เขา

ณธีร์



เขาสูง ตระหง่านเงื้อม
พร่างพรายเหลื่อม ระยับตา
ยามแสง อาทิตย์มา
ส่องหินผา และไม้ใบ
ลมแรง พัดต้องเขา
ดังจะเป่า เขาล้มไป
เขายัง ตั้งอยู่ได้
เพราะด้วยแก่น แน่นศิลา				
comments powered by Disqus
  • ยุทธภูมิ สุวรรณเวช

    6 กุมภาพันธ์ 2545 01:22 น. - comment id 33939

    อิจฉา  ธรรมชาติโดยเฉพาะขุนเขาจังเลย
    ที่มันแข็งแรง  และแข็งแกร่ง  กว่าใจคนเรา
  • นันทิยา

    6 กุมภาพันธ์ 2545 01:47 น. - comment id 33945

    คิดถึงขุนเขาป่าไม้
    คิดถึงธารใสไหลเอื่อย
    คิดถึงหมอกสายระเลื้อย
    ลมพัดเอื่อย.เมฆล่องลอย...
    .................
    แบกเป้ไปนอนป่าอีกสักคราดีไหมเรา...
    
    
  • ณธีร์

    6 กุมภาพันธ์ 2545 17:39 น. - comment id 34016

    ย้ายบ้านไปอยู่ในป่าเลยน้องเรา...

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน