หน้าส่วนตัว
เอ..เอ่..เอ้......อืม..........
วัดเอ๋ยวัดโบสถ์..มีตาลโตนด...เจ็ดต้น
เจ้าขุนทอง...ไปปล้น ...เอ้อ..ป่านฉะนี้ไม่เห็นมา
คดข้าวใส่ห่อ..ถ่อเรือตามหา...
เสียงคนเขาเล่า..ลือมา..เอ้อ..ว่าเจ้าขุนทอง
ตายแล้ว..เหลือแต่กระดูกแก้ว..
แพ้วอยู่กลางดงเอย.....
ร่มชายคา...ลมละมุน..ใต้ถุนบ้าน
ใบตองต้านลมเบา..เคล้าเพลงกล่อม
หลับเถิดหนา เจ้าพุ่มพวงดวงพยอม
ริ้นไรตอม แม่จะปัด...คอยพัดวี
นอนเสียเถิด ลูกน้อย..กลอยใจแม่
อย่างอแง แม่ไม่ห่าง...ร้างหน่ายหนี
นอนเถิดนะลูกรัก พักเสียที
งานมากมี ในเรือนชาน ของบ้านเรา...
เด็กน้อย..นอนยิ้มร่า..คว้ามือไขว่
แม่ค่อยไกว นั่งอิง..หลังพิงเสา
กล่อมทำนอง เนิบช้า.ว่าเบาเบา
เด็กน้อยเกาหัวหู..อู้อี้คราง...
เห็นลูกหลับ คว้าถ้วย เตรียมกล้วยบด
กลัวลูกอด ตัดเครือไว้ ตอนใกล้สาง
เลือกที่สุก ลูกอวบอิ่ม นิ่ม..เปลือกบาง
ขูดเบาบาง เอาเนื้อใน ใส่ถ้วยรอ...
เด็กน้อย..ร้องไห้จ้า.. มือคว้าไขว่
ไม่เป็นไร แม่อยู่นี่ นิ่งเถิดหนอ
เด็กน้อยยิ้ม หัวร่อร่า น้ำตาคลอ
แม่ไม่รอ โอบกอดเคล้า.. เจ้าดวงใจ..
.......ในวันนี้เปลหวาย..สายกร่อนขาด
ให้ไหวหวาด แม่กล่อมเห่เปลไม่ไหว
เคยได้กล่อมเจ้าเนื้ออ่อน ...อ้อนเปลไกว
ผ่านวานวัย เจ้าไปลับ ไม่กลับมอง
ในวันแม่ แลชะเง้อ ...อยากเจอลูก
ด้วยพันผูก รักยิ่งใหญ่ กว่าใครผอง
ชะเง้อแล้ว..ชะเง้อเล่า ..เฝ้าแต่มอง
เจ้าเนื้อทอง ใจดำแท้... ลืมแม่ลง.....
ทิพย์โนราห์ พันดาว
ทิพย์โนราห์ พันดาว 29 ก.ค. 2554 18:46 น. - ID 141219 
1845
2
0
29 กรกฎาคม 2554 20:46 น. - comment id 1204386
29 กรกฎาคม 2554 20:48 น. - comment id 1204387
อ่านแล้วเศร้าเลยค่ะ....
29 กรกฎาคม 2554 20:56 น. - comment id 1204391
เขียนเพราะจังค่ะ คุณทิพย์ฯ.. แม่ของแซมก็อยู่บนดวงดาวนู่น... ได้แต่กราบอยู่ในหัวใจนี่....
ขอให้คุณทิพย์ฯ มีความสุขนะคะ... แซมค่ะ
29 กรกฎาคม 2554 22:35 น. - comment id 1204410
มีหลานคนที่คอยลูกกลับบ้าน ถ้าใครรู้ว่าพ่อแม่คอยก็หาเวลากลับไปหาท่านบ้าง หรือไม่ก็โทรหาถามทุกข์สุกดิบบางนะ
30 กรกฎาคม 2554 19:17 น. - comment id 1204485
ไพรวัลย์ เล่นเป็นเจ้าขุนทอง... ต้องออกปล้น เพราะโดนใส่ร้าย เลยกลายเสือสาง... ท่ามกลางความพะวง...ในอกของแม่ ลูกเอ่ญ...พระจงคุ้มครอง... คุงทิพย์ เขียนบทนี้... เนียนกิ๊กเรยยย อ่ะ...
1 สิงหาคม 2554 13:41 น. - comment id 1204607
เนื้อหากลอนดีมากครับ ผมชอบเพลงกล่อมลูก ฟังแล้วรู้สึกถึงสายใย จากแม่ถึงลูก ครับ
1 สิงหาคม 2554 17:16 น. - comment id 1204640
เสียงกล่อมเห่ยังก้องทั้งสองหู สายเปลถูคานไม้เสียงเอี๊ยดอ๊าด เหมือนดนตรีกล่อมตามธรรมชาติ พิไลพิลาสยามคำนึงถึงมารดา ป่านฉะนี้สุขบนสวรรค์ หน่อเนื้อที่สร้างสรรค์ยังฝันหา บุญกุศลเฝ้าอุทิศติดตามมา ทั้งมารดรบิดา สัมปรายภพ ระลึกบุญคูณค้ำล้ำหล้าโลก นับเป็นโชควาสนามาบรรจบ คุณวุฒิทรัพย์สมบัติจัดให้ครบ คู่ชีวิตจะสมทบต้องหาเอง หากเปลหวายสายกร่อนนอนไม่ไหว จะเหลือบแลทางไหนไม่เหมาะเหม็ง ลองหันมองเพื่อนนักกลอนวอนตามเพรง อาจได้ฟังเสียงเพลงกล่อมให้นอน... อิอิ โอ้เจ้านกกาเหว่าเอย...อิอิ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
