๏ ๏ ๏ ประวัติวันสงกรานต์ ..ตอนที่ ๑ ๏ ๏ ๏

อัลมิตรา



๑.
.....เพรงกาลอันล่วงแล้ว.................คณาวิสัย
นานเนิ่นเกินกัปป์ขัย..................ผ่านพ้น
เศรษฐีหนึ่งมากใน......................สมบัติ
เคหะสถานล้น.............................เลิศล้ำศฤงคาร ๚
๒.
.....ทรัพย์มากหากปราศผู้............สืบสกุล
เมียหนึ่งพอเจือจุน.....................เจตน์อ้าง
ครองเรือนต่างสนับสนุน...............เป็นสุข-  ยิ่งนา
ตราบเฒ่าเนาแนบข้าง.................คู่คล้องครองเกษม  ๚
๓.
.....เรือนชานตระหง่านใกล้..........โรงสุ-  ราแฮ
หากนักเลงเหล้าอุ*......................หนึ่งนั้น
มีบุตรสุดสวาทสุ-........................วรรณเทียบ
ผุดผ่องงดงามครั้น.....................เพ่งแล้วเพลินเหลือ ๚
๔.
.....ณ  อรุณรุ่งหนึ่งเจ้า.............คนเมา
เดินง่วนชวนหยักเหยา...............เพื่อนบ้าน
ผรุสวาททักทายเขา....................สุดหยาบ-  คายนา
ดูหมิ่นดุจจิตด้าน.......................ห่างด้วยคุณธรรม ๚
๕.
.....เศรษฐีมิขุ่นข้อง..................เคืองใจ
หากแต่คิดฉงนใน....................เรื่องย้ำ
เพียงเหตุเนื่องความใด..............จึงด่า  เรานอ 
ขอท่านอย่าเกินก้ำ....................เหตุแท้พึงขยาย ๚
๖.
.....คนเมาคราวกล่าวด้วย..........ขำขัน
อันท่านสินทรัพย์อนันต์...........พรั่งพร้อม
เรือกสวนไร่นาครัน..................เรือนใหญ่-  โตพ่อ
ปราศบุตรธิดาล้อม..................จักสิ้นวงศ์สกุล  ๚
๗.
.....กงการงานด้วยท่าน-...........เชียวฤๅ
ไร้ลูกสุขนั้นคือ.........................มากพ้น
มากบุตรสุดชำงือ*....................จิตขุ่น-  เคืองนา
โภคทรัพย์ดุจโจรปล้น................เปรียบได้ดังกัน๚
๘.
.....ทุกข์มากหากไร้ลูก..............หลานเหลน
คราวเฒ่าจักชัดเจน....................ส่อเค้า
กายปวดเมื่อยอีกเคน*.................โรคเบียด-  เบียนแฮ
ใครเล่าจักหยอกเย้า....................นวดเฟ้นเยียวยา ๚
๙.
.....คราชีพดับด่าวสิ้น..................ลมปราณ
สินทรัพยลับอันตรธาน.................เสื่อมด้วย
นาสวนไร่เรือนชาน.....................ตกแก่-  ใครฤๅ
ทนทุกข์ตราบมอดม้วย..................แม่นแท้คำเรา ๚
๑๐.
.....กุฏุมพีนิ่งด้วย.......................จำนน
ครุ่นคิดจิตสับสน.........................รุ่มร้อน
ปรารถน์บุตรสุดสวาทจน...............ผอมซีด-  เชียวนอ
ตรองตรึกนึกยอกย้อน..................สิ่งเร้นเป็นจริง ๚
				
comments powered by Disqus
  • น้ำ

    14 เมษายน 2546 03:51 น. - comment id 126295

    รักเอยมิตร
    มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า
  • ฤกษ์ ชัยพฤกษ์

    14 เมษายน 2546 11:10 น. - comment id 126316

    สลับฉาก ด้วยนิทานประเทืองปัญาเรื่อง
        เสือฝ้ายทำบุญ
    ใครๆก็ทราบว่าเสือฝ้ายปล้นคนรวยไปแจกคนจน มีคุณธรรมจึงเป็นที่รักใครของชาวบ้านที่ยากจน วันหนึ่งเสือฝ้ายทำบุญวันเกิด ชาวบ้านมาอวยพรเนืองแน่นโดยเสือฝ้ายสั่งไว้แล้วว่าห้ามเอาสิ่งของเงินทองมาช่วยโดยเด็ดขาด
      แต่ยังมีชาวบ้านหนุ่มหนึ่งแบกกล้วยหอมเครือใหญ่กำลังสุกน่ากินมาช่วยงานเสือฝ้ายโกรธมากสั่งให้เอากล้วยยัดก้นทำโทษ หนุ่มต่อรองว่าขอให้ปอกเปลือกก่อนจะได้เจ็บน้อยหน่อยเสือฝ้ายตั้งเป็นกฏว่าให้ยัดทั้งเปลือกหนุ่มนั้นถูกทำโทษกลับหัวเราะร่วน
        เสือฝ้ายถามว่าถูกทำโทษเอากล้วยยัดก้นแล้วทำไมยังหัวเราะหนุ่มนั้นตอบว่าที่หัวเราะเพราะเพื่อนเขากำลังแบกทุเรียนตามมาช่วยงาน อิอิ
  • ใคร..คนนั้น..

    14 เมษายน 2546 11:38 น. - comment id 126323

    คิดถึง..นะคะ..
  • ใบบอนแก้ว

    14 เมษายน 2546 14:03 น. - comment id 126360

    ...เข้ามาเยือนครับ....
    ...เมื่อคืนนอนตีเท่าไหร่เอ่ย...
    
    ..............สวัสดีครับ........
  • อัลมิตรา

    14 เมษายน 2546 15:30 น. - comment id 126376

    ขอบคุณมากค่ะ คุณน้ำ 
    
    คุณฤกษ์ (แหม ช่างสรรหานิทานดีแท้ มองกล้วยบนโต๊ะอาหารแล้วทานไม่ลงเลยเนี่ย ..555)
    
    คุณใครคนนั้น .. :) คิดถึงเช่นกันค่ะ
    
    คุณใบบอนแก้ว ตีสองค่ะ กว่าจะเขียนได้ครบ ๖๖ บท ยังไม่ได้ตรวจทานเท่าใดเลยค่ะ ว่าจะมาตรวจตอนนี้ ค่ะ
  • ราชิกา

    14 เมษายน 2546 18:10 น. - comment id 126398

    บทแรกก็เพราะแล้ว...ขอตามไปดูบทต่อไปนะคะ
    
    
  • ..สีน้ำฟ้า..

    15 เมษายน 2546 09:17 น. - comment id 126525

    ยอมรับ..และนับถือจริง ๆ ค่ะ อัลมิตรา
  • คนผ่านมา

    15 เมษายน 2546 15:54 น. - comment id 126590

    ตั้งใจเขียน คนอ่านก็ตั้งใจอ่านครับ
  • ตะเอ๋า

    17 เมษายน 2546 12:26 น. - comment id 127316

    แต่งย๊าวยาวใจความนิดเดียว
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน