ซอยเดียวกัน(บทกลอนไว้อาลัย แด่คุณวานิช จรุงกิจอนันต์)

กระบี่ใบไม้

ณ ที่ ซอยเดียวกันของวันหนึ่ง
อาจไม่ดูลึกซึ้งน่าอ่อนไหว
มาตามหาคนบางคนซึ่งหายไป
คนที่เคยเขียนโลกไว้ด้วยถ้อยคำ
ด้วยถ้อยคำที่งดงามเปี่ยมความหมาย
เปลี่ยนถ้อยคำง่ายง่ายให้ดูขำ
ทั้ง สุข,โศก,เศร้า,ซึ้ง-ตรึงทรงจำ
ด้วยถ้อยความลึกล้ำตลอดมา
ณ ที่ ซอยเดียวกันฉันถามไถ่
คนคิดถึงเขาจากไปสุดปลายฟ้า
ตามคำตอบของทะเลแห่งเวลา
ว่าพบพาพัดพรากย่อมจากกัน
จงกลับสู่ซึ่งสถานวิมานฟ้า
มิ่งขวัญหล้าเข้าสู่แคว้นเขตแดนสวรรค์
จงเปี่ยมสุขด้วยฤดีที่นิรันดร์
กลับสู่โลกที่เคยฝันนิรันดร
ขอให้ซอยเดียวกันเฝ้าฝันนี้
สุขดั่งทิพย์ราตรีสโมสร
ถ้อยบรรเลงเพลงฟ้าสถาพร
หลับพักผ่อนสู่นิทราตราบฟ้าดิน
หวังว่าซอยเดียวกันที่ฝันไว้
จงเป็นซอยแห่งหัวใจไม่จบสิ้น
ตามแม่แบบแห่งอักษรสะท้อนยิน
ชนะโลกด้วยดวงจินต์ที่งดงาม
ปล.ท่านจากไปด้วยโรคลูคีเมียเฉียบพลัน ณ วันที่ 16 พ.ค.2553 ตั้งศพ ณ วัดธาตุทอง				
comments powered by Disqus
  • กระบี่ใบไม้

    16 พฤษภาคม 2553 22:08 น. - comment id 1127851

    ประวัติย่อ
                    วาณิช จรุงกิจอนันต์ เกิดเมื่อวันที่ 9 สิงหาคม พ.ศ. 2491 ที่อำเภอบางปลาม้า จังหวัดสุพรรณบุรี เป็นบุตรคนที่ 3 ในจำนวนพี่น้องทั้งหมด 5 คน บิดาทำงานโรงสีข้าว มารดาทำขนมขาย 
    
    การศึกษา 
    
                    พ.ศ. 2507 จบชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 จากโรงเรียนบางปลาม้า "สูงสุมารผดุงวิทย์" อำเภอบางปลาม้า จังหวัดสุพรรณบุรี 
    
                    พ.ศ. 2510 จบหลักสูตรประโยคประถมการช่างจากโรงเรียนช่างศิลป์ กรมศิลปกร กรุงเทพฯ 
    
                    พ.ศ. 2515 จบหลักสูตรปริญญาตรีจากคณะจิตรกรรม ประติมากรรม และการพิมพ์ มหาวิทยาลัยศิลปกร (ศิลปบัณฑิตสาขาภาพพิมพ์) 
    
                    พ.ศ. 2520 จบหลักสูตรปริญญาโท จากคณะศิลปะมหาวิทยาลัยรัฐแคลิฟอร์เนีย เมืองลองบีช ประเทศสหรัฐอเมริกา (ศิลปมหาบัณฑิตสาขาวิชาภาพพิมพ์) 
    
    ประวัติงาน 
    
                    พ.ศ. 2515 เมื่อเรียนจบปริญญาตรี ไปสมัครงานทำงานหนังสือที่ "สตรีสาร" อาจารย์นิลวรรณ ปิ่นทอง รับไว้ให้ช่วยงานตอนเย็นๆ กลางวันไปทำงานที่ฝ่ายศิลป์ที่หนังสือพิมพ์ "ประชาธิปไตย" รายวัน 
    
