อีทิสังฉันท์ ๒๑ 010101012 10101012 103 0 แทนครุ / 1 แทนลหุ 2 กับ 3 แทน ครุที่เป็นสัมผัสนอก ........................................ ๏ แสงอรุณละลามสนามขจี ระเรื่อนภางค์สว่างรวี ทิวาวัน ๏ พลิ้วพระพายสิผายขจายสุคัน ธรสผกาบุหงาพนัน ดราลัย ๏ รถพระศรีสุรีย์สุลักษณ์วิไล วิโรจน์จรัสประภัสสร์ประไพ ณ เวหน ๏ พลัน! พญาพยัคฆคลายสกนธ์ ผละนิทรภาวะอันพิมล ภวังค์หวาน ๏ พลัน! พินิจอรุณอร่ามตระการ พยัคฆ์คะนองก็ร้องพนานต์ สนั่นคลอน ๏ พลัน! ตะโกตะกายระเร่งระร้อน มฤคใดปะได้สิต้อน ตะปบผาง! ๏ พลัน! ก็ซุ่มสกนธตฤณพราง เขม็งเขม้นมิเว้นมิวาง มิติงไหว ๏ พลัน! ก็นิ่งพินิจระวังระไว จะกวดจะกักจะดักไฉน มิให้หนี ๏ นั่น! มฤคโผนกระโจน บ มี ระแวง ฤ พรั่นประหวั่นฤดี ประมาทตน ๏ นั่น! พยัคฆผาดผงาดสกนธ์ ถลาระรี่สิปรี่ประจญ ก็ถึงตัว ๏ นั่น! ณ ตีนพยัคฆซอยระรัว มฤคผวาเพราะเกรงเพราะกลัว ตะบึงพลัน ๏ นั่น! วะวาม ณ ท่ามผกายตะวัน แหละคือละครชิวิตอัน มิเบือนบิด ๏ หนึ่งชิวีสยบพยัคฆ์พิชิต มฤคเซ่นชิวาตม์ลุหิต ชโลมริน ๏ จบละครผิว์ท่านจะเป็นอรินทร์ กะเสือก็คงจะปลงเพราะสิ้น ชิวินหนึ่ง ๏ จบละครผิว์ตรองและลองคะนึง มิฆาตมฤคพยัคฆ์จะพึ่ง นราใด? ........................................ ฆาต - ฆ่า ทำลาย ตฤณ - หญ้า ตะโก - เสือ มฤค - สัตวป่ามีกวาง เก้ง เป็นต้น (ความหมายที่ใช้ในที่นี้คือกวาง) สกนธ์ - ร่างกาย สุคนธ์ - กลิ่นหอม
ศารทูล 28 พ.ค. 2550 22:45 น. - ID 102962 
1537
6
0
28 พฤษภาคม 2550 23:39 น. - comment id 702819
แวะมาอ่านค่ะ..งานงามค่ะ..
29 พฤษภาคม 2550 23:18 น. - comment id 703338
เยี่ยมมากครับ
29 พฤษภาคม 2550 23:59 น. - comment id 703342
เหอะๆๆ น้องศารทูล เยี่ยมจริงๆครับ แต่งฉันท์ได้นี่สุดยอดเลย
30 พฤษภาคม 2550 18:45 น. - comment id 703670
สวัสดีครับทุกท่าน งานนี้แต่งด้วยอีทิสังฉันท์ ซึ่งผมชอบมาก ผมคิดว่าท่วงทำนองมันเร่งเร้าดี ก็เลยนำมาแต่งเป็นเนื้อหาแบบนี้ครับ
30 พฤษภาคม 2550 22:48 น. - comment id 703701
เรามีเวลาไม่มากนะ อาจจะมองไม่หมด บทสี่ สินธุ สะกดผิด บทเจ็ด มิสับมิสน แยกกันไม่ได้ สับสน ก็สับสนเลย เหมือน ลวดลาย จะแยก เป็นลวดเป็นลาย ไม่ได้ ความหมายเปลี่ยน หรือไม่ก็ไม่มีความหมาย บทเก้า ตะโกยตะกายนะ เฮ้อ อารมณ์ไม่มีเลยแฮะ วันนี้ได้แค่ดูคำนิดหน่อย มีเวลามากกว่านี้จะมาใหม่ ขอโทษนะ
1 มิถุนายน 2550 12:54 น. - comment id 704199
สวัสดีครับพี่ไอซ์ กระสินธ (กระสินทะ) มาจาก กระสินธ์ ต้องการลหุ เลยเอาการันต์ออกครับ มิสับมิสน...กำลังหาทางแก้นะครับ ตะโกตะกาย ตะโก หมายถึง เสือ ครับผม
1 มิถุนายน 2550 13:40 น. - comment id 704227
แต่งเก่งจังเลยว่างๆๆมาสอนพี่บ้าง
5 มิถุนายน 2550 22:37 น. - comment id 705973
พี่หยวกทือ... ไม่ได้เจอกันเดือนกว่าแล้ว... ขอบคุณที่มาเยี่ยมนะคร๊าบ... เอาไว้คุยกันตอนเล่มเอ็มเอสเอ็นละกันนะครับ...
