...."รสธรรม" กุสุมิตลาดาเวลลิตา ฉันท์ ๑๘ ....บรรจงยกกรสู่ศิระมนมโน ไหว้ ณ ร่มโพธิ์ พระพุทธา ....คราคร่ำแลดื่นดาษะปทุมะผกา คลุ้งคละกลิ่นมา- ลินีรมย์ ....อ้าใจซึ้งในธรรมบริสุทะธิสม จิตตชื่นชม มิวายครัน ....พาจิตใจไหลหลงทิพยสุขะสันต์ ปราศจากพลัน กิเลสเลว ฯ
"เพชรสังคีต" 10 ก.ค. 2550 16:10 น. - ID 104697 
1226
1
0
10 กรกฎาคม 2550 16:15 น. - comment id 722363
กลอนงดงาม..ภาษาวิจิตร.. ขอคาระวะท่านด้วยใจอันนับถือค่ะ..
10 กรกฎาคม 2550 16:47 น. - comment id 722406
เยี่ยมครัรบ
10 กรกฎาคม 2550 22:39 น. - comment id 722584
สวัสดีครับ คุณ เพชรสังคีต งดงามวิจิตร ตามที่ลิขิตเขียน
11 กรกฎาคม 2550 12:18 น. - comment id 722856
แม้รู้อื่นหมื่นแสนหรือจะเท่า รู้ทุกข์เข้าครองใจเป็นฉไหน รู้อาการร้อนรน เป็นเช่นไร รู้ที่ใจเหตุเกิด ให้ทุกข์ครอง รู้ความดับแห่งทุกข์ลงหมดสิ้น พ้นราคิน จิตหนึ่ง ไม่เป็นสอง มีวิถีชีวิต ตามครรลอง ธรรมปกครอง จิตร่มเย็นพ้นภัย จากที่เคยโหยหากามารส ละออกหมดปฏิเสธ ผลักใส รู้สึกว่าเป็นส่วนเกินของใจ ดุจดั่งไฟแผดเผาทุกข์ระทม มุ่งต่อ ธรรมลิ้มรส แสนสดชื่น จิตรู้ตื่นเบิกบานไม่ขื่นขม จิตสงบสลัดคืนอารมณ์ พ้นโสมม จิตผ่องแผ้ว ร่มเย็น อยู่กับธรรมชาติ ที่แปลกใหม่ รู้ด้วยใจ สงบสุข ปรากฏเห็น ไม่มีทุกข์ ไม่มีความลำเค็ญ จิตดวงเด่นว่างเปล่าจากตัวตน(ตัวกูและของกู) นี่จึงควรว่ารู้ที่ประเสริฐ รู้พ้นเกิด พ้นตาย ไม่ขัดสน รู้แล้วผ่าน พ้นไป ไม่เวียนวน รู้ยอดคน รู้ยอดธรรม... นิพพาน...
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
