อบอุ่นแผ่นดินถิ่นพ่อ อ้อมกอดเกิดก่อสุกใส ตะวันส่องในหัวใจ พ่อลูกเดินไต่บันไดตะวัน จูงมือข้ามเมฆแหวกหมอก ชี้บอกสู่ทางกว้างนั้น พ่อลูกเดินข้ามตามกัน ไปสู่ดวงตะวันไกล เก็บอุ่นกรุ่นรักฝากโลก กางแขนบินโบกสุกใส แผ่อุ่นกรุ่นรักจากใจ มอบให้พ่อลูกทุกคน อบอุ่นอ้อมกอดพ่อลูก พันผูกเชื่อมทางห่างหน ยิ้มกว้างสุขล้ำฉ่ำล้น ขี่คอวิ่งซนบนทาง ซุกชนบนดินใต้ตะวัน แบ่งปันสุขให้โลกกว้าง ขี่หลังขี่ม้าขี่ช้าง หัวเราะเหยาะย่างกลางตะวัน เพราะพ่อรักลูกจึงผูกรัก ทอถักโยงฟ้าผูกฟั่น เป็นเกลียวเกี่ยวรักสัมพันธ์ อุ่นกอดพ่อนั้นมั่นคง....
ส่องหล้า 2 ธ.ค. 2548 22:27 น. - ID 83936 
4766
3
0
3 ธันวาคม 2548 14:23 น. - comment id 543512
อบอุ่นดีจ๊ะ..พ่อกับลูก..
3 ธันวาคม 2548 14:43 น. - comment id 543523
พ่อกับลูกผูกพันกันแน่นหนา กาลผ่านมาดูแลมิแปรผัน รักของพ่อเป็นแสงแห่งตะวัน ให้ยึดมั่นความเป็นจริงสิ่งดีงาม น่ารัก...และ...อบอุ่นดีค่ะ........
5 ธันวาคม 2548 08:56 น. - comment id 543799
พ่อของอัลมิตราเขียนร้อยกรองไม่เป็น แต่คำสั่งสอนของพ่อคือความทรงจำที่ดี ติ๊งต่าง .. คุณส่องหล้าค่ะ อัลมิตรามาโมเม เป็นลูก ค่ะ
14 ธันวาคม 2548 09:48 น. - comment id 546021
ขอบคุณทุกท่านที่มาเยือนครับ การเป็นพ่อเป็นเรื่องที่ยากไม่น้อยที่เดียว ผมเป็นลูกมา 30 กว่าปี เป็นพ่อแค่ สามสีปี สำหรับบทกลอนนี้มอบให้คุณพ่อ และลูกทุกคน รวมทั้งอัลมิตราด้วย ฉะนั้นผมคงสมมุติว่าเป็นพ่อได้ครับ
3 พฤศจิกายน 2549 19:27 น. - comment id 623165
ชอบจัง
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