7 พฤษภาคม 2551 12:51 น. - comment id 847142
เรื่องนี้เป็นเรื่องหนึ่งที่ผมชอบครับ... ผมเลยลองปรับใหม่ดู เมื่อวาน (7 พ.ค. 2551) จะเอาบทที่ปรับแล้วมาใส่แทนนะครับ (ปรับแล้วจะแย่กว่าเดิมหรือเปล่าหนอ...) ส่วนบทเก่าจะวางไว้ข้างล่างนี้... ๑. แสงอรุณละลามสนามขจี ระเรื่อระรองละอองธุลี ระเริงลอย ๒. เมฆะต้องสุรียแสงและพลอย จรัสจรูญก็ปูนกะพลอย ดิลกดล ๓. เย็นนะเย็นขจายระริ้วขบล ชโลมพิรุณประปรอยปะปน พเยียปลิว ๔. ริ้วระลอกกระเซ็นกระสินธพลิ้ว ณ พฤกษต้องวโยก็หวิว วะวูบไหว ๕. เอนจะซบพิภพพะนอไผท ละลิ่วและลู่ระบัดไสว สะคราญตา ๖. ครั้นผกายสุรีย์ทะลวงนภา ทะลุละล่องคะนองถลา ณ เวหน ๗. พลันก็หนึ่งพยัคฆคลายสกน - ธตื่นและจิตมิสับมิสน ฉงนใด ๘. พิศะภาพอรุณะสดและใส พยัคฆ์คะนองก็ร้องไผท - สนั่นคลอน ๙. พลันตะโกตะกายเพราะเร่งและร้อน มฤคะไหนปะได้สิต้อน ตะปบผาง! ๑๐. ซุ่มสกนธตฤณชาติพราง ก็แจ้ง ณ ทัศนากระจ่าง จะลอบเล็ง ๑๑. เนตรเขม้นและมองสิจ้องเขม็ง ก็หวังปะเหยื่อมิเผลอตะเบ็ง ตวาดไป ๑๒. จ้าวอรัณยมั่นระวังระไว พินิจจะกวดจะกักไฉน บ่ให้หนี ๑๓. นั่น! มฤคโผนกระโจนบ่มี - ระแวง ฤ หวั่นสราญฤดี ประมาทตน ๑๔. จอมพยัคฆนัขกางสกนธ์ - ก็เหยียดและย่างระหว่างผจญ กะกวางเขลา ๑๕. นั่น! บ่หนี ฤ ไรมฤคะเจ้า - จะถูกประหารมลาญและเอา ชิวีไป ๑๖. กวางสะดุ้งสะเทือนตะลึงกะภัย ผิว์โดดทะยานมิใกล้มิไกล ก็ถึงตัว ๑๗. แล ณ ตีนพยัคฆซอยระรัว มฤคหวั่นวิตกและกลัว ตะบึงพลัน ๑๘. วูบวะวาม ณ ท่ามผกายตะวัน ก็เห็นละครชิวิตะอัน มิเบือนบิด ๑๙. หนึ่งชิวีสยบพยัคฆ์พิชิต มฤคเซ่นชิวาตม์ลุหิต ทะลักริน ๒๐. จบละครผิว์ท่านจะเป็นอรินทร์ - กะเสือก็คงจะปลงเพราะสิ้น ชิวินหนึ่ง ๒๑. ฤๅมนุษย์จะตรองและลองคะนึง มิฆาตมฤคพนัคฆ์จะพึ่ง จะพาใคร?
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
