สูงสุดหล้าฟ้าไกลไยจึงตก เปียกปีกนกสั่นจับกับต้นหญ้า เด็กน้อยตีนติดดินกินน้ำฟ้า ตัวล่อนจ้อนว่อนหาวิชาอะไร เด็กได้กินของสูงจรุงจิต เลี้ยงชีวิตนานนานวันก็ฝันใฝ่ เปียกปอนล้านเม็ดฝนรวยล้นใจ ถูขี้ไคลเพชรสะพรั่งพร่างเรือนชาน แม่เปิดโอ่งเปิดไหเก็บไว้แล้ว คงเพริศแพร้วเพชรจากฟ้ามาเยี่ยมบ้าน ผลัดกันถูขี้ไคลได้รู้งาน ไม่ดื้อด้านบ้านร่ำรวยด้วยเพชรงาม กินข้าวเสร็จ แม่เรียกให้ไปล้างถ้วย หนึ่งกระบวยเพชรทั้งนั้นพลันรีบถาม แม่ตอบว่ายิ่งสูงก็ยิ่งต่ำ ย้ำทุกยาม เพชรคือนามน้ำล้างทิ้งสิ่งปฏิกูล
ภู ภัทรชนน 29 ก.ย. 2550 20:18 น. - ID 107833 
717
0
0
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
