เพลงกล่อมทุ่งรุ่งเช้าเว้ากันม่วน ตะโกนชวนลงทุ่งมุ่งเกี่ยวข้าว มือกำเคียวเกี่ยวรวงพวงเม็ดพราว หนุ่มหยอกสาว...ยิ้มร่า..ครากรำงาน ทุ่งรวงทองของไทยไม่ร้างรัก เราพร้อมพักตร์รักบรรเลงเพลงขับขาน มาร่วมแรงเก็บรวงพวงตระการ เราเบิกบานสุขยิ่ง..ทั้งหญิงชาย คิดถึงเพื่อนคนไกลไม่เยือนถิ่น ลืมผ้าซิ่นลืมทุ่งนาพาใจหาย ลืมพ่อแม่แก่เฒ่าลืมตายาย ลืมวัวควายเคยขี่หลัง...นั่งฟังเพลง ไปหลงแสงศิวิไลในบางกอก ทิ้งบ้านนอกให้เหงาเฝ้าข่มเหง ลืมหมากฮุ่งตำปูดองของเจ้าเอง ลืมกางเกงตัวเก่าน่าเศร้าใจ ลืมแล้วหนอปลาร้าบองของเจ้ามัก ลืมดองผักฝีมือป้าและน้าไข ลืมท่าน้ำเคยเล่นแต่เยาว์วัย ลืมบ้านไพร....ลืมสิ้น...กลิ่นผักแขยง เห็นแม่เฒ่าเฝ้ารอท้อหลายแล้ว ตาส่อแววนั่งเหม่อมองคลองน้ำแห้ง เพิ่นแก่เฒ่าหัวใจคล้ายสิ้นแรง ฟ้าบ่แจ้ง..เหมือนยายเหงา....เฝ้ารอคอย ฝากเพลงจากท้องนาส่งมาถึง สาวคนหนึ่งชื่อลำยอง..เพื่อนของข้อย ให้คืนกลับบ้านนาป่าดงดอย ตะวันคล้อย...ผู้เฒ่าล้า...มาดูใจ แม้นผ่านพ้นเดือนนี้มิเห็นหน้า โปรดเมตตามาดูแล...แหน่ได้ไหม ก่อนจะหมดโอกาสพลาดพลั้งไป ลมหายใจ....ของคนคอย..น้อยเต็มที..
ครูพิม 10 พ.ย. 2551 12:09 น. - ID 120319 
2519
19
0
11 พฤศจิกายน 2551 10:22 น. - comment id 891583
สวัสดีค่ะ ลูกกลิ้ง ดีใจหลายเด้อหล้า บอกที่อยู่มาเดี๋ยวจะฝากปลาร้าบองส่งไปให้ อยู่บ้านครูพิมมีหลายพอได้ต้อนพี่ต้อนน้องจ้า หนาวหลายแล้ว.. เบิ่งแยงแพงคีงเจ้าของเด้อนาง
11 พฤศจิกายน 2551 10:20 น. - comment id 891700
10 พฤศจิกายน 2551 12:12 น. - comment id 912186
10 พฤศจิกายน 2551 12:52 น. - comment id 912192
สงสารแท้แม่เฒ่าเฝ้ารอลูก เศร้าจังครับครูพิม
10 พฤศจิกายน 2551 13:26 น. - comment id 912199
หน้าเกี่ยวข้าวแล้ว กลับบ้านมาก่อน เลยไม่ได้ช่วยพ่อแม่เกี่ยวข้าวเลยค่ะปีนี้
10 พฤศจิกายน 2551 13:28 น. - comment id 912201
ตาต้า..ฉายาซะ..อิอิ (แอบแซว) อ่านแล้วมะวานผ่านทุ่งนา เห้นข้าวสีเหลืองเต็มท้องทุ่งยังนึกถึงบทกลอนป้ากันนาวันนี้มาเจอครูพิมอีก สงสัยเราจะเชยไปจริงๆๆง่ะ..
10 พฤศจิกายน 2551 13:41 น. - comment id 912207
สร้าง Comment ง่ายๆ ด้วยตัวคุณเอง..คลิ๊กที่นี่ สวัสดีค่ะคุณครู อีหล่า..อยากกินตำบักหุ่งหลายๆเด้อเอื้อย.. เข่าเหนียวก่ำก็มักอีหลีเด้อค่ะ..
10 พฤศจิกายน 2551 13:43 น. - comment id 912210
เกี่ยวข้าวไม่เป็นอ่ะค่ะ แต่ชอบดูทุ่งนาสีเขียว และก็สีเหลืองทอง
10 พฤศจิกายน 2551 14:40 น. - comment id 912229
สงสารจังเลยครูพิม คนคอยชะเง้อหา ข้าวก็รอเคียวเหมือนกันตอนนี้ผืนพรมสีเขียวกลายเป็นทุ่งรวงทองไปหมดแล้ว คิดถึงจ้า
11 พฤศจิกายน 2551 09:48 น. - comment id 912230
10 พฤศจิกายน 2551 15:58 น. - comment id 912254
555 นึกว่าคอย ผอ. ที่แท้คอยสาว ลำยอง ไปเกี่ยวข้าวรอดีก่า เธอคงหลงแสงสีบ่อกลับมาแล้วละ ครูพิมคนสวย เอาเด็กไปเรียนเกี่ยวข้าวแต่ง กลอน กลางทุ่งนาดีกว่า ขอกินตำหมากหุ่ง ด้วยเน้อ
10 พฤศจิกายน 2551 16:04 น. - comment id 912261
สวัสดีค่ะ แวะมาทักทายและเยี่ยมชมผลงานคุณภาพค่ะ กลอนไพเราะมากค่ะ อ่านแล้วซึ้งใจเหมือนกัน มีแอบเศร้าด้วย แต่ก็ได้นึกถึงธรรมชาตินะคะ
10 พฤศจิกายน 2551 16:55 น. - comment id 912314
ขอให้ลูกหลานที่มาอยู่เมืองกรุงมุ่งกลับบ้านกันเต๊อะ....เนาะครูพิมฯ
10 พฤศจิกายน 2551 16:56 น. - comment id 912316
10 พฤศจิกายน 2551 17:02 น. - comment id 912327
มาแล้วค่ะ คอยนานไหมเอ่ย มารับไปทานข้าวแลง แล้วค่ะคุณครู
10 พฤศจิกายน 2551 17:17 น. - comment id 912347
ชอบครับ บรรยากาศท้องไร่ท้องนา เมื่อวันเสาร์-อาทิตย์ได้กลับบ้านต่างจังหวัด เห็นข้าวในนาตั้งท้อง ใกล้จะเก็บเก่ียวได้แล้ว "ขอบคุณงานเขียนดีๆครับ"
10 พฤศจิกายน 2551 18:20 น. - comment id 912370
หน้าส่วนตัว
นาบ้านพี่มีไม่หลายให้เขาเช่า
พอได้ข้าวมาจุนเจือคอยเกื้อหนุน
ไม่เคยเกี่ยวไม่เคยแลไม่แชร์ทุน
พอกักตุนกินได้ไปหนึ่งปี....
พี่ไม่ช่วยเกี่ยวนะ..คงเกี่ยวมือตัวเองน่ะ...
แอบมาอ่านกลอนครูพิม เขียนกลอนเก่งจัง...เอ้าใครๆที่ครูพิมเรียกก็กลับบ้านไปเกี่ยวข้าวก่อนนะจ๊ะ
10 พฤศจิกายน 2551 19:22 น. - comment id 912380
ภาพรวงข้าวสีทอง พี่น้องชาวนาร่วมกันเกี่ยว ปีนี้หาดูยากเต็มที เพราะน้ำท่วมเกือบหมด น่าสงสารชาวนา...นิ
10 พฤศจิกายน 2551 19:55 น. - comment id 912398
.... คุณครูพิม รอใครน๊า แอบดูๆๆๆ
10 พฤศจิกายน 2551 20:36 น. - comment id 912413
สวัสดี คุณครูพิม นอกจากได้อ่านกลอนเพราะแล้วยังได้มีโอกาสเรียนภาษาเลยวันนี้ตั้งหลายคำ ว่าแต่ว่าเด็กสาวที่ชื่อ ลำยอง ที่มากรุงเทพ หลงแสงสี จะให้ช่วยตามกลับบ้านไหม เพราะผมเป็นคนในพื้นที่ ผมช่วยได้นะคับ น้อยคนจะรู้สึกถึงใจคนรอจนกว่าจะเป็นคนรอเสียเอง ผมว่านะ รออ่านกลอนครูพิมอยู่ก็ได้อ่านสมใจ น่าอ่านทุกครั้งคับ
10 พฤศจิกายน 2551 21:18 น. - comment id 912430
เป็นบทกลอนที่ลึกซึ้งกินใจและบาดความรู้สึกจังค่ะ แฝงความหมายไว้ให้เจ็บปวดจริงๆค่ะ
11 พฤศจิกายน 2551 09:12 น. - comment id 912556
11 พฤศจิกายน 2551 09:15 น. - comment id 912558
11 พฤศจิกายน 2551 09:18 น. - comment id 912562
11 พฤศจิกายน 2551 09:34 น. - comment id 912565
11 พฤศจิกายน 2551 09:37 น. - comment id 912566
11 พฤศจิกายน 2551 09:43 น. - comment id 912568
11 พฤศจิกายน 2551 09:45 น. - comment id 912569
11 พฤศจิกายน 2551 09:50 น. - comment id 912570
เสียงพิณแคน แดนอีสาน กังวานแว่ว ลมพัดแผ่ว แว่วสำเนียง เสียงประสาน เสียงพิณล้อ คลอเสียงแคน แสนกังวาน ศิลป์อีสาน ผ่านสำเนียง เสียงร้องลำ อยู่เมืองกรุง ไกลทุ่งนา มาทำงาน แม้จะนาน ผ่านปีไป ไม่ถลำ ยิ่งได้ยิน พิณแคนกล่อม ให้น้อมนำ คืนความจำ นำหัวใจ ไปบ้านนา คิดฮอดบ้าน อีสานถิ่น ดินเคยอยู่ เฝ้ามองดู อยู่เมืองกรุง มุ่งไปหา ห่วงพ่อแม่ ที่แก่เฒ่า เราจากมา เหงาอุรา น้ำตาริน อยู่ถิ่นไกล ** คิดฮอดบ้านเฮาหลายเด้อ ครูพิม ฝากชวนพี่ชวนน้อง กลับคืนไปม่วนอิสานบ้านเฮาเนาะ**
11 พฤศจิกายน 2551 09:59 น. - comment id 912575
11 พฤศจิกายน 2551 11:36 น. - comment id 912593
ใครหนอลืมปลาร้าบองของเจ้ามักได้ลงคอ คนทำเขาออยทำแสนอร่อย อิอิ ไม่เคยเกี่ยวข้าว แต่ท่าทางจะน่าสนุก เคยแต่ขับรถไถค่ะ
11 พฤศจิกายน 2551 12:02 น. - comment id 912611
11 พฤศจิกายน 2551 12:52 น. - comment id 912630
11 พฤศจิกายน 2551 13:06 น. - comment id 912638
11 พฤศจิกายน 2551 13:10 น. - comment id 912640
11 พฤศจิกายน 2551 13:13 น. - comment id 912643
11 พฤศจิกายน 2551 13:24 น. - comment id 912648
ครับ ใกล็เวลาที่จะได้ลงแขกเกี่ยวข้านแล้วนะครับ อาจารย์จะลงแขกเกี่ยวข้าววันไหนครับ อาจารย์ บอกแน่เด้อจะได้ไปช่วยเกี่ยว เพราะอีกแล้วนะครับครูพิมซ่า
11 พฤศจิกายน 2551 13:25 น. - comment id 912649
11 พฤศจิกายน 2551 13:48 น. - comment id 912671
11 พฤศจิกายน 2551 14:15 น. - comment id 912685
11 พฤศจิกายน 2551 18:33 น. - comment id 912793
11 พฤศจิกายน 2551 18:38 น. - comment id 912803
คนไกลถิ่นคงไม่สิ้นความห่วงหา อยากกลับมาเยี่ยมบ้านกันเสมอ คงเพราะการงานมากที่พบเจอ ทำคนคอยให้เก้ออยู่หลายคราวสวัสดีค่ะครูพิม แม้จะเข้าสู่หน้าหนาว แต่บรรยากาศบ้านทุ่งก็ดูอบอุ่นดีจังเลยนะคะ
11 พฤศจิกายน 2551 19:42 น. - comment id 912848
ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมค่ะกลอนคุณครูมากด้วยความรู้สึกเกินคำบรรยายค่ะ
11 พฤศจิกายน 2551 19:43 น. - comment id 912850
11 พฤศจิกายน 2551 19:47 น. - comment id 912853
แวะมาเยี่ยมอ่านค่ะครูพิม
11 พฤศจิกายน 2551 19:47 น. - comment id 912854
11 พฤศจิกายน 2551 19:49 น. - comment id 912856
12 พฤศจิกายน 2551 02:12 น. - comment id 912923
13 พฤศจิกายน 2551 18:54 น. - comment id 913577
14 มีนาคม 2552 11:07 น. - comment id 962872
การทรมาน คือการรอคอย
10 สิงหาคม 2552 19:12 น. - comment id 1025477
เขียนได้ดีมากคะ ขออนุญาติเอาไปลง ในบล๊อคนะคะ ขอบคุณคะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
