเป็นกำลังให้เสมอค่ะ
26 มิถุนายน 2550 20:03 น. - comment id 715827
สวัสดีตอนค่ำคะ ยังไม่เคยอ่านเลยคะ ถ้ามีโอกาสได้อ่านคงดีมาก ๆ แล้วจะเป็นกำลังใจให้นะคะ
26 มิถุนายน 2550 20:05 น. - comment id 715829
คุณอัลมิตราจ๊ะ...... คุณตั๊กได้เป็นส่วนหนึ่ง........ที่ได้รับหนังสือ "คุณชายหัวใจละมุน".......เล่มสีชมพูหวาน เจ้าหมาน้อยหน้าปกตัวนี้..มีประวัติน่าสนใจ ( กว่าคนใกล้ชิดคุณตั๊กหลายคน) อิอิอิ..ล้อเล่น น่าเสียดายที่ไม่มีโอกาสได้ร่วมเดินทางไปด้วย ทราบว่างานราบรื่น คุณตั๊กก็ปลื้มแทนค่ะ.... ที่อยากบอกก็คือ....หนังสือเล่มนี้คุณตั๊กเก็บไว้ ในรถ เวลารถติดไฟแดงก็หยิบมาอ่าน..... คุณประโยชน์มากมาย.....ที่สำคัญคือได้ร่วม ในกุศลครั้งนี้ด้วยความยินดียิ่งจ๊ะ รักษาคุณภาพชีวิตไว้นะคะ ดูแลระดับจิตใจพร้อมๆกัน และเป็นคนดีต่อไปนะจ๊ะ คุณตั๊ก
26 มิถุนายน 2550 20:20 น. - comment id 715841
....ไร้ถ้อยคำนำมากล่าว..บอกได้แต่เพียงว่า.... หนังสือเล่มนี้...ใช้หัวใจทำ.... ...ดูแลตัวเองนะ..อย่าลืมทานยาตอนเช้าหละ...
26 มิถุนายน 2550 21:16 น. - comment id 715881
สวัสดีครับคุณอัลมิตรา ผมเพิ่งเข้าเน็ตได้เป็นวันแรก สาเหตุเป็นเพราะ พายุฝนหลายสัปดาห์ก่อนพัดเอาเสาไฟหลายต้นล้ม สายโทรศัพท์ก็ขาดด้วย จนชุมสายเป็นอัมพาต ผมได้รับหนังสือคุณชายหัวใจละมุนที่คุณอัลมิตรา ส่งให้และหนังสือเพลงเอกภาพที่คุณ้อยแปดพันเก้า ฝากไปให้แล้วครับ ผมชอบมาก หนังสือที่คุณอัลมิตราเป็นบรรณาธิการ สวยงามอ่านง่าย ผมจะทยอยรับรสบทกวีของแต่ละท่านจนครบ 17 น่าปลื้มใจกับนักเขียนทุกท่าน ในหนังสือคุณชายหัวใจละมุนนะครับ เล่มที่คุณร้อยแปดพันเก้าฝากให้ผม ผมถือเป็นเล่มหนึ่งที่ยกขึ้นหิ้งบูชา ผมชื่นชอบงานเขียนของอาจารย์เสกสรรค์ ประเสริฐกุล มาแต่ไหนแต่ไรแล้วครับ อ่านซ้ำก็ไม่เบื่อครับ จึงขอขอบคุณอย่างยิ่งนะครับ
26 มิถุนายน 2550 21:24 น. - comment id 715887
เรายังอ่านไม่จบเลย..แต่เราเก็บไว้ที่ทำงานอ่านตอนปลาฉลามเผลอๆ.. :)
26 มิถุนายน 2550 23:07 น. - comment id 715943
มาแสดงความยินดีกับความสำเร็จของโครงการครับผม
27 มิถุนายน 2550 02:53 น. - comment id 715973
เสียดายที่ไม่มีโอกาสไปร่วมค่าย (ไปก็เอฟพอดี) แต่ก็ส่งใจไปช่วยอยู่พี่อิมคงได้รับเสมอเนอะ เด็กน้อย คนนี้จะค่อย ๆ โตเตาะแตะจากเปื้อนฝุ่น เป็นละมุนให้ได้นะคับ
27 มิถุนายน 2550 10:56 น. - comment id 716147
พอมีเวลาว่างแล้วหรือคะ...หายเหนื่อยหรือยัง....หนังสือยังพอมีเหลือหรือเปล่าคะ..อยากได้บ้างอ่ะ..
....เสร็จสิ้นโครงการแล้วนำภาพมาฝากด้วยนะคะ..ทุกอย่างราบรื่นดีมั๊ย..เล่าให้ฟังบ้างนะคะ..
27 มิถุนายน 2550 17:58 น. - comment id 716536
หัวใจเปี่ยมสุข หัวใจละมุน ยินดีด้วยความยินดี
28 มิถุนายน 2550 01:35 น. - comment id 716701
ถ้าหน้าปกเป็นหน้าเรนจะดีมิใช่น้อย 555555 อ่ะล้อเล่นค่า
28 มิถุนายน 2550 20:57 น. - comment id 717276
หน้าส่วนตัว
แด่คนหัวใจละมุนทุกคนค่ะ
28 มิถุนายน 2550 23:06 น. - comment id 717317
ไม่รู้เหมือนกันว่า อะไรดลใจให้นึกทำหนังสือทำมือ อาจเป็นเพราะต้องการทำอะไรสักอย่าง เพื่อตอบแทนน้ำใจเพื่อนๆ สำหรับในส่วนของการริเริ่มทำโครงการเพื่อนพ้องน้องพี่ฯ ก็ไม่มีอะไรมากไปกว่า ความคิดที่อยากจะช่วยเหลือโรงเรียนในชนบท สำหรับความรู้เรื่องการทำหนังสือทำมือ .. ยอมรับว่า ไม่มี กับการที่คิดการใหญ่ในครั้งนี้ ก็ไม่มีอะไรที่น่าหนักใจ เพื่อนหลายคนอยู่ในแวดวงของหนังสือ อาศัยถาม ๆไปเรื่อย บางทียังนั่งงงตั้งนานด้วยความไม่เข้าใจ เช่น คำโปรย คืออะไร ทำไมต้องมี .. และถึงแม้ว่าฝีมือจะไม่ค่อยเอาไหนก็ตาม แต่ก็กล้าบอกได้ว่า .. ตั้งใจทำ หากจะเทียบหนังสือคุณชายหัวใจละมุนกับหนังสือที่อยู่ในร้านหนังสือ คงเทียบไม่ได้ ไม่ว่าจะเป็นคุณภาพของกระดาษและฝีมือในการจัดทำรูปเล่ม ในเมื่อหนังสือคุณชายหัวใจละมุนไม่ได้ถูกจัดทำเพื่อจำหน่าย เราจึงผ่อนคลาย.. ด้วยที่ไม่ต้องคิดเปรียบเทียบกับหนังสืออื่นใด จึงไม่มีคำว่า ขาดทุนหรือกำไร ธรรม .. เคยยุเรื่องให้ทำหนังสือเหมือนกัน เราหัวเราะ.. และส่ายหัว เรายังไม่มีวัตถุประสงค์ที่จะทำ เราไม่มีแนวคิดที่จะทำ เราไม่มีจุดมุ่งหมายอันใด แต่แล้วในวันที่เราตัดสินใจทำหนังสือ เราก็มุ่งมั่นที่จะทำให้ดีที่สุดเท่าที่ทำได้ ทั้งนี้ก็ไม่ใช่เพื่อสร้างชื่อเสียงหรือสร้างภาพกระทำตนให้เป็นที่เด่นดัง เพราะ..เราสามารถใช้ชีวิตอย่างปกติสุขได้โดยไม่ต้องเป็นคนที่มีชื่อเสียง เพราะ..เราสามารถใช้ชีวิตอย่างปกติสุขได้โดยที่เรายังคงความเป็นตัวตนแห่งเรา เรื่องหนังสือ .. เราคิดและรวบรัดสรุปความคิด .. พร้อมกับลงมือปฏิบัติทันที ไม่มีผู้ใดสั่งให้เราทำในสิ่งที่เราไม่อยากทำ และไม่มีผู้ใดจะห้ามเราได้..