ดินแดนสนธยา
สายน้ำสีเงิน
ดินแดนที่โดดเดี่ยว
ท่ามกลางผู้คนที่พลุกพล่าน
ขวักไขว่บนถนนยามราตรีที่เศร้าหมอง
ไร้ซึ่งความห่วงใยใดใด
เพียงมองเห็นแสงสีแดงท่ามกลางความมืด
ที่คอยโอกาสที่จะกลับสู่ดวงดาว
ดินแดนนี้ไม่มีดาวดวงใด
จะกลับได้
มีเพียงผืนดินที่เย็นเฉียบราวกับน้ำแข็ง
และภูเขาสูงเด่นเป็นกำแพงกั้น
ไม่มีทางผ่านพ้นไปได้
ไม่มีทาง
ไม่มีทางใดเลยที่จะปูอย่างเรียบร้อย
มีเพียงป่าหญ้าที่เงียบงัน
และก้อนหินใหญ่น้อยราวกับหนามดง
ไม่มีใครจักพ้นผ่าน
นานแสนนานเพียงใด
ก็คงจะรออยู่เบื้องหน้า
เวลาที่ดาวดับลง
จะเหลือเพียงแสงสีแดงที่ร้อนรุ่ม
หรือแสงสีเงินที่เย็นตา
สุดท้ายก็คืนสู่ดินแดนที่กำเนิด
ดินแดนที่จากมาและเดินไป
จนกว่าจะหลุดจากวังวนแห่งห้วงเหว
วงกตที่ไร้ทางออก
ใครหนอจะเปิดทางให้
สายน้ำสีเงิน 9 ธ.ค. 2550 12:51 น. - ID 110443 
1094
0
0
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
