น้องของพี่ อย่ากังวล

ตี๋ ECS

น้องของพี่ อย่าหนี จงสู้ต่อ
อย่าได้ท้อ พอได้อยู่ สู้เข้าไว้
พี่ผ่านพ้น ช่วงนั้น พอเข้าใจ
น้องยังไหว อย่าช้า จงหมั่นเอา
 
พี่จากถิ่น ที่เจ้าอยู่ มาปีก่อน
พอได้ย้อน แนะแนว อายน้องเค้า
อยากเปิดทาง ให้น้องเห็น นอกบ้านเรา
อย่ามัวเศร้า ยึดติด กับถิ่นตน
 
ผ่านพ้นแล้ว อย่าคิด กังวลจิต
น้องมีสิทธิ์ สอบที่อื่น อีกหลายหน
รุ่นพี่อยู่ ถิ่นอื่น ก็หลายคน
อย่าไปสน ที่เดียว ให้เหนื่อยใจ
 
ใครก็อยาก ได้อยู่ ในถิ่นฐาน
ดั่งวิมาน เรือนเพชร อยู่ใกล้ใกล้
เข้าใจอยู่ สุขสบาย กว่าที่ใด
ที่อื่นไร้ หม่นหมอง ในสายตา
 
ได้อยู่บ้าน พี่ดีใจ กับน้องๆ
อยากให้ลอง เผื่อไม่อยู่ ออกค้นหา
ข้างนอกนั้น ประสบการณ์ มากนานา
แต่ปัญหา มีทุกที่ ให้ระวัง
 
พี่เข้าใจ ความรู้สึก ของน้องพี่
ห่างมาปี ใจพี่ ก็มีหวัง
ไม่ต้องหวัง เพิ่งพา ที่ดังๆ
มีกำลัง มาหา ประสบการณ์
 
ยังไม่หมด โอกาสมี ช่วงเมษา
เรื่องคับคา คงหาย ไปทุกด้าน
เหลือเพียงแต่ ความคิด ในเมื่อวาน
ที่โปรดปราน มีหลายที่ จงเลือกเอา
 
ถ้าได้อยู่ ก็ดี ค่อยใช้สอย
ถ้าล่องลอย ไม่อยู่ อย่าได้เหงา
เมื่อปิดเทอม ก็ได้กลับ มาบ้านเรา
อย่าได้เศร้า ทุกที่ดี เมื่อจบมา
...
จากความรู้สึกของผม ที่เคยอยู่ ม.6 มาแล้ว อ่านหนังสือเตรียมสอบ 
เรียนพิเศษหนัก ที่สำคัญหาที่เรียน อิอิ
ใครๆก็อยากเรียนอยู่ใกล้บ้านคุณว่ามั้ย แต่ถ้าชีวิตได้ไปอยุ่ที่อื่น
ก็ต้องสู้ เพราะเราไปเรียนไม่ได้ไปทำอย่างอื่น ใช่มั้ยครับ อิอิ
ชีวิตไม่ได้ไหลลื่นเสมอไป ต้องมีอุปสรรค์บ้างเป็นธรรมดา และนั่นคือประสบการณ์
้