หากเราอยากทำ เราเลือกทาบทามของานเขียนจากคนคุ้นเคย เราใช้ความรู้สึกส่วนตัวตัดสินว่า .. เขาคือ ผู้ชายหัวใจละมุน คนที่เราไม่ได้เลือกทาบทาม เราไม่ได้บอกว่า หัวใจของเขาไม่ได้ละมุน ความคิด,ความรู้สึกของเรา เราไม่อาจบอกได้ว่า เป็นมาตรฐาน ที่จริงแล้ว .. ยังมีอีกหลายคนที่เราคิด ทว่า เราติดต่อไม่ได้ และเราไม่พยายามหาทางติดต่อใหม่ หากมีบางคนที่ใครต่อใครคิดว่าน่าจะเข้าข่าย ..อย่าแปลกใจที่เราไม่ได้คิดเช่นนั้น เราทำตามอำเภอใจของเรา เราไม่ต้องการให้ใครมีอิทธิพลเหนือความคิดเรา ไม่มีใครที่สามารถอ้างได้ว่าเป็นหุ้นส่วนของเรา เนื่องจาก เราไม่เปิดโอกาสใด ๆ จะผิด จะถูก อย่างไร .. ผลที่ออกมา เรารับไปคนเดียวเต็ม ๆ ไม่ต้องหารให้ใคร จนถึงตอนนี้ เราก็ไม่ได้บอกใครเป็นการส่วนตัวว่า 17 ชายละมุนคือใครบ้าง นอกจากคนที่ได้รับหนังสือของเรา .. เมื่อเปิดอ่าน ก็จะรู้คำตอบ ขอบคุณ 17 ชายละมุนที่บริจาคงานเขียนร่วมบุญเพื่อทำหนังสือคุณชายหัวใจละมุน ขอบคุณ ผู้ที่ปรารถนาดีและให้การสนับสนุนรวมไปถึงผู้ที่ให้กำลังใจ ขอบคุณ บางคนที่ทำให้เราแยกแยะได้ว่า...หัวใจใครบ้าง ที่ละมุน ขอบคุณ คนสำคัญ .. ขอบคุณผู้ชายหัวใจละมุน คนที่สร้างนิยามให้เรา "มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า" มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า
28 มิถุนายน 2550 23:26 น. - comment id 717332
คุณนางสาวใบไม้ .. ขอบคุณค่ะ คุณผู้หญิงมือสอง .. ไม่มีขายตามร้านหนังสือค่ะ และก็มีแค่ 200 เล่ม หนังสือทำเพื่อเป็นบรรณาการสำหรับผู้สมทบร่วมโครงการฯ ตอนนี้หมดแล้วค่ะ คุณมัสลิน .. ขอบคุณค่ะ ที่ให้การสนับสนุน อัลมิตรายังเก็บเมล์ของคุณไว้ ข้อความที่ให้กำลังใจ ทำให้อัลมิตราไม่รู้สึกเหนื่อย โครงการฯ ราบรื่นค่ะ ทุกคนน่ารักมาก แต่ละคนเอื้อเฟื้อและมีน้ำมิตรไมตรีต่อกันค่ะ อัลมิตรามาตอบคอมเมนท์ช้า เพราะงานชุก และมัวแต่ร่างสรุปพร้อมกับเลือกรูป ซึ่งตอนนี้ก็เรียบร้อยแล้วค่ะ ไว้ประกาศซีไรท์เมื่อใด บางทีหนึ่งในนั้นอาจจะติด ค่ะ คุณบินเดี่ยวหมื่นลี้ .. อืมม อัลมิตราตั้งใจนะ ขอบคุณสำหรับกระดาษสาที่ส่งมาให้ ถึงแม้ว่าไม่ได้ใช้ก็ตาม อัลมิตรายังเก็บไว้อยู่ อาจจะหาเวลาว่างประดิษฐ์ที่คั่นหนังสือโดยใช้กระดาษสาเป็นส่วนประกอบค่ะ คุณก่อพงษ์ .. คุณก่อพงษ์ส่งหนังสือให้อัลมิตราบ่อย ๆทั้งที่เป็นหนังสือเพื่อจำหน่ายด้วยซ้ำไป ส่วนเล่มที่อัลมิตรามอบให้คุณ เป็นเล่มที่ไม่มีมูลค่าราคาขาย แต่มีคุณค่าทางใจค่ะ หลายคนที่เป็นนักเขียนในเล่ม คุณก็คุ้นเคยดี เหมือนมีเพื่อน 17 คนอยู่ใกล้ ๆ เนอะ คุณกุ้งหนามแดง .. ฮา ตกลงเห็นปลาฉลามของเรายัง .. คุณฤกษ์ .. ขอบคุณเช่นกันค่ะ เราได้ร่วมบุญกันแล้ว เหลือแต่ใส่บาตรร่วมขัน กับ ปลูกดอกไม้ร่วมต้น ฮา .. คุณกวีปกรณ์ .. เปื้อนฝุ่นก็ไม่แปลก นะ เราไม่ได้อยู่ในอวกาศสักหน่อยจะได้ไม่มีฝุ่น เอาน่า บางถ้อยที่รุ่นพี่ล้อเล่นมา ก็ถือว่าเป็นเพราะเขาเอ็นดูละกัน ดูตัวอย่างอัลมิตรานะ จอมอำ จอมแกล้ง จะตายไป อย่าเผลอเข้าใกล้เชียว คุณน้ำผึ้งเดือนห้า .. :) เพิ่งลงสรุปเสร็จตะกี้เองค่ะ ใช้เวลาสองคืนเลือกภาพและร่างสรุป ค่ะ ตอนนี้งานชุกมาก พักเที่ยงยังแทบไม่มีเวลาเคลียร์ตัวเองให้ลุกทานข้าวเลย พรุ่งนี้และปลายสัปดาห์ อัลมิตราก็ติดงานที่ศูนย์ประชุมสิริกิติ์ เช้า-ดึก หนังสือคุณชายหัวใจละมุนหมดแล้ว อัลมิตราทำเพียง 200 เล่ม เท่านั้น หนึ่งเล่มที่เหลือเป็นเล่มที่อัลมิตราเก็บเป็นต้นฉบับ แต่ถ้าคุณน้ำผึ้งเดือนห้าสนใจ อัลมิตราก็จะมอบให้คุณค่ะ ผู้งมงายในรัก .. ยังฮัมเพลงไป ทำงานไปเลยค่ะ ต้นไม้งาม .. คนงดงาม .. งามน้ำใจ ไหลเป็นสายธาร คุณเปเป้ซัง .. ขอบคุณค่ะ คุณเปเป้ซัง สำหรับของบริจาคที่คุณฝากคุณหมอไว้ อัลมิตราชอบตรงสันปก มากกว่า หน้าปก อ่ะ คุณเฌอมาลย์ .. :) ขอบคุณค่ะ
3 กรกฎาคม 2550 10:53 น. - comment id 719075
เอ๊ะ.....ทำไมทักเข้ามามองไม่เห็นกระทู้คุณเลย สายตาฟ่าฟางแล้วมั้งคะ คุณอิมเคยฟังเพลงพี่เต๋อไหมคะ ที่แล้วก็แล้วไปไม่ตะขิดตะขวงใจ ถึงยังไงจะจริงใจรัก(เพื่อน)เธอ ไม่สำคัญเรื่องนั้นมันแค่ฝันร้าย คนเราทุกคนมีสิทธิ์ผิดพลาดกันได้ แม้กระทั้ง ตัวทักเองก็เคยพลาดมาเยอะแยะ แต่เราจะไปนั่งจมปรักกับอดีตทำไม ทำให้ใจเราท้อโดยเปล่าประโยชน์ ทักเจอมาเยอะมากแล้วกับความเศร้า เสียใจ โกรธตัวเอง แต่ วันนี้ทำดีก็ยังไม่สายค่ะ อดีตที่ผ่านมา ทักนึกเสียว่าทักเคยไม่ดีกับใคร หรือ ใครเคยไม่ดีกับทัก อโหสิกรรม เป็นบุญอย่างหนึ่งที่ทำให้เราสบายใจเหมือนขึ้นสวรรค์ (เพียงแต่ส่งยิ้มและทักทาย หรือไม่ยิ้มไม่ทักทาย แต่ก็อโหสิกรรม ไม่เครียดแค้น เฉยปล่อยวาง) น้อยใจในโชคชะตาน่ะมี แค่ปล่อยให้น้ำตามันไหลออกมาแต่เพียงผู้เดียว ดีใจก็ร้องไห้ เสียใจก็ร้องไห้ ทักไม่ค่อยจะปรึกษากับคนในครอบครัวไม่อยากให้ใครเขาเป็นห่วง คุณต้องเข้มแข็งนะคะ ทักก็จะเข้มแข็งด้วยเช่นกัน
