ครู คือ ( พรหม ) คนที่สามให้กับศิษย์ สอนประสิตประศาสตร์วิชา อันหลากหลาย ศิษย์ไม่รักมักล้อครูว่า งมงาย ชีพไม่วายคงต้องพาย พาศิษย์ไป ศิษย์ จะรักไม่รัก ครูไม่สน สอนให้ศิษย์เป็นคนจนเติบใหญ่ ได้การงานที่หวังสมดังที่ตั้งใจ สุดท้ายไซด์ หัวใจ มอบแด่ครู ครูคือบุคคลที่เสียสละรองลงมาจาก บิดา มารดา ที่เสียทั้งเวลา และกำลังมาสอนคนจากดินให้เป็นดาวมันคือความภาคภูมิใจสำหรับ คนที่ถูกเรียก และ เรียกได้เต็มปากว่า ( ครู )
พยัคฆ์ แดนกลาง 10 พ.ย. 2552 12:07 น. - ID 130475 
937
8
0
10 พฤศจิกายน 2552 16:20 น. - comment id 1062461
แวะมาทักทายยามเย็นค่ะ
10 พฤศจิกายน 2552 16:27 น. - comment id 1062465
ข้อความส่งถึงหลากเหล่าคุณครู มาอ่านดูดีใจแทนเหลือหลาย พยัคฆ์เพลินกลอนเขียนกลอนสบาย อ่านแล้วหมายความย้ำจริงชัดเจน แวะมาชื่นชม
10 พฤศจิกายน 2552 18:22 น. - comment id 1062509
แม่ผมก็เป็นครูครับ สอนตั้งแต่รุ่นปู่ยาตายายเรื่อยไปจนถึงรุ่นลูกรุ่นหลานรู้จักกันทั้งอำเภอ ถือเป็นเกียรติมากครับ ที่มีคนให้ความเคารพนับถือครูผู้สร้างคน ถึงผมจะไม่ได้เป็นครูเหมือนแม่ แต่ผมก็เป็นติวเตอร์ครับ อิอิ
10 พฤศจิกายน 2552 12:33 น. - comment id 1062545
เป็นคุณครูเหรอค่ะ
10 พฤศจิกายน 2552 12:52 น. - comment id 1062549
มารับฝากค่ะ
10 พฤศจิกายน 2552 14:48 น. - comment id 1062590
ยินดีตัอนรับ ครับ
11 พฤศจิกายน 2552 00:08 น. - comment id 1062708
ยินดีต้อนรับ ค่ะ ครูเป็นพ่อแม่คนที่สองของเรานะคะ
11 พฤศจิกายน 2552 16:20 น. - comment id 1063013
เข้ามารับฝากตัว (แล้วหัวล่ะค่ะ) แสดงความคิดเห็นเพราะเป็น...ครู ขอบคุณที่เห็นความสำคัญของครูค่ะ
11 พฤศจิกายน 2552 16:22 น. - comment id 1063015
ขออนุญาตนิดนึงนะคะ พบคำผิดค่ะ (ประสิทธิ์ประสาท...และ..ไซร้ )
12 พฤศจิกายน 2552 11:40 น. - comment id 1063440
ขอโทษด้วยนะครับ ที่ผมพิมพ์ผิดบ้างคำ เพราะ รีบไปหน่อยนึงครับ ขอบคุณครับ ที่ให้การติชมมา ครับ จะเก็บไปปรับปรุงอีกนิด ครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
