ผู้ใดจะเทียบเท่า ดุจเงาบ่เหหัน
มือแม่ประโลมรันทร์ พสุธามิเปรียบปาน
สั่งสอนถนอมเจ้า สละเฝ้าทุกวันวาร
เปรียบแม่ดั่งอาจารย์ อุดมเลิศประเสริฐกุล
ความรักที่ถักทอ พินิจก่อเกิดการุณย์
ขอกราบระลึกคุณ จริยาคุณานันต์
คุณใดจะหาเปรียบ บ่มิเทียบสุขสิ่งสันต์
ขอแทนชั่วนิจรันทร์ ทุกวันวารมิเปลี่ยนแปลง
ขอมอบให้แม่ ผู้น่ารัก เอิ้กๆ