รู้ดี ... ว่าสายไป ที่จะให้คนที่หมดใจ ... คนที่ฉันเคยทิ้งไป ... จะกลับมารักกันได้ใหม่ ... ... เช่นวันนั้น ... เธอมีทางเดินใหม่ ... ในวันที่ฉันเพิ่งรู้ใจ ... ว่าใครกัน เป็นดังชีวิน ... สลายดังความฝัน ... บางเบาเช่นหมอกควัน เมื่อรักเธอนั้น ... มันจางไป ใช่หมดรัก ... ยังผูกพัน ... เหมือนวันก่อน เพียงใจเรา ... ต่างร้าวรอน ... ต่างหมองไหม้ เขายิ้มเยื้อน ... เอ่ยคำ ... อันจับใจ ฉันเอง ... เลือกไป ... น้ำตารินไหล ... ในวันนี้ สายเกินไป ... ฉันรู้ ให้เราคืนเคียงคู่ ... ให้รักค้ำชู ... ซับน้ำตา ... ... ที่ไหลรี่ ... กลับมา ... นะ ... ถ้าเธอยังจำ คำรัก ... คำนี้ ฉันรักคุณค่ะ ... คนดี อาจต้องเจ็บ ... เจ็บ ... ลำพังอย่างนี้ ไม่เป็นไร ... ที่รัก ... คนดี ... ฉัน ... รอ
Completely 24 ม.ค. 2548 16:46 น. - ID 69895 
1620
2
0
24 มกราคม 2548 20:33 น. - comment id 412399
ยินดีต้อนรับกลับมานะครับ มาให้กำลังใจนะครับ หายไปนานเลย
24 มกราคม 2548 22:19 น. - comment id 412465
ดีใจจังค่ะ ... ที่ยังมีคนจำโอเล่ได้ ขอบคุณค่ะที่ยังไม่ลืมกัน ... และกำลังใจดีๆ
25 มกราคม 2548 19:52 น. - comment id 413035
คงจะไม่ลืมลูกอมโอเล่อยู่แล้วครับ ดูสถานการณ์แบบนี้อาจรอเก้อเป็นแน่ครับ
19 มีนาคม 2548 16:51 น. - comment id 414311
กลอนบทนี้อ่านดูแล้วรู้สึกเศร้านะคะ ดูเหงาๆอย่างไรก็ไม่รู้ ความรักก็อย่างนี้ล่ะค่ะ เมื่อมีรักก็ต้องมีทั้งรอยยิ้มและน้ำตา แต่อย่างไร รักก็ทำให้ชีวิตของเรามีรสชาตินะคะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
