กวีเพียงหนึ่งบทปรากฏรัก กวีเพียงหนึ่งวรรคให้ความหมาย กวีเพียงหนึ่งคำล้ำธิบาย ซึ่งเรียงรายสร้างสรรค์วรรณกรรม กวีเพียงหนึ่งบทปรากฏเศร้า พาให้เราหนาวเหน็บพลอยเจ็บช้ำ อิทธิฤทธิ์เพียงซึ้งคำหนึ่งคำ ที่ชักนำชีวิตให้คิดตาม กวีเพียงหนึ่งบทปรากฏสุข ทำให้ลืมความทุกข์ซึ่งรุกหยาม คำหนึ่งคำทำให้จิตต้องคิดตาม คือความงามของภาษาน่าชื่นชม กวีเพียงหนึ่งบทปรากฏทุกข์ ทำให้ลืมความสุขซึ่งสุขสม คำหนึ่งคำทำให้ใจใช้อารมณ์ เพราะคำคมดั่งมีดกรีดอุรา กวีเพียงหนึ่งไซร้แสนไพเราะ โสตเสนาะเพราะซึ้งถึงยิหวา บังเกิดความสุขสมรมยา ที่ชักพาหัวใจให้ล่องลอย
รินทรัฏฐ์ 21 ธ.ค. 2545 13:13 น. - ID 27524 
842
6
0
21 ธันวาคม 2545 17:20 น. - comment id 101726
**..ไพเราะมากๆครับ..** แต่พี่จะไปไหนครับ..อยู่กันต่อสิครับ
21 ธันวาคม 2545 17:52 น. - comment id 101736
ในเมื่อรักกวีอย่างนี้ ...ยังคิดจาทิ้งลงได้ไงละคะ ..?? ไม่ใจดำไปหน่อยเหรอ !! -------- ทำไมต้องจากมันไปละ ..เหตุผล ?
21 ธันวาคม 2545 18:25 น. - comment id 101737
อยู่ต่อก่อนนะคะพี่รินทรัฎฐ์ อย่าจากไปไหนเลยค่ะ เขียนบทกลอนที่รักต่อไปนะคะ
22 ธันวาคม 2545 00:21 น. - comment id 101772
ขอให้แกร่งแข็งขันผ่านอุปสรรค เปี่ยมศรีศักดิ์มากมายคล้ายไม้หอม มากหมู่ผึ้งตริงใจหมายดมดอม สุขแห่ห้อมล้อมใจไม่เสื่อมคลาย :)
22 ธันวาคม 2545 01:24 น. - comment id 101784
ทำไมต้องจากสิ่งที่รักไปด้วยล่ะคะ...รินทรัฏฐ์
22 ธันวาคม 2545 07:26 น. - comment id 101797
หน้าส่วนตัว
..บทกลอน..ไพเราะ..
..ความหมาย..ของบทกลอน..
..ช่ายค่ะ..
..เรนชอบ..ที่จาด้ายอ่าน..
..บางคน..บอกว่า..กวีอ่อนไหว..
..แต่เรน..ม่ายช่าย..
..เรน..แค่..อยากทำ..อยากฝัน.ในสิ่งที่เรนรัก..
ม่ายอยาก..ให้จากไป.. บทกลอนที่ทรงคุณค่า..ในความรู้สึก.. อยากด้ายอ่าน..อีกครั้ง..
ขอบคุณค่ะ..
23 ธันวาคม 2545 06:53 น. - comment id 101914
เพราะแบบนี้นี่หละ ถึงต้องไปจากกวีที่รัก ด้วยความตายเท่านั้นจึงจะพรากจากมันไป อิอิ อย่าปายหนายเลยนะ มาอยู่กะกวีดีก่า
24 ธันวาคม 2545 14:56 น. - comment id 102055
กวีบทนี้ชวนใจคิด กวีเพียงนิดทำใจฉันหวั่นไหว แต่งกวีสูขล้ำกว่าสิ่งใด ไม่ซ้ำใจเพราะเป็นบทกวี
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
