หญิงเรือนสามน้ำสี่ชายดีสามภูมิ

วชรกานท์

ยกเรือนสาม งามงอน ใช่สอนสั่ง
หนึ่งบ้านเรือน อย่ารุงรัง ดั่งเรือนร้าง 
กวาดขยะ หยากไย่ ไม่เว้นวาง
เก็บของเข้า ที่ทาง อย่าขวางตา
ฝึกฝนทำ อาหาร ทั้งหวานคาว
จัดสำรับ กับข้าว ดูหรูหรา
บ่งบอกถึง พ่อแม่ แลยายตา
ท่านอบรม สั่งสมมา น่ายินดี
สองเรือนกาย ใคร่อาบน้ำ ทำสะอาด
ทาลิปชาด เสื้อสไบ ให้สมสี
ผัดแป้ง แต่งปรางค์ อย่างพอดี
รัตนะ มณี ระยับพราย
สามเรือนผม หมั่นหวี ถึงทีสระ
อย่าเลยละ ปละปล่อยฟุ้ง ยุ่งสยาย 
มัดผูกเกล้า เรียบรื่น ชื่นใจชาย
เยื้องย่างกาย ได้สะดวก สบายใจ
อีกยอดหญิง พริ้งงาม ด้วยน้ำสี่                       
เป็นวาที โบราณ ท่านสอนไว้
คุณสมบัติ ดียิ่ง ของหญิงไทย
เรียนรู้ไว้ ใช่ว่า หนักหนาตน
หนึ่งน้ำคำ ไพเราะ เสนาะจิต
จำนรรจา ผูกมิตร ไปทุกหน
เลี่ยงคำหยาบ ส่อเสียด เบียนเบียดคน
มิพูดเท็จ เพ้อเจ้อจน คนระอา
สองน้ำใจ งดงาม ตามจริต
จริยา พริ้งพิศ น่าอิจฉา
งามจาคะ ทานะ กิริยา
มอบหมูไป ไก่มา พูนทวี
            
สามน้ำท่า จัดหา อย่าได้ขาด
ใสสะอาด ภาชนะ จงขัดสี
เป็นเงางาม ไร้กลิ่น น่ายินดี
จักเป็นที่ สรรเสริญ คนเยินยอ
สี่น้ำใน ตลับ ปูนกินหมาก                          	
เดี๋ยวนี้นั้น หายาก หากจะขอ
เด็กรุ่นใหม่ ให้มีตาม น้ำสามพอ
น้ำปูนหนอ อนุโลม โฉมกานดา
ส่วนผู้ชาย ให้มีที่ ภูมิสาม                     	
สง่างาม บุคลิก เป็นหนักหนา
หนึ่งภูมิรู้ กว้างขวาง ทางตำรา
เจรจา พาที มีคนฟัง
สองภูมิฐาน มั่นใจ แต่งกายสม
คนนิยม หลงใหล มองไล่หลัง
ดูสง่า ผ่าเผย ชื่อเสียงดัง
มีพลัง กายี เยี่ยงอาชา
สามควรมี ภูมิธรรม อันล้ำเลิศ                    	
สุดประเสริฐ จิตสู่ อุเบกขา
ยอดสตรี ศรีบุรุษ ตามตำรา                       	
ภูมิปัญญา บรรพชน น่าสนใจ