คืนสุขสันต์..วันลอยกระทง

อัลมิตรา

รัตติกาลมาเยือนเห็นเดือนจ้า
ดื่นดาราแสงงามวับวามยิ่ง 
นั่งมองด้วยใจชื่นรื่นรมย์จริง
สองคนอิงเคียงข้างดั่งพร้อมใจ 
สองฟากฝั่งแม่น้ำยามคืนนี้
หลากแสงสีเจิดจ้ากว่าคืนไหน 
กระทงน้อยลอยน้ำงามจับใจ
มีเล็กใหญ่เรียงรายหมายพิศครวญ  
ทั้งตกแต่งบุบผาน่าชมนัก
ธูปเทียนปักตรงกลางช่างหอมหวน 
อีกใบตองพับวางอย่างสมควร
ทุกสัดส่วนประณีตพลั้งจิตชม 
แม้นน้ำหลากลมพัดไม่กวัดแกว่ง
ยังแสดงความงามตามเหมาะสม 
แสงเทียนไขธูปคลุ้งฟุ้งเริงลม
ให้เชยชมตราบคล้อยลอยลับตา  
คงด้วยแรงแห่งจิตอธิษฐาน
ให้พ้นผ่านคลื่นลมโถมพัดหา 
จึงลอยเด่นสวยสล้างกลางนาวา
เปรียบเปรยว่ารักนั้นเป็นมั่นคง 
เห็นพลุสีพุ่งแสงแข่งเพ็ญแข
ชายตาแลหลากหลายคล้ายลุ่มหลง 
แตกกระจายแจ่มกระจ่างพร่างสุรงค์*
อีกจักรกงพลุตะไลไฟพะเนียง  
แสนตื่นตาต้องใจในคืนนี้
คนมากมีขวักไขว่ได้ยินเสียง 
บ้างรำพันพร่ำพรอดกอดแขนเคียง
บ้างเอนเอียงชิดกายไม่ห่างกัน 
เห็นเด็กน้อยวิ่งเล่นเช่นซ่อนหา
บางคนคว้าพลุแสงอวดแข่งขัน 
ทั้งประทัดวี๊ดปั้งเสียงดังพลัน
บ้างตัวสั่นทั้งสนุกล้มลุกไป  
ร้านก๋วยเตี๋ยวราดหน้าต่างมาตั้ง
เห็นอาบังขายถั่วคนตัวใหญ่ 
ซาละเปาโรตีที่ชอบใจ
อีกผัดไทยกล้วยแขกดูแปลกตา 
คนอุ้มลูกจูงหลานเที่ยวงานนี้
เด็กน้อยชี้ลูกโป่งตรงเข้าหา 
บ้างงอแงแค่หวังนั่งชิงช้า
ทั้งวิ่งหาของเล่นเป็นวุ่นวาย 
โรงลิเกชื่อดังกังวานก้อง
พระเอกร้องเสียงหลงบ่งความหมาย 
เห็นแม่ยกยื้อแย่งแข่งดึงกาย
ไม่เอียงอายกอดจูบแอบลูบคลำ !
บ้างทะเลาะเบาะแว้งแย่งพระเอก
ดุจมนต์เสกให้หลงใหลใจถลำ 
พอตัวโกงออกมาว่าระยำ !
เสียงพึมพำด่าทอจนพอใจ  
เดินผ่านมาเห็นโขนห้อยโหนเต้น
ลิงทะเล้นหนุมานพลันยักไหล่ 
เจ้ากระบี่ตัวน้อยพลอยชอบใจ
กลิ้งตามไปล้มลุกและคลุกคลาน 
บ้างหางหลุดหัวหล่นอลเวง
คว้ากางเกงสับสนอลหม่าน 
ถือกระบองฟาดไปใส่กระบาล
บ้างเดือดดาลนอกบทโดดวางมวย  
ทั้งเตะต่อยนอกกฏสมบทบาท
ตบดังฉาดหน้าง้ำทำฉาบฉวย 
คนปรบมือพอใจคล้ายอำนวย
ให้เงินด้วยยิ้มร่าน่ายินดี 
ละครลิงผลัดหน้าทั้งทาแป้ง
ป้ายแก้มแดงปากเยิ้มเติมเส้นสี 
ทำทะเล้นเริงร่าหน้าเวที
ร้องรำดีคนฮาจนหน้าแดง  
ขอเดินเลี่ยงเคียงข้างสู่ฝั่งน้ำ
ชมเดือนล้ำดาวรายเฉิดฉายแสง 
เดือนสิบสองน้ำใสไม่เปลี่ยนแปลง
อย่าเคลือบแคลงคำนี้ที่พร่ำวอน 
ด้วยอำนาจบูชาพระสุคต*
ผู้หมดจดเลิศล้ำทั้งคำสอน 
อีกพระแม่คงคาข้าพฯ ขอพร
ให้หมดร้อนทุกข์โศกทั้งโรคภัย  
ขอเคียงคู่ความรักสมัครสมาน
แม้นคืนผ่านวันเคลื่อนปีเดือนไหน 
ไม่ร้างลาจืดจางดั่งเคียงใจ
มั่นคงในสัญญาที่ว่ากัน 
ขอกระทงลอยไปไม่สั่นคลอน
อย่าเร่ร่อนลอยคว้างอย่างไหวหวั่น 
คืนเดือนดาวพราวพรายพิไลพรรณ
เปรียบคำมั่นที่อ้างกระจ่างใจ ฯ