                    พ.ศ. 2516 ทำงานฝ่ายศิลป์ หน่วยออกแบบธนาคารกสิกรไทย จนกระทั้งเดินทางไปศึกษาต่อที่ประเทศสหรัฐอเมริกาเมื่อต้นปี 2518 
    
                    พ.ศ. 2521 กลับจากสหรัฐอเมริกา ไปทำงานนอกเวลาที่นิตยสาร "สรีสาร" เหมือนเดิมพร้อมกับทำงานที่บริษัทพรีเมียร์ พับลิบลิชชิ่ง ทำงานวารสารบ้านของการเคหะแห่งชาติและทำงานอื่นอีกหลายแห่ง รวมทั้งเป็นนักเขียนอิสระไปด้วยจนในที่สุดเข้าไปทำงานประจำแผนกละคร บริษัทแกรมมี่เอนเทอร์เทนเมนท์ จำกัด และเป็นนักเขียนประจำให้แก่บริษัท มติชน จำกัด 
    
                    ในส่วนที่เกี่ยวกับงานประพันธ์ วาณิช จรุงกิจอนันต์ หัดแต่งกลอนตั้งแต่เรียนชั้นมัธยมศึกษา มีผลงานกลอนตีพิมพ์ครั้งแรกในนิตยสาร     "แม่บ้านการเรียน" ปี 2507 และสนใจการเขียนกลอนเรื่อยมา      เริ่มมีชื่อเสียงมากขึ้นช่วงที่เรียนมหาวิทยาลัย เคยเป็นนักกลอนทีมศิลปากรชนะเลิศแข่งขันโต้กลอนสดระดับอุดมศึกษา ปี 2515 และมีเรื่องสั้น 3-5 เรื่อง ได้พิมพ์ในหนังสือวรรณศิลป์ หนังสือรับน้องของมหาวิทยาลัยศิลปกร และหนังสือรับน้องของโรงเรียนช่างศิลป์ ส่วนผลงานเรื่องสั้นเรื่องแรกที่ได้ลงพิมพ์ในนิตยสารทั่วไปชื่อ "ในคืนแห่งความเซ็ง" ในนิตยสาร "ลลนา" รายปักษ์ เมื่อ พ.ศ. 2515 และเริ่มเขียนคอลัมน์ประจำเกี่ยวกับเพลงลูกทุ่งหนังสือพิมพ์ "ประชาชาติรายวัน" เมื่อ พ.ศ. 2517 แต่ที่สร้างชื่อเสียงให้เป็นที่รู้จักอย่างกว้างขวางคือ งานเขียนชุด "จดหมายถึงเพื่อน" ซึ่งเขียนเล่าเรื่องระหว่างไปเรียนต่อที่สหรัฐอเมริกา โดยเสนอในรูปแบบจดหมายที่เต็มไปด้วยอารมณ์ขัน แล้วส่งจากสหรัฐอเมริกามาลงในนิตยสาร "ลลนา" ตั้งแต่ปี 2518 รวมจดหมายทั้งหมดได้ 20 ฉบับ เมื่อกลับจากสหรัฐอเมริกาจึงยึดการประพันธ์เป็นอาชีพจริงจังขึ้น มีผลงานหลายรูปแบบทั่งเรื่องสั้น นวนิยาย ร้อยกลอง บทความ สารคดี บทละครโทรทัศน์ บทภาพยนตร์ และงานเขียนเบ็ดเตล็ดที่โดดเด่นในการใช้สำนวนกวนอารมณ์ขันอีกมากซึ่งนอกจากจะปรากฎอยู่ในนิตยสารและหนังสือพิมพ์หลายฉบับแล้ว ยังมีผลงานรวมพิมพ์เป็นเล่มเผยแพร่อยู่เสมอหลายเรื่องได้รับรางวัลจากองค์กรต่างๆ
    
     
    
    นามปากกา
    
                    สุริยฉาย (ตอบปัญหาชีวิตใน "ลลนา" )และใช้นามจริงเป็นส่วนมาก
    
    งานเขียนครั้งแรก
    
                    มีผลงานกลอนตีพิมพ์ครั้งแรกในนิตยสาร     "แม่บ้านการเรียน" ปี 2507
    
     
    