3 กรกฎาคม 2550 11:01 น. - comment id 719081
ชีวิตสัมพันธ์
คาราบาว
เจ้านกเอยเจ้าเคย อยู่บนกอไผ่กู่ขัน บทเพลงจากใจ
ชมไพร ชมพฤกพนาส่งสำเนียงเสียงธรรมชาติ สร้างมาผสมเสียงเพลง พฤกษามา ของเสียงดนตรี
กู่เรื่องราวบอกกล่าว ถึงความรู้สึกเป็นเพียสามัญสำนึกแหละการ ห่วงหาอาทร
ตอนนี้เราสิ้นเงาไม้ ไม่เหมือนก่อนชุ่มชื่น กลับกลายเป็นร้อนเป็นแรง ระแหงระเหิด
ความแห้งแล้ง ความชุ่มชื้นอย่างไหน ที่เราชอบใจ
ความร่ำรวย ความยากจนอย่างไหน ที่คนชอบกันมันอยู่ที่ความ สมบูรณ์ของหมู่ แมกไม้
ต้นสาย ต้นน้ำลำธาร นะมาจากป่า สู่เมือง
จากเขา ทะมึนหล่อเลี้ยง ผู้คน
ในแท่น คอนกรีตยามนี้เรา จึงมาร้องเพลง
เพื่อบอก บรรเลงเสียงเพลง จากใจ
เมืองนั้นมี ความศิวิไลเมื่อมี ป่าไม้ ต้นน้าลำธาร
มีนกกา หากิน บินว่อนเหลือแม่ ลูกอ่อน
มีนม ให้ลูกกินคนหากิน สัตว์หากิน
เราไม่เบียดเบียนกัน และกัน
ต้นไม้งาม คนงดงามงามน้ำใจ ไหลเป็นสายธารชุบชีวิต ทุกฝ่ายเบิกบาน
มีคน มีต้นไม้มีสัตว์ป่าความสมดุลย์
คือคุณ ตามธรรมชาติดินน้ำ ลมฟ้า อากาศ
เติมวาด ชุบชีวิตชนหมู่ไม้พันธ์อยู่กัน มาหลายชั่วคนให้ใบ ให้ดอก ให้ผลให้คน ได้ผประโยชน์
กู่เรื่องราว
บอกกล่าว ถึงความ รู้สึก
เป็นเพียง สามัญสำนึก
และการ ห่วงหาอาทรตอนนี้เราสิ้นเงาไม้ ไม่เหมือนก่อนชุ่มชื่น กลับกลายเป็นร้อน
เป็นแรง ระแหงระเหิดความแห้งแล้ง ความชุ่มชื้น
อย่างไหน ที่เราชอบใจ
ความร่ำรวย ความยากจน
อย่างไหน ที่คนชอบกันมันอยู่ที่ความ สมบูรณ์
ของหมู่ แมกไม้ต้นสาย ต้นน้ำลำธาร
มาจากป่า สู่เมือง
จากเขา ทะมึน
หล่อเลี้ยง ผู้คน
ในแท่น คอนกรีต
ยามนี้เรา จึงมาร้องเพลงเพื่อบอก บรรเลงเสียงเพลง จากใจเมืองนั้นมี ความศิวิไล
เมื่อมี ป่าไม้ ต้นน้ำลำธารมีนกกา หากิน ว่อน
เหลือแม่ ลูกอ่อนมีนม ให้ลูกกินคนหากิน สัตว์ก็หากินเราไม่เบียดเบียนกัน และกัน
ต้นไม้งาม คนก็งดงามงามน้ำใจ ไหลเป็นสายธาร
ชุบชีวิต ทุกฝ่ายเบิกบานมีคน มีต้นไม้มีสัตว์ป่า
ยามนี้เรา จึงมาร้องเพลง
เพื่อบอก บรรเลง
เสียงเพลง จากใจเมืองนั้นมี ความศิวิไลเมื่อมี ป่าไม้ ต้นน้ำลำธารมีนกกา หากิน บินว่อน
เหลือแม่ ลูกอ่อนมีนม ให้ลูกกิน
คนหากิน สัตว์หากิน
เราไม่เบียด
เบียนกัน และกัน
ต้นไม้งาม คนงดงาม
งามน้ำใจ ไหลเป็นสายธาร
ชุบชีวิต ทุกฝ่ายเบิกบาน
มีคน มีต้นไม้
มีสัตว์ป่า
ความแห้งแล้ง ความชุ่มชื้น
อย่างไหน ที่คนชอบใจ
ความร่ำรวย ความยากจน
อย่างไหน ที่คนชอบกัน
ความสมบูรณ์ ของหมู่แมกไม้
ต้นสาย ต้นน้ำลำธาร
มาจากป่า สู่เมือง
จากเขา ทะมึน
หล่อเลี้ยง ผู้คน
ชุบชีวิต ทุกฝ่ายเบิกบาน
มีคน มีต้นไม้
มีสัตว์ป่า
คนหากิน สัตว์หากิน
เรา ไม่เบียด
เบียนกัน และกัน
ต้นไม้งาม คนงดงาม
งามน้ำใจ ไหลเป็นสายธาร
ชุบชีวิต ทุกฝ่ายเบิกบานมีคน มีต้นไม้
มีสัตว์ป่า มีสัตว์ป่าเรา ไม่เบียดเบียนกัน และกัน
ต้นไม้งาม คนงดงามงามน้ำใจ ไหลเป็นสายธารชุบชีวิต ทุกฝ่ายเบิกบานมีคน มีต้นไม้มีสัตว์ป่า...
4 กรกฎาคม 2550 12:37 น. - comment id 719635
คุณทักทาย .. เย็นวันนั้น วันที่เราอยู่ร่วมกันกับเพื่อนหลายคน เพลงชีวิตสัมพันธ์ถูกนำมาร้องซ้ำแล้วซ้ำเล่าหลายเที่ยว อัลมิตราอยู่ในครัว ก็ร้องคลอตามไปด้วย มีความสุขมากค่ะ ทุกวันนี้ เพลงนี้ยังเหมือนได้ยินแว่ว ๆ อยู่ นึกถึงบรรยากาศนั้นแล้ว อบอุ่นใจ สำหรับหนังสือคุณชายหัวใจละมุน ที่อยู่กับคุณทักทาย เก็บรักษาไว้ให้ดีนะคะ ชาย ๖ คน ในนั้น .. ส่งผลงานตัวเองเข้าชิงซีไรท์ในปีนี้ค่ะ และชาย ๒ คน ในนั้น .. เป็น ๒ คนในคณะกรรมการสมาคมนักกลอนแห่งประเทศไทย ซึ่งคุณทักทายก็ได้พบตัวตนจริงของเขาแล้ว จะเห็นได้ว่า เขาไม่ได้วางมาดเก๊กท่าเลย นี่แหล่ะ ค่ะ ความเป็นตัวตนที่แท้จริงของชาวกวี ที่ไม่จำเป็นต้องโอ้อวดศักดาที่ไหน เสียดายอยู่หน่อย ที่คุณทักเข้านอนเร็ว ไม่งั้นในวงสันทนาการคงได้มีมุขเพิ่มขึ้นแน่ ทั้งฟุจัง และ ฮัทจิ ก็หัวเราะตลอดเวลา .. หลายคนในนั้นที่ตอนแรกเคอะเขิน ก็ค่อย ๆ กล้าคุยกัน ตอนนี้ อัลมิตราไล่ดูรูป แล้วก็นั่งยิ้มคนเดียว บางทีก็หัวเราะก๊ากออกมา เก็บเป็นวีดีโอ ก็มีนะคะ ปล . คนเก็บฟืน คุณพ่อเทพชอบร้องเพลงนี้มากค่ะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
