สุด..สายตา โค้งฟ้ากว้าง ทางลมผ่าน สุด.. ทัดทาน ความเหงา จิตเศร้าหมอง สุด... จะเอ่ย เฉลยถ้อย จึงร้อยกรอง สุด..ใจน้อง คือคิดถึง ซึ่งพียา แสน...พันไมค์ ไกลห่าง มารขวางกั้น แสน...หวาดหวั่น พี่เปลี่ยนรัก เป็นหนักหนา แสน...กลัวใจ พี่คลาดเคลื่อน เปื้อนนำตา แสน..พรรณนา ความกังวล สับสนใจ คิดถึง...เอย คิดถึงคำ เคยฉำหวาน คิดถึง...กานท์ พี่เคยกรอง จิดน้องไหว คิดถึง...คำ เคยสัญญา คราห่างไกล คิดถึงจัง.......อีกเมื่อไหร่ ..... พี่กลับมา
เก็บดาว 1 ส.ค. 2550 17:46 น. - ID 105535 
1094
1
0
1 สิงหาคม 2550 19:44 น. - comment id 732459
อืมแวะมาอ่านบทกลอนคะ อารมณ์นี้น่าสงสารจัง การรอคอยทรมานเสมอ แต่รออย่างมีหวังย่อมดีกว่าไม่มีใครให้รอค่ะ เอาใจช่วยค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
