คืนเดือนหงายจันทร์พรายพร่าง

จังงัง พรรคลิงรักลิง

ในวันคืนเดือนหงายจันทร์พรายพร่าง	
มีใครบ้างข้างเคียงฟังเสียงจันทร์
คอยอ้อนออดพรอดพร่ำด้วยคำหวาน	
วอนลมสานทอฝันคืนจันทร์ผ่อง
หากคืนไหนไร้จันทร์อันงามงด	
หายไปหมดแสงดาวเจ้าหมายปอง
วอนลมเจ้าเป่าไปฟ้าหม่นหมอง	
ให้จันทร์ทองผองดาวได้พราวพราย
ให้ดาวน้อยลอยร่างบนทางฝัน	
ให้ดวงจันทร์ยิ้มแฉ่งแสงอำไพ
ให้เธอนั้นฝันดีทุกราตรีไป	
ให้เธอได้คว้าใจ.นะเจ้าลม				
comments powered by Disqus
  • หว่ออ้ายหนี่ กัดอาจารณ์ หงับหงับ

    23 กันยายน 2545 00:46 น. - comment id 79290

    มีใครบ้างข้างเคียงฟังเสียงจันทร์  --- อ่ะกึ๋ยย ความสามารถพิเศษ นี่เพิ่งรู้นะเนี่ยว่าจันทร์มีเสียงอ่ะ  สงสัยพระจันทร์จะพูดได้นะเนี่ย อืม...
    
    
    
    
  • จังงัง

    23 กันยายน 2545 07:36 น. - comment id 79321

    หือ .. จะมากัดเราเหรอ หว่ออ้ายหนี่ ..แต่เรายังไม่ได้ฉีดยานะ เดี๋ยวโรคระบาดนะจ๊ะ ...
  • สดายุ

    23 กันยายน 2545 10:06 น. - comment id 79370

    ฝนตกพรำๆทั้งวันทั้งคืน....ไม่เหนื่อยหรือไงนะ....จันทร์ก็พลอบหลบอยู่ในม่านเมฆ....
  • จังงัง

    23 กันยายน 2545 10:42 น. - comment id 79387

    ฝนตกน่ะ ดีนะ ชอบจัง อากาศแบบนั้น นอนฟังเสียงฝนตก เปิดหน้าต่างรับละอองฝน . 
    ไม่เหนื่อย ไม่เหนื่อย ปีนต้นไม้เหนื่อยกว่า 
    ส่วนจันทรา กล้าจ้าแสงรังสิมันตุ์ แล้ว
  • สดายุ

    23 กันยายน 2545 10:54 น. - comment id 79394

    พี่ก็หนาวคราวคราอุราระทึก
    ให้พิลึกตรึกไปฤทัยฉะนี้
    ถึงอนงค์ประสงค์พิศลิขิตมี
    ทุกวารวี่ระรี่รื่นมิคืนกลาย
  • idaho

    23 กันยายน 2545 15:33 น. - comment id 79500

    ว่าจะมาดูพระจันทร์ฝนดันตกซะแล้ว  หลบฝนดีกว่า
  • windsaint

    23 กันยายน 2545 17:47 น. - comment id 79590

    ในวันคืนเดือนหงายจันทร์พรายพร่าง
    ลมลอยคว้างท่ามกลางพายุฝน
    สดับเสียงเรียกจันทร์ย้ำซ้ำพร่ำบ่น
    ลมจึงวนตามหาเจ้าแสงจันทร์
    
    จันทร์วอนลมพัดเป่ายามฟ้าหมอง
    เพื่อจะทองแสงดาวให้พราวฝัน
    ลมพัดเป่าเมฆหมอกออกไปนั้น
    เพื่อให้จันทร์ส่งแสงพราวพร้อมดาวเดือน
    
    แต่คืนนี้ลมอ่อนกลับหมองเศร้า
    ลมเร่งเร้าหัวใจหาใครเหมือน
    ลมห่มรักแต่รักกลับแชเชือน
    ลมจึงเตือนตัวตนแค่คน...ไร้ความสำคัญ
    
    แว่วยินเสียงเรียกเลยตามมาสมทบคับ อิอิ
  • อัลมิตรา

    23 กันยายน 2545 17:52 น. - comment id 79593

    โอ้ดอกเอ๋ยดอกโศกตกจากต้น
    เปียกน้ำฝนปนทรายปลายเกสร
    หนาวเหน็บแล้วมิ่งแก้วของบังอร
    ใยจะนอนให้ร้าวรอนวอนฤทัย
    
    หากหนาวเหน็บเก็บใยไปทอห่ม
    อุ่นประพรมชมชื่นระรื่นไหว
    หากร้อนนักจะประจักษ์พัดกวัดไป
    ที่ร้อนใจก็จะคลายในฤดี
    
    ..
    
    เจ้าไอซ์ หลบไปไหนเหรอ ต้นไม้ไม่มีหลังคานะ
  • windsaint

    23 กันยายน 2545 19:25 น. - comment id 79645

    ลอยละล่องโล้ลมลมละลอย
    เปียกปรอยปรอยรอยลมรอนร่อนร้อน
    เรื่อยไปใจลมจะขาดรอน
    ลมระร้อนอ่อนใจในสายลม
    
    เรื่อยระเรียงเอียงใจให้ช่วยย้ำ
    สายลมพร่ำร่ำลาท้าความขม
    ลมเรื่อยร่ำร้ำใจลมล่มล้ม
    ใจตรอมตรมอุราเพราะช้ำใจ
    
    ลมเหงาใจในอุราที่พาเศร้า
    ลมแสนเหงาเศร้าจิตคิดสงสัย
    ลมคอยดูคอยแลค่อยห่วงใย
    แต่ว่าไม่มีใครห่วงใยลม
    
    ต่อกลอนคับ อิอิ แอบน้อยจายเล็กๆ
  • พนาไพร

    23 กันยายน 2545 21:23 น. - comment id 79726

    โหไพเราะมากเลยครับ  ชื่นชมๆ
    
    อิอิอิ
  • จังงัง พรรคลิงรักลิง

    23 กันยายน 2545 23:29 น. - comment id 79819

    เจ้าลม น้อยใจอะไรอีกหนอ ... ก็เขียนให้แล้วงัยล่ะ พรุ่งนี้เขียนให้อีกอันก็ได้อ่ะ
    
    คุณพนาไพร ขอบคุณค่ะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน