ตุลาฯ กำลังจะสิ้นแล้วที่รัก ...๑... ฉันแอบเขียนบทกวี... จากปรารถนามีที่ล้นพ้น... เปิดนัยน์เถิด..โปรดยล เรามิใช่คน แปลกหน้ากัน ...๒... ลองอ่าน ทีละหน้า... ตื่นตระหนก อย่า!.. ด่วนไหวหวั่น แท้แล้วเรา น่ะรักกัน... ยืนยัน รักเธอ หมดหัวใจ... ...๓... ถึงฉันมิได้เป็นกวี... แต่รู้สึกบรรดาดี ที่มีไว้... จารถ้อยร้อยคำลำนำใด... ล้วนถั่งหลั่งในหัวใจพลัน... ...๔... อ่านฉันทีละหน้านะที่รัก... ทำความรู้จัก จากสิ่งนั้น ระหว่างบรรทัด อาจอัศจรรย์... มิใช่ฉันรำพัน อยู่ดายเดียว... ...๕... ฉันเคย อยากเป็นกวี... เสพย์ทุกความมีแม้ปล่าวเปลี่ยว... รักโลก ที่ล่อลวง กลวงเกรี้ยว... หลงรอย ริ้วเรียว ของความทุกข์... ...๖... ถ้าเปิด อ่านไปอีกหน้า... ฉันได้เขียนปรารถนาของความสุข... สมมุติว่า ถ้าแม้น เธอท้อทุกข์... คงปลุก ปลอบเธอ ได้บ้างนะ... ...๗... เคยไหม เธอเขียนบทกวี... แล้วบันดาลฤดี จาก อะไรหละ... ระหว่างแถว ของบรรทัดยังว่างนะ... ตามสบาย ถ้าจะ เขียนกวี... ...๘... อีกหน้าหฺนึ่งเธอเห็นไหม โล่งว่าง.. ว่างไว้ ทำไมนี่ ที่รัก เธอพิศ คิด ดีดี... นี่หละ บทกวี คนโดดดาย... ...๙... ฉันเขียนบทกวีด้วยอะไร วัสดุ ใช่!.. หัวใจไร้ความหมาย... วัตถุดิบหยิบจากฝันอันเพราพราย... หลอมละลายพร้อมกับจินตนาการ... ...๑๐... ฉันรัก แสนรัก บทกวี... ทุกส่วนปรารถนามีที่ขับขาน... จำจาร ผ่านถ้อย ร้อยวิญญาณ... เสนาะ กังสดาล อ่านอารมณ์... ...๑๑... ถึงคนอ่าน บทกวี ที่ฉันรัก... แม้นมิเคย รู้จัก สนิทสนม... แค่เธอ ทายทัก แวะพักชม... น้อมคารวะด้วยอารมณ์นิยมนัก คงไม่มีใครขาดใจตายเพราะลมหนาวกระมัง แทนคุณแทนไท / พระอังคารที่ ๓๑ ตุลาคม ๔๙
แทนคุณแทนไท 31 ต.ค. 2549 00:25 น. - ID 94564 
3359
7
0
31 ตุลาคม 2549 07:17 น. - comment id 621404
ฉัน..รักบทกวีที่จารจด อารัมภบทจากใจใคร่ขีดเขียน จินตนาการจากกมลที่วนเวียน จิตเสถียรเพียรรจนาภาษากวีเฌอไม่แอบค่ะ
31 ตุลาคม 2549 07:39 น. - comment id 621409
อ่านฉันทีละหน้านะที่รัก จนตระหนักว่าดีไหม ค่อยพินิจคิดตามไป ค่าเท่าไรจงประเมิน บางทีฉันคงจะพอมีค่าสำหรับใครบางคนอยู่ใช่ไหมคะ แวะมาทักทายค่ะ..แอบมาแต่ไม่มิด อิอิ
31 ตุลาคม 2549 08:17 น. - comment id 621433
โลกเปิดให้แล้ว....