    ผลงานรวมเล่ม
    
                    - เรื่อง "เด็กชายกมลเที่ยวบ้านทุ่ง" ได้รับรางวัลดีเด่นประเภทหนังสือสำหรับเด็กในงานสัปดาห์หนังสือแห่งชาติ ปี 2521 
    
                    - เรื่อง "เมนูผู้กล้าหาญ" ได้รับรางวัลชมเชยประเภทหนังสือสำหรับเด็กในงานสัปดาห์หนังสือแห่งชาติ ปี 2523 
    
                    -    เรื่อง "ลูกเสือหาเหยื่อให้แม่" ได้รับรางวัลรองชนะเลิศ การประกวดหนังสือการ์ตูนสำหรับเด็กของธนาคารกสิกรไทย จำกัด ปี 2524 
    
                    -    เรื่อง "เลาะยุโรป ได้รับรางวัลชมเชยประเภทสารคดีในงานสัปดาห์หนังสือแห่งชาติ ปี 2525 
    
                    -  เรื่อง "ซอยเดียวกัน" ได้รับรางวัลซีไรต์ หรือรางวัลวรรณากรรมสรางสรรค์ยอดเยี่ยมแห่งอาเซียน ประเภทรวมเรื่องสั้น ปี 2527 
    
                    -    เรื่อง "แม่เบี้ย" ได้รับรางวัลชมเชย ประเภทนวนิยายในงานสัปดาห์หนังสือแห่งชาติ ปี 2530 
    
                    นอกจากนี้ยังมีบทกวีที่ได้รับการยกย่องจากกลุ่ม "วรรณกรรมพินิจ" หลายชิ้น เรื่อง "มิชิแกนเทสต์" ได้รับคัดเลือกแปลเป็นภาษาอังกฤษโดยเบน แอนเดอร์สัน และนวนิยายหลายเรื่อง เช่น แม่เบี้ย ตุ๊กตา และ เคหาสน์ดาว มีผู้นำไปสร้างเป็นภาพยนตร์และละครโทรทัศน์เป็นที่รู้จักกันอย่างกว้างขวาง วณิช จรุงกิจอนันต์ สมรสกับ ทอรุ้ง จรุงกิจอนันต์ อาจารย์ประจำสถาบันภาษา จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย มีบุตรหญิงและชายรวม 3 คน คือ เพกา กงพัด และ สงฟาง โดย วาณิช จรุงกิจอนันต์ ยึดการประพันธ์เป็นอาชีพตลอดมา และมีผลงานเผยแพร่อยู่เสมอ 
    
     
    
    เกียรติยศที่ได้รับ
    
                    - เด็กชายกมลเที่ยวบ้านทุ่ง ได้รับรางวัลดีเด่นประเภทหนังสือสำหรับเด็กในงานสัปดาห์หนังสือ แห่งชาติ ปี 2521
    
                    -    เขี้ยวสิงโต ได้รับรางวัลชมเชยประเภทหนังสือสำหรับเด็กในงานสัปดาห์หนังสือ แห่งชาติ ปี 2522
    
                    -   แม่หนูผู้กล้าหาญ ได้รับรางวัลชมเชยประเภทหนังสือสำหรับเด็กในงานสัปดาห์หนังสือ แห่งชาติ ปี 2523
    
                    -  ลูกเสือหาเหยื่อให้แม่ ได้รับรางวัลรองชนะเลิศ การประกวดหนังสือการ์ตูนสำหรับเด็กของธนาคารกสิกรไทย ประจำปี 2524
    
                    -   เลาะยุโรป ได้รับรางวัลชมเชยประเภทสารคดี ในงานสัปดาห์หนังสือ แห่งชาติ ปี 2525
    
                    -   ซอยเดียวกัน ได้รับรางวัลซีไรท์ ปี 2527
    
                    -   แม่เบี้ย ได้รับรางวัลชมเชยประเภทนวนิยายในงานสัปดาห์หนังสือ แห่งชาติ ปี 2530
    
                    นอกจากนี้ก็มีเรื่องสั้นหลายเรื่องได้รับรางวัลจากกลุ่มวรรณกรรมพินิจ เรื่องสั้นมิชิแกนเทสต์ ได้รับการแปลเป็นภาษาอังกฤษ แม่เบี้ย   ตุ๊กตา และเคหาสน์ดาว มีผู้นำไปสร้างเป็นภาพยนตร์ และ ละครโทรทัศน์
    
