ห้องที่ว่างเปล่า

แว่นหนา

ณ ห้องเรียนนี้
เราเคยมีความทรงจำดีดีกันใช่ไหม
ทั้งแอบลอกข้อสอบกันจะเป็นจะตาย
ทั้งวิ่งเล่นกันแล้วถูกตีมือลายเพราะครูเดินมา
     ขว้างกล่องดินสออัดกันสนุกสนาน
เขวี้ยงกันมันจนชนเพดานอาจารย์ด่า
ดีกันทะเลาะกันต่างต่างนานา
ก็นี่ล่ะน้า...มิตรภาพของพวกเรา
     กลับมาที่ห้องเดิมในวันนี้
ทุกสิ่งที่มีก็แค่โต๊ะเก้าอี้และความว่างเปล่า
เรียนจบไปห่างไกลก็ไร้ข่าวคราว
แต่เชื่อว่าความเป็นเพื่อนระหว่างเรา...
                                ...ยังไม่เสื่อมคลาย				
comments powered by Disqus
  • คะน้า

    8 มิถุนายน 2545 21:14 น. - comment id 54701

    เคยรู้สึกเหมือนกันเวลากลับไปโรงเรียนเก่า
    คิดถึงว่าตรงนี้เคยวิ่งเล่นกับเพื่อนตรงนั้นเคยโดนครูดุ นึกถึงทีไรก็อดยิ้มไม่ได้ทุกที
  • หนี่หว่ออ่าย หว่ออ้ายหนี่

    28 กรกฎาคม 2545 01:12 น. - comment id 63269

    เริ่มชอบกลอนของแว่นหนาแล้วซิ ดูใสใสดีชอบครับ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน