แม่รักห่วง รอลูกคืน

เก็จถะหวา

                 
. 
หญิงชรา  ร่างผอมซูบ  นั่งเหงาหงอย
ชะเง้อคอย  คอยหา  หาใครหนา
ไร้เสียงออก  นิ่งเงียบ  ซึมน้ำตา
ปล่อยเวลา  ผ่านไป  ไม่ใยดี
นานแล้วหนอ  ลูกชายหญิง  มุ่งเมืองใหญ่
เพื่อหมายไป  ทำงาน  ฝันสดศรี
หวังจะสร้าง  ฐานะ  เงินทองมี
หวังปลดหนี้  จำนอง  คืนที่นา
แล้วต่อมา  ส่งหลานๆ  ..  ย่า-ยายเลี้ยง
ได้แต่เพียง  ส่งเงิน  พอใช้หา  
หากไร้เงา  ลูกลูก  เยือนกลับมา
หญิงชรา  ได้แต่เฝ้า  รอลูกคืน
ผ่านจากเดือน  เป็นปี  ลูกเงียบหาย
ไร้ข่าวกราย  ร้ายดี  ..  ไห้ขมขื่น
ข่าวโรงงาน  ล้มครืน  ตระหนกตื่น
ไร้แช่มชื่น  ไร้ข่าวลูก  ยิ่งซึมเซา
นั่งเหม่อมอง  หลานหลาน  นิ่งหลับอยู่
เจ้าจะรู้  ไหมหนอ  ย่า-ยายเหงา
ทั้งว้าเหว่  ทั้งขัดสน  สะอื้นเบา
ยามไร้เงา  พ่อแม่เจ้า  ..  สะท้านใจ
เสียงจัดงาน  วันแม่  ดังคึกครื้น
หญิงชรา  นั่งสะอื้น  ในหวั่นไหว
โอ้ลูกเอ๋ย  เจ้าอยู่ไหน  ดินแดนไกล
จะรู้ไหม  แม่รักห่วง  ..  รอลูกคืน
........ + เสียงรำพึง + .........
sarasiri@hotmail.com
12 สิงหาคม 2550 07:19 น.