แต่ครั้งก่อนครอบครัวมีความสุข ไร้ซึ่งทุกข์ให้มัวหมองไม่ผ่องใส แต่วันนี้แตกแยกตัดขาดไป นั่นเพราะใครถ้าไม่ใช่นักเจรจา ทั้งผ้าเหลืองผ้าแดงรวมเสกสรรค์ ต่างถกกันจนชาวชนต้องล้มหาย ยังมิวายมองหน้ากันแล้วทักทาย โอ๊ะ..รัฐบาลคงต้องจ่ายค่าทรัพยากร หยุดซะเถอะหยุดได้แล้วเรื่องเหล่านั้น ให้มันเป็นอดีตที่เลื่อนผ่าน อย่าขุดคุ้ยต่อว่าจนเกินการณ์ อีกไม่นานคงเหลือแค่ซากโทรมๆ
ชีวิตสร้างสรรค์ 5 มิ.ย. 2553 19:46 น. - ID 135147 
966
2
0
6 มิถุนายน 2553 01:01 น. - comment id 1132896
6 มิถุนายน 2553 12:59 น. - comment id 1132984
น้องรัก..กลอนของน้องยังไม่ถูกฉันทลักษณ์..อย่าง คำลงท้ายของบทที่หนึ่งลงท้ายด้วยคำว่า..เจรจา..ดัง นั้นคำลงท้ายวรรคที่สองของบทที่สองจะต้องสัมผัส ด้วยสระอา...แต่ท้ายวรรคสองของบทที่สองของน้อง ลงท้ายด้วย..ต้องลมหายจึงไม่ถูกครับ..ที่ถูกต้องคือ จะต้องลงด้วย..ผา..หา..ฝ้า..ผ้า..(ห้ามใช้เสียงสามัญ และเสียงตรีครับ) ค่อยๆเรียนรู้ต่อไปนะครับ
8 มิถุนายน 2553 01:50 น. - comment id 1133667
สวัสดีค่ะ แวะมาให้กำลังใจค่้ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
