๏ แยกแยะ - หยั่ง

อัลมิตรา

          ๏ เมื่อหัวใจไม่สดับและรับรู้
          ความอดสูโศกเศร้า ฤๅ เข้าถึง
          เมื่อไม่สนคำใครนัยรำพึง
          ณ ก้นบึ้งแห่งใจย่อมใสเย็น
          สิ่งแปดเปื้อนปลอมแปลกผลแตกต่าง
          นิ่งและว่างพิจารณาปัญหาเห็น
          คราวุ่นวายสะกดจิตให้คิดเป็น
          มัวหลบเร้นมิใช่ปราชญ์ฉลาดคน
          อย่าพิสูจน์สัตย์แท้เพียงแค่คลำ
          อย่าจดจำในสิ่งที่ไม่มีผล
          น้ำตาอย่าลบเลือนเตือนใจตน
          เจ็บอีกหนคือเขลากว่าเข้าใจ
          กี่ทุกข์ร้อนเรื่องราวที่ร้าวราน
          จะพ้นผ่านกระแสหากแก้ไข
          ทำโอดครวญละเมอพร่ำเพ้อไป
          อาจมิเหลือค่าใดชวนให้มอง
          แยกแยะล้วนถ้วนถี่พิศที่ใจ
          จงห่างไกลชั่วชังเกลียดทั้งผอง
          โปรดระวังคนร้ายหมายเกี่ยวดอง
          ควรไตร่ตรองแจ่มแจ้งผู้แฝงตัว
          สั่งสมบุญคุณธรรมกระทำดี
          ให้หลีกหนีสิ่งทรามและความชั่ว
          แม้มากภัยกระหน่ำมาอย่าไปกลัว
          ดีเป็นรั้วคุ้มให้พ้นภัยพาล
          มิตรภาพซาบซึ้งเพียงหนึ่งเดียว
          ดีกว่าเกี่ยวฝูงชนฉ้อฉลผ่าน
          ความเป็นจริงสืบได้ในเหตุการณ์
          หากคนอ่านคิดหยั่งนัยทั้งปวง ๚ะ๛