31 ตุลาคม 2549 08:23 น. - comment id 621437
ฉันเคยรักบทกวีคอยจารจด คอยรินรสน้ำคำด้วยคำหวาน ร้อยเรียงถ้อยมธุรสคอยจดจาร ทิวาวานเพ้อน้ำคำรินร่ำไป มาวันนี้น้ำคำถ้อยจารึก หลั่งหยดหมึกปิดผนึกผลึกไว้ ไร้แรงเขียนกล่าวถ้อยคำจากใจ เทียนสว่าง ณ กลางใจค่อยหรี่ลง
31 ตุลาคม 2549 10:04 น. - comment id 621484
...เมื่อลมหนาวมาเยือน... บรรยากาศเช่นนี้ กับบทกวีเพราะ ๆ อืม..ม... สุขญี่ปุ่น.... นะคุณนะ เปิดอ่านมาหลายทีแล้วที่รัก เพียรทำความรู้จักมาหลายหน ชะล่าใจ.. สุดท้าย.. ช้ำกมล แค่ความรู้เบื้องต้นฯ ยังสิ้นลาย..... เอย..ย...
31 ตุลาคม 2549 13:30 น. - comment id 621575
สวัสดีค่ะ พี่แทน(แทนคุณแทนไท) เปิดอ่านหน้านี้ก็มีแต่รัก หัวใจปักมั่นคงตรงกวี ได้อ่านบ้างเขียนสุขฤดี เพียงเท่านี้ก็สุขในหัวใจ... "วาดภาพเพียรรักเขียนอ่าน" ไพเราะมากคะ รักษาสุขภาพนะคะ พี่แทน
31 ตุลาคม 2549 21:17 น. - comment id 621846
โรแมนติกมากค่ะ
31 ตุลาคม 2549 21:18 น. - comment id 621847
เมื่อสาย ย่องมาแอบอ่านทีนึงแล้ว ลมหนาวยังไม่มาเยือนกรุงเทพเลย ใครลักพาลมหนาวไป รีบใส่ถุงเอามาคืนด้วยนา อยากอวดเสื้อกันหนาวจังค่ะ
31 ตุลาคม 2549 21:50 น. - comment id 621877
กวีที่ขีดเขียน แม้จวนเจียนจะไม่จบ ด้วยว่าอยากพานพบ จึงขบคิดแต่งบทกลอน
1 พฤศจิกายน 2549 18:50 น. - comment id 622328
ช่างเป็นบทกวีที่งดงามนัก รักบทกวีนี้จริง ๆ ครับ
1 พฤศจิกายน 2549 21:22 น. - comment id 622378
ไร้คำถามเลย ว่าทำไมถึงชอบเขียนบทกวี.. ขอบคุณค่ะ :)
4 พฤศจิกายน 2549 10:53 น. - comment id 623317
......อ่านแล้วสุขสมใจให้คลายเหงา..... ........มีทุกข์เรามาศแม้นมลายไป...... เข้ามาทักทายด้วยคน
5 พฤศจิกายน 2549 10:16 น. - comment id 623545
ลมหนาวแค่ผ่านมาแล้วก็จะผ่านไปยากที่จะหักหาญใครเช่นมนุษย์(เข้าโหมดปรัชญาทีเดียวเลยเชียว)
5 พฤศจิกายน 2549 17:55 น. - comment id 623649
กลอนมีเสน่ห์ดีนะคะ สะท้อนอารมณ์เศร้าๆเหงาๆอ่านแล้วสะท้อนในหัวอกดีจัง อาจเป็นเพราะบรรยากาศของต้นหน้าหนาวด้วยมั๊ง แต่จะสุขหรือเศร้ามันขึ้นกับใจเราแหละน้า ยังไงก็หวังให้เข้มแข็ง หัวเราะเย้ยโลกใบนี้กันต่อไปน้า
12 พฤศจิกายน 2549 14:01 น. - comment id 625936
ลึกซึ้งเหลือเกินครับ
26 ธันวาคม 2549 20:30 น. - comment id 640212
ลมหนาวมาคราใดใจแสนเหงา มีเพียงเงาดาวเดือนเตือนใจฝัน อ่านบทกวีที่ยังรักทุกคืนวัน เลยลองกลั่นมาให้อ่านผ่านคนไกล
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
