ขณะหนึ่งฉันยืนตรงพื้นกว้าง ขอบข้างทางท้องถนนคนขวักไขว่ รถราวิ่งมวลฝุ่นคลุ้งก็ฟุ้งไกล ทอดตาไปเบื้องหน้า พร่าพริบพริบ ขณะหนึ่งจึงรู้สึกลึกลึกว่า ท่ามเวลาเคลื่อนไหวใจย่างหยิบ ก่อเกิดเป็นจินตนาการอันนานลิบ จากนับสิบภาพทรงจำจำเนียรกาล ขณะหนึ่งเราเอ๋ยเคยเป็นเด็ก ตัวเล็กเล็กซื่อใสใจอ่อนหวาน ร่าเริงยิ้มแย้มแก้มบาน วิ่งเล่นเพ่นพ่านอยู่ข้างทาง เฮ้ยมึง มึงเล่นอะไรกันวะ อ๋อกูจะแข่งขันปั่นลูกข่าง เหวยเหวย ไอ้ห่าอย่ายืนกาง กูจะขว้างลูกข่างทอย รีบถอยไป บนข้างทางขณะหนึ่งยังซึ้งซาบ กับภาพพผองเราทั้งเก่าใหม่ เคยร่วมก๊วนซุกซนปีนต้นไม้ ตามวัยไร้เดียงสาประสาซน หากแต่ว่า – วันเวลาย่อมผ่านกาลห้วงหน เมื่อวันหนึ่งขณะหนึ่งซึ่งตัวตน เติบโตจนเป็นผู้ใหญ่ไปเสียแล้ว ขณะนั้นจึงไร้ซึ่งใสซื่อ เสียงเซ็งแซ่อึงอื้อกลับเบาแผ่ว เพียงผ่านยาวนานช่วงที่จ้วงแจว ดวงตาใสแป๋วก็เสื่อมวัย เหนือคิ้วริ้วรอยเริ่มหยาบกร้าน ตามวันตามวารผ่านสมัย สัมผัสผิดเพี้ยนเปลี่ยนไป สมองไร้รอยหยักที่ขดรอย ไร้เรี่ยวแรงวิ่งเล่นเพ่นพ่าน ความสดใสเบิกบานพาลถดถอย เพื่อนเราผองรักตัวน้อยน้อย ฉันยังคอย ยังคอย ทุกเวลา เพียงชั่วขณะหนึ่ง – ขณะซึ่งฉันมองทาง ลางเลือนพร่า อาจดูเหมือนไม่สดใส – ในแววตา ฉันมองทางข้างหน้า พร่าลางเลือน ขณะหนึ่งฉันยืนตรงพื้นกว้าง เพียงแตกต่างจากเริ่มแรก แปลกเฝื่อน หนึ่งเด็กน้อยวัยชราเข้ามาเยือน พร้อมทักทายกับผองเพื่อน กันอีกครั้ง
แดนไกล ไลบีเรีย 15 ก.ค. 2550 02:18 น. - ID 104878 
1827
2
0
15 กรกฎาคม 2550 05:55 น. - comment id 725033
ดีเนอะ..เพ้อย้าวววยาว..อิอิอิ
15 กรกฎาคม 2550 07:12 น. - comment id 725043
หวัดดีค่ะ....... จากวัยเยาว์ล่วงแล้ว..................ตามกาล เลยผ่านเวลานาน......................เหี่ยวย่น ยอมพ่ายแก่สังขาร....................พังผุ ภาพเก่าเพียงได้ค้น...................แต่เบื้อง เนตรนัย เส้นเอ็นเผยชัดขึ้น.....................ปูดโปน ผ่านเรื่องอย่างโชกโชน.............แจ่มแจ้ง อนิจจังเฝ้าปลอบโยน................กล่อมเห่ จิตนา วัยล่วงย่อมเหี่ยวแห้ง.................สู่ห้วง อนัตตา
15 กรกฎาคม 2550 08:11 น. - comment id 725071
รำพึงจิตครวญใคร่ ความหลัง ภาพเก่าผุดมายัง ห้วงคิด ใจเอมอิ่มเหมือนดัง เพิ่งเกิด เมื่อวาน รู้ว่าเฒ่าตอนพิศ คันฉ่อง ตกใจ
แวะมาทักทายค่ะ..
15 กรกฎาคม 2550 11:45 น. - comment id 725140
หน้าส่วนตัว
เรนก็เป็นแบบนั้น..
ในบางวันก็อยากเป็นผู้ใหญ่..
อีกไม่กี่นาที..ไม่รู้อย่างไร..
ก็ใครใครเขาให้เป็นเด็กทุกที..
..
โลกฝันของเด็กเล็ก..
ถูกโปรเท็กซ์.จากทุกคนนะดิคะ..
...
..
แว้ปป..
15 กรกฎาคม 2550 12:23 น. - comment id 725143
น่าสงสารน้องแดนไกล เกิดมาไม่ทันไรก็แก่แล้ว โรคนี้เป็นความผิดทางกรรมตามทันนะคร้าบ ฮา... แสดงความคิดได้ดีนะ
15 กรกฎาคม 2550 14:33 น. - comment id 725160
^ ^ ^ ^ พี่กรเข้ามาแซวเรื่อยเปื่อยแต่ก็นะ ทำไมแก่ไวจัง อิอิ
15 กรกฎาคม 2550 22:15 น. - comment id 725280
แวะมาอ่านงานงามอีกแล้วจ้ะ..
23 กรกฎาคม 2550 18:00 น. - comment id 728647
เพระดีน๊ะ อิอิ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
