โอ้นิราศจากไกลใจจากบ้าน
จากมานานพากเพียรเรียนดั่งหวัง
จากแม่มาแม่ครับใจลูกยัง
เป็นห่วงหน้าพะวงหลังเพราะยังคอย
โอ้แม่พระแม่จากแม่ของลูก
แม่คอยปลูกต้นจักมิถอย
แม่ของลูกลูกรักมากมิน้อย
ใจลูกคอยคิดถึงจึงเขียนกลอน
แม่ครับแม่ตัวลูกคิดถึงบ้าน
ลูกคิดถึงวันวาลคำแม่สอน
แม่ครับแม่ลูกคิดถึงอยากไปนอน
กอดแม่ก่อนลูกหลับกลับตาลง
ลูกจำได้เวลาลูกนอนกอดแม่
จำแน่แท้แม่ครับลูกไม่หลง
คิดถึงบ้านคิดถึงแน่จำนงค์
สักวันคงได้กลับให้จับใจ
อยู่คนเดียวเวลาเหงาคิดถึงแม่
ป่านนี้แลแม่ลูกจะอยู่ไหน
กลับจากที่ทำงานแล้วหรือไม่
แม่ครับใจว้าเหว่เศร้าเอกา
...........คิดถึง.สุดจะบรรยายออกมาเป็นตัวอักษร...
6 สิงหาคม 2547 19:36 น. - comment id 307581
เอาตัวอักษรมาย้อมด้วอารมณ์ทำได้น่า ชื่นชมมาก ทำได้อินกินใจดีแท้ๆ นี่ถือ เป็นสัจจะของลูกชายที่ให้กับแม่ได้อย่าง เต็มภาคภูมิสมควรได้คำชมจากใจ ๚ะ๛ size>

6 สิงหาคม 2547 20:17 น. - comment id 307599
คิดถึงแม่เช่นกันค่ะ

6 สิงหาคม 2547 21:18 น. - comment id 307623
ชี้ให้เห็นถึงอารมณ์แห่งความคิดถึงได้ซึ้งมากมายเลย ลูกกวาดอยู่บ้านกับแม่ แต่พี่ชายของลูกกวาดไปเรียนที่อื่น เค้าก็โทรหาแม่ตลอด ลูกกวาดเลยกลัว ถ้าต้องจากไกลแม่ไปหาฝัน กลัวนะ...กลัวจะคิดถึงแม่แทบขาดใจ รักแม่คะ

7 สิงหาคม 2547 15:03 น. - comment id 308042
คิดถึงๆ ด้วยๆๆ ๑^____________ู^๑ วีนัสก่ะเจ้า

9 สิงหาคม 2547 14:13 น. - comment id 308992
หอมกลิ่นความรักนวลอวลไออุ่น ระลึกคุณ แม่โอบอุ้มคุ้มเกศา มือของลูกจึงเรียงร้อยถ้อยวาจา เป็นมาลาหอม รัก กราบจากใจ ------------------------------------ มากราบแม่ด้วยคนค่ะ อยู่กับแม่...แต่เคยจากแม่...เคยคิดถึงแม่เหมือนกัน
