@..มารดาแห่งมวลระเบิด

อัลมิตรา


อี . . . . . .พุ่ม มันกระเหี้ยน ............กระหือรือ
บอมบ์ . . บาปอี ดำ ถือ....................ชั่วร้าย
ร้อน . . . .ไฟจักกระพือ ..................เผาเผ่า
สวาท . . .คู่อี แบ ผ้าย......................ผ่องดุ้นเผด็จเผดิม ฯ
ผ่องดุ้นดูคล้ายเครื่อง.........................เคียงหมอน
หากกอดแนบยามนอน......................นิมิตรร้าย
สัมผัสหนึ่งจักหลอน...........................นรกโลก โหดแล
อารยธรรมสุดท้าย ............................นับย้อนถอยหลัง ฯ
มารดา . . มันเสพส้อง.....................ซาตาน
แห่ง . . . .นรกชโลมฉานสถาน........เลือดเนื้อ
มวล . . . .อสุจิกระหายญาณ.............(ะ)ชีพ
ระเบิด . . สุขระเบิดเชื้อ...................ระเบิดท้องน้อยใน ฯ
. . . . .
**หมายเหตุ
 : มารดาแห่งมวลระเบิด มาจาก MOAB-Mother of all Bomb
ญาณ, ญาณ- [ยาน, ยานนะ-] น.ปรีชาหยั่งรู้ 
หรือกำหนดรู้ที่เกิดจากอำนาจสมาธิ,ความสามารถหยั่งรู้เป็นพิเศษ.
 : อีบอมบ์ มาจาก e-bomb ระเบิดคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้า ใช้ทำลายระบบไฟฟ้า				
comments powered by Disqus
  • พุดพัดชา

    30 มีนาคม 2546 09:09 น. - comment id 120354

    ตะวันแดงแรงร้อนสอนโศกโลก
    พสุธาวิโยคทุกหย่อมหญ้า
    ทุนนิยมถล่มยับดับดารา
    ทุกน้ำตาพาหลั่งรินแทบสิ้นใจ..
    นี่หรือโลกสวยงามในยามนี้
    เปลือกดูดีที่แท้ไร้ใจใส
    สอนบทเรียนคนทั้งโลกสะเทือนใจ
    เราเดินไปเส้นทางช่างร้าวราน
    กับอดีตทุ่งนาป่าและเขา
    มีเงื้อมเงาแมกไม้สายธารหวาน
    มีเด็กน้อยคอยร้องเล่นเต้นเบิกบาน
    ดอกไม้หวานบานรอกับทุกคน
    เลือกได้ด้วยดวงใจนี้ทีรักซึ่งสันติ
    คิดแต่ดีมีแต่ให้ไร้สับสน
    แม้ลำบากหากพอใจไม่ทุกข์ทน
    รู้พอตนรักพอเพียง..โลกไม่เอียง..ยุติธรรม..
    
    แต่งนาทีนี้เลยนะคะ อยากบอกแค่ว่าพุดพัดชารักโลกใบเก่าเงาในอดีตของผู้คนที่อยู่กับธรรมชาติ ไร้ความเจริญทางเทคโนโลยี่แต่ชีวีเรียบง่าย ไร้ความวิตกกับภัยหลายด้านรายรอบตัว..ค่ะ
    
  • อัลมิตรา

    30 มีนาคม 2546 10:56 น. - comment id 120401

    สวัสดีค่ะ คุณพุดพัดชา ...
    
    หยิบประเด็นเข่นฆ่าประชาโลก 
    แลเศร้าโศกโกรธาครายึดถือ 
    ศึกช้างสารทำหญ้าแพรกแหลกคามือ 
    ที่เหลือคือเศษซากยากเยียวยา 
    
    กลิ่นคาวเลือดข้ามฟ้ามาถึงนี่ 
    ร้อนอัคคีแผดเผาคราวเข่นฆ่า 
    โหมกระหน่ำเพลิงแค้นแค่นชีวา 
    ทั้งโลกาพินาศยับกับอารมณ์ 
    
  • แม่มดน้อยค่ะ

    30 มีนาคม 2546 15:02 น. - comment id 120450

    เก่งจังเลยค่ะ
    เก่งทั้งคู่เลย
    (แอบอิจฉา)
    
    =^_____^=
  • ราม ลิขิต

    30 มีนาคม 2546 19:51 น. - comment id 120541

    สวัสดีครับคุณอัลมิตรา
    
    นึกว่าพูดถึงเรื่องเรท x ซะอีก อ่านอีกที อ้าว!ไม่ใช่แฮะ กระทู้ตกสวรรค์เลยนะครับ สงสัยเขี้ยวเริ่มโง้ง เหมือนผมแล้วนะ (ชักเริ่มดุ)
  • อัลมิตรา

    30 มีนาคม 2546 20:54 น. - comment id 120556

    ขอบคุณค่ะ คุณแม่มดน้อย ...
    
    อื้อ ลุงรามคะ ของคุณนิรนาม ณ ถนนนักเขียน อาศรมชาวโคลงค่ะ เมื่อวานได้มีโอกาสสังสรรค์ชาวโคลง และมีการร่ายโคลงสดกันด้วยค่ะ
  • นิยม อเทวะ

    30 มีนาคม 2546 21:32 น. - comment id 120575

    เข้ามาชื่นชมเพื่อนครับ
  • windsaint

    30 มีนาคม 2546 22:06 น. - comment id 120597

    อุอุ น่าซาหนุก
    
    เอาปืนมั๊ยคับ ช่วยหาให้ อิอิ
  • ฤกษ์ ชัยพฤกษ์

    30 มีนาคม 2546 22:23 น. - comment id 120604

    เห็นเขาดวลกลอนสดอดไม่ไหว
    หยิบแว่นตามาใส่แล้วกดแป้น
    เป็นเรื่องราวสู้รบในต่างแดน
    จนปวดแขนยังไม่สู้สองครูกลอน
    
    เลิกดีก่า อิอิ
  • อัลมิตรา

    30 มีนาคม 2546 22:42 น. - comment id 120609

    ขอบคุณแทนคุณนิรนามค่ะ คุณนิยม อเทวะ ..
    
    เจ้าลม ปืนฉีดน้ำเอามาทำไม
    
    คุณฤกษ์..
    
    กัมปนาทกึกก้องคะนองหาว 
    ร่วงลงพราวระเบิดทิ้งดิ่งเป้าหมาย 
    ผู้คนทั่วสารทิศชีวาวาย 
    ให้ระคายหม่นจิตเมื่อคิดพลัน 
    
    พลุนั่นหรือถือว่าแสงแห่งรุ่งฟ้า 
    ไยบีฑาชีพลับดับโมหันต์ 
    ไม่สวยสดดั่งคำกล่าวที่เล่ากัน 
    พี่น้องฉันต้องสังเวยเคยเกิดฤๅ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน