ร่ายแห่งรัก...

ภู ภัทรชนน

หล่อเลี้ยงเคียงโลกหล้า  ธาตุกล้าเกิดชีวิต 
สถิตธำรงฐาน  สืบสานการครรลอง  
ตามองไม่รู้เห็น  ไปเป็นสัมผัสนาม
ไปงามสัมผัสง่าย  ไปร่ายโลกสนุก  
ไปสุขโลกสนอง ไปกรองผองทุกข์แน่น  
ไปแคว่นความรู้สึก ไปลึกลงในร่าง  
แบบอย่างความขยัน   แบบวันคืนขยับ 
แบกรับภารกิจ  แบกผิดถูกเสมอ 
เจอะเจอวิจักขณ์แจ้ง  ร้ายแล้งก็รู้ร้อน  
เย็นย้อนก็รู้หลัก  คึกคักก็หน้าแข้ง 
 ขัดแย้งก็หน้าขา เห่อหาก็หัวอก 
 นรกหมกใต้หมอน  กินนอนสวรรค์อุ้ม  
กลัดกลุ้มสวรรค์อาย  เกิดตายปลายจมูก  
แพร่ลูกโอฬารรส  แพร่บทกฎระเบียบ  
ทางเทียบไม่รู้แท้  ทางแก้ไม่รู้กรรม 
ทางธรรมไม่รู้ทิศ  ทางคิดก็เกินความ  
แต่งยามให้โลกยุ่ง  สืบมุ่งให้โลกย้าย  
ยิ่งร้ายเหนื่อยแย่งรับ  นั่งนับลมหายใจ 
นิ่งภายในอยู่พร้อม  เกิดก่อก็รวมล้อม  
อิ่มรู้เวลา				
comments powered by Disqus
  • แทนคุณแทนไท

    18 ตุลาคม 2550 17:44 น. - comment id 773311

    อ่านแล้วรักษาไทยยังไงไม่รู้
    
    แม้ว่าได้แต่อ่าน เพราะด้อยด้วยความเข้าถึง
    
    มาเสพย์และมาชื่น ครับ
  • ภู ภัทรชนน

    18 ตุลาคม 2550 17:48 น. - comment id 773312

    สวัสดียามเย็น
    คุณ แทนคุณแทนไท
    ผมขอขอบคุณที่แวะเข้ามาชมผลงาน

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน