เ ว ล า ข อ ง ฉั น . . . เพียงสามหมื่นหกพันนาที..ในตอนนี้ เทียบกับความรู้สึกในใจเธอแรมปี..คงไม่ได้ เธอรักและมีเขา..เป็นดังเงาทาบทาใจ ส่วนฉันคนมาใหม่..เปรียบไปก็คล้ายเพียงแค่..ลม.. น้ำหนักของฉันในใจเธอนั้น..มันน้อย เธอจึงปล่อยให้ล่องลอย..ไม่สะสม ผ่านแล้ว..ผ่านไป..ไม่เก็บมาใส่ใจชื่นชม ตัวฉันจึงถูกข่ม..ให้ตรอมตรมใต้เงา..เขาคนนั้น ที่สุดฉันไม่มีสิทธิ์เรียกร้อง..อะไร ทำได้เพียงรอให้ความรู้สึกในใจเธอ..เปลี่ยนผัน จนกว่าเธอจะพร้อมยอมรับ..และซึมซับความผูกพัน และในแสนล้านนาทีนับจากนั้น..เธอจะมีฉัน..เต็มหัวใจ ..................................................
ผู้หญิงสีม่วง 2 เม.ย. 2547 14:36 น. - ID 50118 
623
7
0
2 เมษายน 2547 14:56 น. - comment id 240303
เรื่องราวที่รับรู้ ..น่าจะเศร้ามากเลยน่ะ ดูจากบทกลอน อย่าเศร้านานล่ะ อากาศยิ่งร้อน ๆ เป็นห่วงกลัวไม่สบาย :)
2 เมษายน 2547 15:00 น. - comment id 240305
ต่อกลอนคุณค่ะไปตามอ่านได้นะ
2 เมษายน 2547 16:22 น. - comment id 240328
ชอบจังเลยค่ะ เข้ามาทีไรก็ซืมซับความเศร้าของกลอนได้ทุกที เอาใจช่วยละกันนะคะ
2 เมษายน 2547 16:37 น. - comment id 240336
เพราะค่ะ เปนกำลังใจให้นะคะ
2 เมษายน 2547 17:01 น. - comment id 240351
เป็นกำลังใจให้นะคะ
2 เมษายน 2547 17:46 น. - comment id 240420
มาเป็นกำลังใจให้นะค่ะ *-* อย่าเศร้าไปเลยคนดี *-* ยังมีอะไรดี ๆ อีกมากมายจ๊ะ
2 เมษายน 2547 19:00 น. - comment id 240462
กลอนเพราะมากคับ.. แต่เศร้าจังเลย.. เป็นกำลังใจให้พี่นะคับ..^_^
2 เมษายน 2547 23:48 น. - comment id 240556
กลอนแต่งได้ดีมากๆๆๆๆเลยค่ะ แต่เศร้ามากเหมือนกัน เป็นกำลังใจให้นะค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
