(๑) .....สายฝนหลั่งพรั่งฟ้า.............วสันต์ กาลผ่านเนิ่นนานพลัน................ฉ่ำชื้น ยามสายเจิดตะวัน.....................พรรณพร่าง กระจ่างพรายไป่มลื้น*...............ดุจ*คล้ายหทัยบาน ฯ (๒) .....มวลวิหกนกน้อย.................คอยเคียง ติดพินิจคิดเพียง.....................เยี่ยงเย้า เรียงขานขับสำเนียง.................เสียงส่ง บ่งแล นานดุจเพลงกานท์เฝ้า...............หมั่นเร้าราวโสดม* ฯ (๓) .....รุ้งทอแสงแหล่งหล้า............ณ นภา เพริศยิ่งบรรเจิดหา..................เลิศใกล้ เฉิดโฉมกัลยา*........................หาสิ่ง อิงแม่ โพยมพร่างพราวโสมไล้............จ่มใว้ชมเชย ฯ (๔) .....ทุกทิวาว่าใว้.......................ไป่หลง จิตแน่วพินิจคง.......................ชิดเชื้อ คิดเอ่ยเนื่องอนงค์ตรง............ใฝ่บ่ง เปรียบเอย สบถเอ่ยเปรยเอื้อ....................เพื่อใกล้เนื้อนวล ฯ
อัลมิตรา 30 ก.ย. 2545 07:23 น. - ID 23531 
1136
11
0
30 กันยายน 2545 08:35 น. - comment id 82122
๑.ฝนโปรยโรยหลั่งฟ้าฟากสวรรค์ พรมพรั่งปานวสันต์..สลัดแสร้ง บังบดกดตะวัน..วารหลุบ หยาดหยดมิหดแห้ง.ห่างให้หทัยโหย ฯ ๒.ประโปรยโรยไล่ไล้ลามมา เปรียบประดุจพจนา..นุชน้อง อาบรินรดหทยา..เยือนย่าง ชโลมปลาบภาพย์พานพ้องพิศแพร้วแวววิภา ฯ ๓.สกุณาเคียงผกห้วง.นภาสรวง ดุจร่ายเรียมเรียงปวง.พจน์ให้ สำเนียงขับขยับควงคำคู่ พราวพร่างเกินวิหคไล้..ลดเลี้ยวเปรียวถลา ฯ ๔.สุริยาแสงส่องสิ้น...อาภา เจิดจรัสฉาบวสุธา..ลิบแล้ว วจีเรียมสู่หทยานวลผ่อง รวิโลมโลกันต์แก้ว.วาทะแพร้วโลมนาง ฯ ๕.รางรางอาบร่างรุ้ง..สัตตะสี ทาทาบฉาบรัศมี..คู่ฟ้า ยามฝนปะแสงสุรีย์..ละอองพร่าง ดุจเปล่งพจนากล้า.และไล้หทัยนวล ฯ
30 กันยายน 2545 08:42 น. - comment id 82123
จะมีภาคประกบ (๓) ไหมคะ ..กิ..กิ.. มาฟังคำพร่ำเอ่ยเฉลยไข จากพี่ชายคลายรุ่มสุมวิถี มาต่อโคลงร่ายรจน์บทกวี ลำนำชี้ชวนชื่นรื่นกมล
30 กันยายน 2545 09:33 น. - comment id 82131
อ่านของระดับปรมาจารย์ แล้วปลื้ม ( ขออภัยที่ขัดจังหวะโคลงนะคะ) อดชื่นชมไม่ได้ อ่านแล้วจะได้มีกำลังใจฝึกฝนต่อไปค่ะ...^__^
30 กันยายน 2545 09:38 น. - comment id 82134
พี่สดายุต่อได้เยี่ยมยอดค่ะ คุณป้าวรรณกาญจน์.. อัลมิตราก็จะฝึกฝนต่อไปเช่นกันค่ะ ..
30 กันยายน 2545 09:55 น. - comment id 82140
โคลงใครขึ้นพาดหัวก็ไม่รู้.....งามแล้วละครับ....ชื่นชมครับ...คุณวรรณกาญจน์... มาช่วยกันต่อล้อโคลงสิครับ...ผมกำลังฝึกกับน้องอัลมิตราอยู่นะครับ
30 กันยายน 2545 10:06 น. - comment id 82144
อาราย อาราย......ไม่เห็นชื่อจริงๆอ่ะ ว้า ว้า.. หยุดไปสองวัน จำน้องไม่ได้ซะแย้วว
30 กันยายน 2545 10:20 น. - comment id 82149
เย้ๆๆ..! lock ได้แล้ว ...แต่ก็นะคะยังไม่สามารถแต่งโคลงสดได้หรอกค่ะ ...ก้อเพิ่งอนุบาล...ยังไม่กล้าสอบเทียบข้ามรุ่น..ขอศึกษาไปพลางๆก่อนนะคะ แค่สดายุ กะ อัลมิตราเพียรมาต่อโคลงกลอนเป็นวิทยาทานไม่ห่างหายไปไหนก็เป็นพระคุณแก่ผู้ฝึกหัดทั่วไปแล้วล่ะค่ะ จะติดตามศึกษาเรื่อยๆค่ะ ^_^
30 กันยายน 2545 10:23 น. - comment id 82152
ไหนเลยจะจำมิได้.... หากปรารถนาแห่งคำมิอาจสรรค์หามาอธิบายได้หมดสิ้น... ด้วยว่าสายวสันต์จะพลันกลบลบเลือน....ในอุษากาล...แห่งห้วงคำนึง.... หวานซะ..
