หน้าส่วนตัว
....กลับบ้าน.....
..............................................
..............................................
..............................................
..............................................
เป็นการซึ้งสำหรับคนกลับบ้าน
เท่ากับการต้องซ่อนความอ่อนไหว
ตัวกลับบ้านซึ่งนานมากเราจากไป
แต่หัวใจอยู่ที่เขาลืมเอามา
...ตอนนี้บางเพื่อนๆบางคนหลังจากสอบปลายภาคเสร็จสิ้นแล้ว
...ก็อาจจะต้องเดินทางกลับไปยังภูมิลำเนาเดิม
...บางคนอาจจะมีคนรอคอยอยู่ที่บ้าน
...บางคนอาจจะต้องลาจากหัวใจซึ่งอยู่ที่นี่
อัลมิตราชวนต่อกลอนค่ะ โดยกำหนดบทที่จบเอาไว้ในข้างต้น
ส่วนบทที่จะเริ่ม จะกี่บทก็ได้ค่ะ
อัลมิตรา 2 มี.ค. 2546 21:41 น. - ID 30054 
1845
11
0
3 มีนาคม 2546 00:24 น. - comment id 111764
...เข้ามาเยือนครับ...ผมขอต่อแล้วกันครับ..ดังนี้
...เส้นทางเก่าเข้าบ้านนานแล้วนี่
ไม่เคยที่ก้าวย่างอย่างนี้หนอ
แต่ละก้าวราวกับนับวันรอ
ก้าวเท้าต่อถึงบ้านที่นานครัน
ไม่ได้คืนผืนดินกลิ่นไอรัก
ที่ตระหนักรอเราเศร้าสุขสันต์
เพราะหน้าที่ที่ทำจำไกลกัน
จากก่อนนั้นถึงนี้กี่เวลา
เมื่อถึงบ้านพาลตรมแถมขมขื่น
ยิ่งวันคืนผ่านไปให้ห่วงหา
ใยเหม่อลอยคอยวันนั้นคืนมา
ปรารถนารักหนึ่งซึ่งอยู่ไกล....
.....สวัสดีครับ....
3 มีนาคม 2546 00:32 น. - comment id 111766
....ผมเข้ามาเยือนอีกครั้ง...เพื่อบอกว่า...ทำไมผมล็อคอินแล้ว ทำไมไม่ปรากฏในข้อมูลที่ส่งไปเลย....ครั้งนี้ไม่นับน่ะครับ..เป็นการทดลองส่งใหม่...(ครั้งที่2)
...เส้นทางเก่าเข้าบ้านนานแล้วนี่
ไม่เคยที่ก้าวย่างอย่างนี้หนอ
แต่ละก้าวราวกับนับวันรอ
ก้าวเท้าต่อถึงบ้านที่นานครัน
ไม่ได้คืนผืนดินกลิ่นไอรัก
ที่ตระหนักรอเราเศร้าสุขสันต์
เพราะหน้าที่ที่ทำจำไกลกัน
จากก่อนนั้นถึงนี้กี่เวลา
เมื่อถึงบ้านพาลตรมแถมขมขื่น
ยิ่งวันคืนผ่านไปให้ห่วงหา
นั่งเหม่อลอยคอยวันนั้นคืนมา
ปรารถนารักหนึ่งซึ่งอยู่ไกล
....สวัสดีครับ...
3 มีนาคม 2546 08:37 น. - comment id 111790
แสนนานนักห่างเหิน...ที่เดินจาก คิดถึงมากบ้านเก่า...เราอาศัย อีกกี่วันเดือนปี...จากนี้ไป กลับบ้านใครบ้านมัน...บ้านฉันเอง... แต่งมั่วอีกแล้วอ๊ะ อิอิ อย่าว่ากันนา...ก็คนมันติ๊งต๊องอ๊ะ
3 มีนาคม 2546 09:06 น. - comment id 111791
แหะๆ บังเอิญจะกลับบ้านเหมือนกัน แต่เป็นกลับบ้านเก่า ตามประสาคนแก่ งานนี้เลยขอผ่าน กลัวมาต่อแล้วไม่กลืนกัน ไหนจะความที่ต้องต่อเนื่อง ไหนจะต้องส่งสัมผัส ขอดูอยู่วงนอกแทนนะ ฮี่ฮี่ฮี่
3 มีนาคม 2546 10:17 น. - comment id 111811
ไข่เจียว ขอแจมนะคะ ... แหะ ๆ ...
นั่งเม่อมอง ท้องทะเล ว้าเหว่เหลือ
ใจฉันเจือ ความเศร้า เหงาหนักหนา
ปิดเทอมแล้ว ต้องพราก จากกันนา
ใจอ่อนล้า หาเธอ คนอยู่ไกล ........
เป็นการซึ้ง สำหรับ คนกลับบ้าน
เท่ากับการ ต้องซ่อน ความอ่อนไหว
ตัวกลับบ้าน ซึ่งนานมาก เราจากไป
แต่หัวใจ อยู่ที่เขา ลืมเอามา .........
อิอิ .... ถูกใจจัง คุณอัลมิตรา หามาให้เล่นบ่อย ๆ นะคะ
3 มีนาคม 2546 10:35 น. - comment id 111814
...พิมพ์ผิด .. ขอโทษนะคะ ขอแก้ไขค่ะ .....
นั่งเหม่อมอง ท้องทะเล ว้าเหว่เหลือ
ใจฉันเจือ ความเศร้า เหงาหนักหนา
ปิดเทอมแล้ว ต้องพราก จากกันนา
ใจอ่อนล้า หาเธอ คนอยู่ไกล ...........
เป็นการซึ้ง สำหรับ คนกลับบ้าน
เท่ากับการ ต้องซ่อน ความอ่อนไหว
ตัวกลับบ้าน ซึ่งนานมาก เราจากไป
แต่หัวใจ อยู่ที่เขา ลืมเอามา ..........
3 มีนาคม 2546 14:13 น. - comment id 111854
นับวันผ่านเดือนพ้นจนจบปี ถึงคราที่หวนบ้านย่านห่วงหา โผเข้าซบอกอุ่นของมารดา เฝ้าตั้งตารอลูกกลับรับขวัญคืน เอ่ยอำลาเพื่อนพ้องและน้องพี่ ต่อจากนี้คงพรากจากมิตรรื่น นึกถึงยามทุกข์ท่วมร่วมหยัดยืน หัวอกชื่นเกลอเอื้อเผื่อน้ำใจ (เป็นการซึ้งสำหรับคนกลับบ้าน เท่ากับการต้องซ่อนความอ่อนไหว ตัวกลับบ้านซึ่งนานมากเราจากไป แต่หัวใจอยู่ที่เขาลืมเอามา) มาวิ่งเล่นกับลูกลิงด้วยคน แบ่งกล้วยกันกินลูกนึงน้า @^_^@
3 มีนาคม 2546 14:17 น. - comment id 111855
You only have one day left, I heard the worker say. Does this mean I have a second chance? Do I go home today? ++++++++++++++++++++++++ กลับบ้านซึ่งห่างร้างแรมไกล จากใจจากมานานนัก จากคนเคียงคุ้นรู้จัก จากรักเคยชิดแนบใจ คืนวันผันเปลี่ยนบรรจบ กลับบ้านพร้อมใจสดใส กลับคืนสู่ถิ่นร้างไกล กลับมาด้วยใจคำนึง
3 มีนาคม 2546 15:18 น. - comment id 111870
ความไหวหวามอีกหนึ่งที่ซึ้งจิต ต้องจากมิตรที่เคยชื่นคืนสถาน เคยร่วมทุกข์ร่วมสนุกในวันวาน น้ำตาพาลจะหลั่งเกินยั้งใจ (เป็นการซึ้งสำหรับคนกลับบ้าน เท่ากับการต้องซ่อนความอ่อนไหว ตัวกลับบ้านซึ่งนานมากเราจากไป แต่หัวใจอยู่ที่เขาลืมเอามา)
3 มีนาคม 2546 17:19 น. - comment id 111882
รินไหลหลั่งพรูพรางทั้งน้ำตา ตอนเมื่อคราจากบ้านพลันใจหาย แลวันนี้ฤกษ์ดีนิวัติไป สู่อุ่นไออ้อมแขน...แดนมารดา อีกหนึ่งเจ้าน้องยาเคยพาวิ่ง ไม่อยู่นิ่งอิ่งอ้อยคอยรอเก้อ แต่วันนี้แม่บอกน้องมองเหม่อ มองชะเง้อรอเฝ้า...เจ้ากลับมา เป็นการซึ้งสำหรับคนกลับบ้าน เท่ากับการต้องซ่อนความอ่อนไหว ตัวกลับบ้านซึ่งนานมากเราจากไป แต่หัวใจอยู่ที่เขาลืมเอามา
3 มีนาคม 2546 18:29 น. - comment id 111899
แม่ครับ....แล้วผมจะกลับไป....
3 มีนาคม 2546 19:33 น. - comment id 111921
นานแล้วที่ไม่ได้กลับบ้าน การเดินทางเนิ่นนานเป็นไหน ๆ ครั้งนี้..พกความคิดถึงมาเต็มหัวใจ จะมีใคร รอเราอยู่ เพื่อนรู้ใจ เป็นการซึ้งสำหรับคนกลับบ้าน เท่ากับการต้องซ่อนความอ่อนไหว ตัวกลับบ้านซึ่งนานมากเราจากไป แต่หัวใจอยู่ที่เขาลืมเอามา ด้วยความที่นานแล้วไม่ได้กลับบ้าน เห็นทางผ่าน.. แย้มยิ้ม อย่างเริงร่า หวนสะกิด คิดถึงคน โบกมือลา อีกไม่ช้า..ก็กลับไปหานะ.. คนดี
3 มีนาคม 2546 22:30 น. - comment id 111961
:)
4 มีนาคม 2546 06:52 น. - comment id 112024
จูบผืนทรายพรายทะเลเห่คืนขวัญ หอมตะวันอ้อมข้าวดาวแขวนฟ้า วันคืนหลังดั่งพรานทะเลผู้เหว่ว้า มองเห็นฝั่งตรงหน้าน้ำตาริน...
4 มีนาคม 2546 07:00 น. - comment id 112025
ผ่านเวลาพากเพียรเรียนรู้โลก ผ่านสุขโศกผลาญพลังดั่งมุ่งหมาย ผ่านทุกสิ่งจนลดหมดแรงกาย จึงอยากหายคืนถิ่นก่อนสิ้นใจ เป็นการซึ้งสำหรับคนกลับบ้าน เท่ากับการต้องซ่อนความอ่อนไหว ตัวกลับบ้านซึ่งนานมากเราจากไป แต่หัวใจอยู่ที่เขาลืมเอามา
4 มีนาคม 2546 08:40 น. - comment id 112033
:) (ให้ส้มโอ)
4 มีนาคม 2546 12:31 น. - comment id 112068
:) ขอบคุณค่ะ สำหรับทุกๆ ท่าน รู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่ง ที่ร่วมต่อกลอนกัน :) ลุงเวทย์คะ อย่าลืมยิ้มให้ลูกลิงบ้างน๊า ..
4 มีนาคม 2546 14:35 น. - comment id 112086
@เมื่อเวลาเป็นตัวแปรให้ต้องห่าง บนเส้นทางมีหลายแยกแตกขนาน หากถนนสายเดียวจากวันวาน จะนำเราพบพานคนเคยไกล (เป็นการซึ้งสำหรับคนกลับบ้าน เท่ากับการต้องซ่อนความอ่อนไหว ตัวกลับบ้านซึ่งนานมากเราจากไป แต่หัวใจอยู่ที่เขาลืมเอามา)
4 มีนาคม 2546 14:39 น. - comment id 112087
สายลมหนาวพัดผ่านกาลคล้อยเคลื่อน ลมว่าวเตือนย้าจิตครวญคิดหา คิดถึงบ้านภูมิลำเนาเก่าก่อนมา อีกไม่ช้าคงได้ชื่นระรื่นใจ (เป็นการซึ้งสำหรับคนกลับบ้าน เท่ากับการต้องซ่อนความอ่อนไหว ตัวกลับบ้านซึ่งนานมากเราจากไป แต่หัวใจอยู่ที่เขาลืมเอามา)
5 มีนาคม 2546 12:00 น. - comment id 112290
พี่อัลมิค่ะ...
..เรนขอบคุณค่ะ...
จากที่ต้อง..ร่อนเร่..ไปต่างถิ่น....
มีบางสิ่ง..รับรู้..เป็นคู่ฝัน..
.ประสบการณ์พบเจอ ณ ตรงนั้น...
สิ่งผูกพัน.. มากมาย..เกินบอกใคร...
เป็นการซึ้งสำหรับคนกลับบ้าน
เท่ากับการต้องซ่อนความอ่อนไหว
ตัวกลับบ้านซึ่งนานมากเราจากไป
แต่หัวใจอยู่ที่เขาลืมเอามา
มาวันนี้..ดีใจ...ที่ได้กลับ...
ขอกราบตัก.. ของมี้....มีน้ำตา....
แค่วัน..ที่ห่างไป.. ใจห่วงหา..
เรนขอมา..กราบตักมี้...ที่บ้านเรน.. (นะค่ะ..)
..เรน...อยากว่า...
..ขอบคุณ...มากๆค่ะ....
..วันที่...เรนว่าง...
... ....
5 มีนาคม 2546 13:06 น. - comment id 112296
จากเพียงกายแต่ใจใช่ลาลับ รอวันกลับคืนถิ่นถวิลหวน พ่อแม่เฒ่าพี่น้องหลานอีกเป็นพรวน ต่างก็ล้วนรอพบหน้าไม่ช้านาน นับวันผ่านกาลจวนถึงที่กำหนด ที่รันทดก็สดชื่นยิ้มรื่นขาน เก็บเสื้อผ้าตุ๊กตาน้อยคอยไขลาน นำส่งหลานเมื่อเราถึงเพื่อซึ้งใจ (เป็นการซึ้งสำหรับคนกลับบ้าน เท่ากับการต้องซ่อนความอ่อนไหว ตัวกลับบ้านซึ่งนานมากเราจากไป แต่หัวใจอยู่ที่เขาลืมเอามา) น้องเรน ฝากตุ๊กตาไปให้หลานตัวนึงนะ :) ฝากสวัสดี มี้ ด้วยค่ะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
