ครั้นเมื่อคล้อยพลอยเผลอละเมอหา หลงเวลาว่าใกล้ฤทัยหวาม ยังคนึงขึงจิตให้ติดตาม หลงพูดพล่ามร่ำไรว่าใกล้นวล ยามน้ำค้างพร่างพรมนอนซมสั่น นอนหวาดหวั่นพรั่นหนาวเศร้ากำสรวล ปราศไออุ่นหนุนแนบแอบคร่ำครวญ ร้าวรัญจวนข่วนใจให้ตรมตรอม จักมองฟ้าดาราคราราตรี โอ้จันทร์ศรีที่ฉายหมายถนอม ครั้งอดีตจิตหวังอ้างลอมชอม แล้วกล่าวกล่อมน้อมใจให้เคียงกัน ยังมั่นคงบ่งใกล้คล้ายจันทร์เจ้า ครั้งซึมเศร้าเฝ้าฉายประกายฝัน ให้สร่างโศกอกคลายมลายพลัน คำพี่นั้นมั่นแท้แม้สิ้นลม ฯ
อัลมิตรา 7 ธ.ค. 2545 22:04 น. - ID 27007 
1696
10
0
7 ธันวาคม 2545 22:21 น. - comment id 99765
ยามกลางคืนมองเดือนแล้วใจสั่น คิดถึงเธอใจพลันเหน็บหนาวหนัก จึงฝากกลอนห่างสัมผัสมาทัก ว่าชาตินี้จะรักเจ้าคนเดียว .
7 ธันวาคม 2545 22:27 น. - comment id 99766
หน้าส่วนตัว
...นี่ถ้ามีดอกไม้สักดอกที่เราชอบ...ยามนั่งมองท้องฟ้าราตรีนี้...แม้ไม่มีจันทร์ฉาย...ก็คงเป็นสุขได้เพราะอยู่ใต้แสงดาวอันพราวพร่าง....
....ราตรีสวัสดิ์ครับ...
7 ธันวาคม 2545 23:00 น. - comment id 99777
ฝากกลอนแทนใจเพราะพ่ายรัก จึงประจักษ์ใจเธอก็มุ่งหมาย ด้วยหัวใจคิดครองไม่วางวาย รักมลายกลับเกิดขึ้นอีกครา
7 ธันวาคม 2545 23:10 น. - comment id 99782
ไพเราะอีกแล้วครับ.. อืม..ที่นานๆทีผมจะมาแสดงความเห็นในกลอน ของคุณอัลมิตราก็เพราะว่า........... ส่วนมากคุณอัลมิตราเขียนไว้เป็นโคลงน่ะครับ.. แต่ตัวผมชอบอ่านกลอนเลยไม่ได้เวียนไป เขียนความเห็น..... **แต่ถ้าเป็นกลอน ยอมรับครับ ว่าไพเราะดี มีคำหลากหลาย..
7 ธันวาคม 2545 23:42 น. - comment id 99796
อกนิษฐ์.. รักอะไรหมายแท้แค่อักษร ช่างยอกย้อนค่อนขอดปานกอดไห(เหล้า) ดั่งท่านภู่ครูกวีที่ลี้ภัย ลอยเรือไกลไป่ร้างห่างสาโท ฯ คุณค้างคาว ... หากมีใครสักคนที่รู้ใจ ที่ใดก็ย่อมมีแต่ความสุขสรรค์ หากมีดอกไม้เพียงหนึ่งในหล้า ก็จักปรารถนาคว้ามาให้เจ้านวลจันทร์ .. หรือเปล่า ..? ไอดาโฮ่ .. ฝากกลอนแทนใจเมื่อไกลห่าง อย่าอ้างว้างร่ำร้องพิไลหา เพียงแต่เจ้าอ่านโคลงกานท์ประสานตา ก็จะได้รับรู้ว่าพี่ยังเคียง .. คุณต่อง .. ขอบคุณมากค่ะ กลอนที่เขียนยังมีสัมผัสเฝืออยู่บ้างค่ะ ส่วนโคลงก็ย้งเขียนได้ไม่ดีนัก ผิดอยู่ประจำ และยิ่งฉันท์ นานๆจะเขียนทีค่ะ ตอนนี้อารมณ์กลอนบรรเจิดค่ะ ..กิ..กิ..
8 ธันวาคม 2545 06:55 น. - comment id 99811
แทนรู้สึกห่วงใย...ยามไกลเจ้า แทนคำเว้าเคยอ้อน...ยามก่อนนั้น แทนรู้สึกจริงใจ...ยามไกลกัน เป็นบทกลอนเธอฉัน...ว่ามั่นคง
8 ธันวาคม 2545 12:05 น. - comment id 99828
งามล้ำคำหวาน กรองกานท์สดใส ไพเราะจับใจ ประไพประพันธ์..
8 ธันวาคม 2545 12:38 น. - comment id 99833
ลำนาขับกล่อมหัวใจ มอบไปสู่ชายคนนั้น หวังว่าเมื่อพรากจากกัน ยังคงยืดมั่นสัญญา .. ขอบคุณค่ะ คุณติตรากร ขอบคุณค่ะ นายดอกไม้
8 ธันวาคม 2545 21:24 น. - comment id 99879
^J^ ...............
9 ธันวาคม 2545 00:45 น. - comment id 99911
ลืมตาตื่นตอนสายยังเมาค้าง ขาสองข้างปัดเป๋ทุเรศเหวย เปิดประตูติดกลอนเหมือนเช่นเคย ถอดกลอนขว้างทิ้งเลยไม่ฝากใคร :)
9 ธันวาคม 2545 06:48 น. - comment id 99923
กลอนหวาน ตามหน้า อิอิ
9 ธันวาคม 2545 08:36 น. - comment id 99941
ขอบคุณค่ะ คุณกฤษณะ เจ้าลม .. คุณอกนิษฐ์.. ใยเมาเหล้าจนนอนตื่นตอนสาย ถอดกลอนคลายขว้างทิ้งให้น่าขำ เดินตะหรัดตุเป๋ร่อนเร่รำ ตัวก็ดำดุจตกท่อหัวร่อไป
9 ธันวาคม 2545 22:32 น. - comment id 100044
ชิชะชิชะ..ว่าเราน่าหัวร่อ เอ.......แล้วต่อด้วยอะไรหวา แหะ ๆ ท่าจะเมาจริงสินา อัลมิตราเก็บกลอนให้ด้วยเน้อ. .
10 ธันวาคม 2545 08:28 น. - comment id 100092
กลอนตกน้ำดำผุดก็ไม่พบ ใยมาจบที่อัลมิตราเก็บมาให้ อกนิษฐ์ช่างน่าขันนี่กระไร มาหลอกได้หลอกลิงให้กลิ้งขำ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
