ดึกดื่นยามนี้...นอนไม่หลับ
ออกมายืนมุมเดิมที่ที่เก็บความลับของคนช่างฝัน
นอกระเบียง...ที่มี ฟ้า + ดวงดาว + พระจันทร์
และสายลมพลิ้วไหวที่เคียงข้างกันไม่ห่างไป
ดาวระยิบกระพริบซ้ำ ๆ
คล้ายจะสะกิดใจช้ำ ๆ ให้ร้องไห้
พระจันทร์ไม่เต็มดวงเหมือนความรักที่มีไม่เต็มใจ
ฟ้ากว้างเกินไป...สายลมรักพัดไปไม่เต็มแรง
ความคิดถึง...มีล้นใจ
ความห่วงใยที่ส่งไปคอยแอบแฝง
ทีละเล็ก ทีละน้อย ค่อยแสดง
หวังเพียงมิให้เธอแคลง แหนงหน่ายกัน
หลับหรือยังนะคนดี
รู้หรือเปล่า...ว่ามีใครอยากเข้าไปอยู่ในฝัน
อยากบอกเธอว่าคิดถึงทุกคืนวัน
ในราตรีที่ยาวนานอยากให้เธอหลับฝันดี
คืนนี้...ช่างยาวนานสำหรับฉัน
เธอบอกให้ถามดาว...ว่าใครกันรักฉันคนนี้
ทุกสิ่งเงียบงันดาวไม่ตอบฉันสักที
เข้านอน...ดีกว่า แล้วรอให้เธอมาตอบแทนดาวที่นี่
ว่าใครกันที่รักฉันจริง....
9 ธันวาคม 2545 06:57 น. - comment id 99934
มารอด้วยคน อิอิ

9 ธันวาคม 2545 08:23 น. - comment id 99939
แวะมาตอบคำถามของหัวใจ ว่าจะไม่รักเธอเท่าแผ่นฟ้า เพราะไม่รู้ว่าฟ้ากว้างเท่าไหน เพียงแต่รักเธอ..หมดหัวใจ รักเท่าที่ใคร..คนหนึ่งจะรักใครได้ก็เท่านั้นเอง จะไม่รักเธอมากไปกว่านี้ เพราะรักที่มีให้ไปหมดใจ หมดใจแล้วนะ รับรู้ไว้ด้วย ปล..คิดถึงนะ

9 ธันวาคม 2545 13:41 น. - comment id 99969
อ่านแล้วคิดถึงกลอนที่พี่เขียนเรื่อง ฟ้าที่กว้างเกินที่ไงนี่แหละ คิดๆ แล้วเดียวกลับไปอ่านใหม่ดีก่า เหงาหรอค่ะน้องสาวพี่ อ่านแล้วเหมือนเหงาๆ นะ

9 ธันวาคม 2545 14:46 น. - comment id 99974
เหงามากหรือ ทำไมรู้ว่าตัวเองดูดาวคนเดียว เวลาที่ตัวเองดูดาวไม่รู้หรือว่าท้องฟ้าอีกมุมหนึ่งมีเพื่อนอีกคนที่นั่งมองดาวด้วยความหงอยเหงาเหมือนกัน

10 ธันวาคม 2545 08:03 น. - comment id 100090
ความลับ..ของคนช่างฝัน..
คงมีสักวัน.. ที่ในฝัน..จามีคุณ..
อยากบอกดาว..บอกฟ้า..ฝากสายลมอุ่น..
ฝากรอยกรุ่น..ในไอรัก.. ให้กับคุณ..
อยากจารู้..ป่านนี้คุณหลับ..อยู่กับครัย..
ก้อแค่อยากถาม..เพราะหัวจัย..ต้องการ..ไออุ่น
ขอแค่.. สักครึ่ง..ที่เขา..มีคุณ..
ขอ..ร่องรอย..ความอุ่น..แค่ครึ่ง..ก้อเกินพอ..
พี่แอ็ปเปิ้ลค่ะ.. เรนแจม..ด้วยคนนะค่ะ..
เปนบทกวี.. ที่ไพเราะ..สื่อความหมาย..ดีจัง..

11 ธันวาคม 2545 15:13 น. - comment id 100282
โหย พระจันทร์ไม่เต็มดวงเหมือนความรักที่มีไม่เต็มใจ