     
    
    ปัจจุบัน
    
                    เขียนเรื่องสนุกๆ ให้กับนิตยสาร ต่วย ตูน และเล่มอื่นๆ ตามโอกาส
    
    
    ที่มา http://www.praphansarn.com/new/c_writer/detail.asp?ID=261
  • เพียงพลิ้ว

    17 พฤษภาคม 2553 12:35 น. - comment id 1127942

    ร่วมไว้อาลัยด้วยคนค่ะ
    
    36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif1.gif
  • กิ่งโศก

    17 พฤษภาคม 2553 13:40 น. - comment id 1127965

    ร่วมไว้อาลัยด้วยครับ
  • ม่านแก้ว

    17 พฤษภาคม 2553 13:56 น. - comment id 1127974

    36.gif  ขอร่วมไว้อาลัย ณ ที่นี้  36.gif
  • กิตติกานต์

    17 พฤษภาคม 2553 14:29 น. - comment id 1127985

    ขอร่วมไว้อาลัย แด่ ครูกวีในดวงใจ
    
    กลอนบทหนึ่งขอท่าน
    ท่องจำแต่สมัยเป็นเด็ก ด้วยซาบซึ้งในถ้อยคำ
    และความไพเราะ...
    
    กิตติกานต์ขอยกมา ณ นี้
    
    ....... แม่พิมพ์ใจ ........ 
    
    
    หาดทรายนิ่มพิมพ์ใจใครคนหนึ่ง
    คนผู้ซึ่งแสนรักเธอหนักหนา
    ทุกเม็ดทรายคือทุกคำจำนรรจา
    หนักกว่าฟ้าหนากว่าน้ำล้ำแผ่นดิน
    
    จะถักร้อยสร้อยทรายสายสวาท
    ขออำนาจปรารถนาอย่ารู้สิ้น
    ดนตรีคลื่นครื้นเครงต่างเพลงพิณ
    กล่อมให้ยินและให้ย้ำคำว่ารัก
    
    หัวใจเธออยู่ที่นี่หรือที่ไหน
    โปรดฟังใจฉันแจงแจ้งประจักษ์
    แม้ใจสองพ้องใจได้พิงพัก
    จะสลักรักล้นบนฟองทราย
    
    เพลงสนพริ้วหวิวว่าเชิญมาพัก
    ฟังเพลงรักลอยลมชมเดือนหงาย
    ทิวมะพร้าวแผ่วพยักโบกทักทาย
    เล่านิยายแย้มยวนชวนใจพิมพ์
    
    ฝันว่าเธอทอดร่างกลางเกลียวคลื่น
    แล้วเริงรื่นระรวยกายบนทรายนิ่ม
    เพลงจุมพิตแผ่วประทับหลับตาพริ้ม
    และเดือนยิ้มแย้มละไมในฟากฟ้า
    
    หาดทรายนิ่มพิมพ์ใจใครคนนั้น
    คนผู้ฝันใฝ่รักเธอนักหนา
    แผ่นทรวงทรายซับคลื่นสะอื้นลา
    คือดนตรีแห่งน้ำตามาพิมพ์ใจ........
    -------------------------------------
    จากหนังสือ รวมบทกวี "คำหยาด"
    ของ อ.เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์
  • นกยูง

    18 พฤษภาคม 2553 10:17 น. - comment id 1128134

    ขอร่วมไว้อาลัยค่ะ
  • กวี ซีม่า

    18 พฤษภาคม 2553 20:30 น. - comment id 1128229

    ขอร่วมไว้อาลัยครับ
  • ชนะ ศิวะวงศ์

    10 มิถุนายน 2553 12:12 น. - comment id 1135089

    ขออาลัย คุณวานิช ฯ มิตรแท้

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน