ฉันท์โอบโคลง...ปทุมชาติพิลาสพรรณ...

อัลมิตรา

  
.....กลีบงามอร่ามพรรณ..................มิประหวั่นคละผ่านลม
สวยนักประจักษ์ชม.........................ดุจข่มวิตกคลาย
ชมชื่นระรื่นยิ่ง................................สละสิ่งและโศกหาย
ฉูดฉาดผงาดพราย.........................มิจะหน่ายสิใคร่เชย ฯ  
  
.....กลีบงาม......ยามรุ่งฟ้า..............จิตรการ
อร่ามพรรณ.....ดุจเยาวมาลย์..........ยิ่งแท้
มิประหวั่น...ปองสมาน...................สนิทเนื่อง-  หทัยพี่
คละผ่านลม...แผ่วแล้.....................กอดเนื้อคลายหนาวฯ
.....สวยนัก...หากเทพฟ้า................ทัศนา-  แม่เอย
ประจักษ์ชม...ดุจอัปสรา.................เลิศล้ำ
ดุจข่ม...สิเหน่หา.............................เต็มอก
วิตกคลาย...ใฝ่ย้ำ...........................ลอบใกล้หมายนวล ฯ
.....ชมชื่น...อาจตื่นเต้น..................ทันใด
ระรื่นยิ่ง...อิงใจ..............................ไขว่คว้า
สละสิ่ง...ทิพย์เทพไท....................สวรรค์โลก
และโศกหาย...ใฝ่ท้า......................แย่งเจ้าเชยชม ฯ
.....ฉูดฉาด.....อาจเพริศแพร้ว.........อรชร
ผงาดพราย-.....พร่างตอน...............เหนี่ยวน้าว
มิจะหน่าย...หมู่ภมร........................ชมชื่น  อยู่ฤา
สิใคร่เชย...เผยอะคร้าว..................แม่เจ้าปทุมทอง ฯ