หวลคำนึงถึงครั้งลูกยังน้อย
แม่เฝ้าคอยกล่อมเกลี้งเลี้ยงรักษา
อิงอกอุ่นหนุนตักนอนอ้อนมารดา
อิ่มข้าวปลาแม่ป้อนก่อนหลับใหล
หวลคำนึงถึงครั้งยังเดียงสา
มิรู้ว่าจะก้าวเดินไปไฉน
แม่ประคองเคียงกายด้วยห่วงใย
กลัวลูกก้าวล้มไปใครจะดู
หวลคำนึงถึงครั้งลูกยังขลาด
ยังขยาดยังกลัวด้วยไม่รุ้
ยังอ่อนแอแม่อ่อนโยนเฝ้าแลดู
ถนุถนอมอุ้มชูอยู่เคียงกาย
หวลคำนึงถึงครั้งลูกร่ำร้อง
แม่เฝ้าคล้องดวงใจให้เจ้าหาย
เจ้าสะอื้นแม่ห่มรักให้มากมาย
ห่มทั้งกายห่มทั้งใจให้อุ่นดี