30 กันยายน 2545 10:25 น. - comment id 82154
โอยๆ ท่านป้าวรรณกาญจณ์กล่าวเกินไปแล้วค่ะ อัลมิตรายังต้องฝึกเรียนกับพี่สดายุอยู่ค่ะ เรียนไปเขกหัวไป กว่าอัลมิตราจะจบ หัวปูดแล้วปูดอีกค่ะ .. อัลมิตราเป็นเตรียมอนุบาลค่ะ
30 กันยายน 2545 10:29 น. - comment id 82160
ยามวสันต์สะบัดสาย.... หมู่เมฆครึ้มกราย... ประโปรยประปรายสู่ผืนปถวี... เย็นแห่งหยาดพิรุณวิถี... ยามตกต้องฤดี.... ฤามีจะเทียมพจน์นาง...
30 กันยายน 2545 10:33 น. - comment id 82163
..อะแฮ่มมมม... ...ยามที่อยู่ในห้วงแห่งความคนึง สายวสันต์พร่างพรม ...ใจประหวัดไปยังคนที่อยู่ไกล..ไฉนหนอ จะรู้ได้ ไฉนเลยจะเอื้อนเอ่ย ...พรรณา ได้หมด โสม - สะคราญ ..ยูงทองจะปองโสม..กระนั้นฤา. ...สิเหน่หา..อวลใจ ปรารถนา..เย้าหทัยให้เคียงกัน .. สงสัยวันนี้ไม่ต้องทานข้าวกลางวัน อิ่มเอบใจแท้หนอ หวานกว่าตาลใดๆ ต้องยกให้ พี่ชายยูงทองซะแล้ว ..
30 กันยายน 2545 10:51 น. - comment id 82166
ยูงทองล่องฟ้าเมฆิน ถวิลหวังไอดิน โผผินบินสู่วสุธา ดอกฟ้าโน้มกิ่งลงมา ให้ดินปรีดา โหยหาถลารับประทับนัย
30 กันยายน 2545 10:57 น. - comment id 82167
แม้นห่างกายหมายว่าอย่าห่างใจ ยังฝักใฝ่ใคร่คล้องดองสมาน เปรียบนกน้อยคอยเคียงเสียงเบิกบาน ร่วมเรียงขานหวานแว่วแนวพฤกษ์ไพร
30 กันยายน 2545 11:10 น. - comment id 82169
แม้นห่างกายหมายว่าไม่ล้าถ้อย ห่างน้องน้อยจะพลอยช้ำระกำสรวล เพียงวางพจน์จรดต่อคอยล้อนวล ก็ทั่วถ้วนล้วนชื่นจะรื่นใจ
30 กันยายน 2545 11:36 น. - comment id 82176
...เพ็ญนภางามแจ่มจ้า.......................จรัสศรี ส้มพร่างพราวดังมณี..............................เจิดฟ้า คอยเตือนตื่นยูงพี่.................................ใจใฝ่ นวลจันทร์ รักบ่มพลังเจิดจ้า..................................ต่อสู้ศัตรูใจ ฯ
30 กันยายน 2545 14:11 น. - comment id 82203
เพ็ญนภาหากแจ่มจ้า........จดสวรรค์ เหลืองประดับรัตติอัน.......อาจเอื้อน พราวนวลส่องฉาบพัน........อกนี่ รองประดับระยับเขยื้อน......ยากย้ายหายหนี
30 กันยายน 2545 14:16 น. - comment id 82205
..โสมเอยเปรยหมดสิ้น.....................ความนัย ยูงเอย ดั่งหอกปักกลางใจ.........................ไป่แคล้ว ศรรักปักหฤทัย..............................สลักยู่ ติดตรึง ช่วยหักศรน้องแก้ว........................อย่าช้ายูงทอง ฯ
30 กันยายน 2545 14:30 น. - comment id 82219
หากศรจากพี่แล้ว.......ยากถอน นวลเอย ศรเสกลงอาวรณ์........ยากเขยื้อน อาคมเป่าฉาบศร........สลักร่าง อาจขยับเพียงหมายเอื้อน...เอ่ยอ้อนเพียงเรียม ฯ...( คนเดียว )
30 กันยายน 2545 14:41 น. - comment id 82224
...หวานแท้ถ้อยพี่คล้อย..............กลอยใจ ฉาบพิษศรสลักใน.....................เอ่ยอ้าง ปักแน่น ณ หทัย.......................โสมผ่อง ตรองแล ยากย่างโยกเยื้อนร้าง.................ห่างห้องใจยูง ฯ (คนเดียว)
30 กันยายน 2545 20:50 น. - comment id 82365
เขาโต้กันเหนื่อยแล้วเราก้อมา อิอิ นั่งดูคนถล่มตัว อิอิ
30 กันยายน 2545 21:05 น. - comment id 82372
หือ เจ้าลม ใครถล่มตัว ..ความจริงเป็นอย่างนั้นนี่นา ..ถล่มยิ่งทรุดนะ เดี๋ยวน้ำท่วมอ่ะ
1 ตุลาคม 2545 07:35 น. - comment id 82472
เย้เช้าแล้ว
2 ตุลาคม 2545 13:10 น. - comment id 82907
ขอคำนับให้สองปรมจารย์หนึ่งจอกครับ............ อิอิอิ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
