นกยูง

12 มกราคม 2551 22:01 น. - comment id 810535

สวัสดีค่ะ
เพราะมากค่ะ  เยี่ยมค่ะชอบสองบทสุดท้ายจัง
.. หลง..

victoriasecret

12 มกราคม 2551 22:18 น. - comment id 810542

หวัดดีครับ ท่าน บนข

อ่านกลอนท่านแล้วก็ทำให้ได้พบแสงแห่งปัญญา
มาช่วยไขปัญหาคาใจได้ว่าเหตุไฉนท่าน
จึงไม่มีภรรยาสักที

ตอนนี้ทราบแล้วขอรับท่าน.

ลุงแทน

12 มกราคม 2551 22:19 น. - comment id 810544

 เกิด มาในโลกนี้       มินาน
แก่ ย่อมตายเผาผลาญ        ทั่วหน้า
เจ็บ ก็ช่วยบำนาญ              เสริมส่ง กันแฮ
ตาย หมดทุกข์หล้า              บ่เว้นใครใคร 

 ทำ กรรมเป็นเหตุให้  เกิดผล
ทาง ที่ไม่กังวล                      ผ่องแผ้ว
ไม่  ทำสิ่งละคน                    ปนบาป กรรมนา
เกิด แต่ความแคล้วคลาด     ผ่านพ้นมุจจุมาร

 สวัสดี บนข. ไม่ได้คุยกันนาน  สบายดีนะ  ชอให้มีความสุข และสุขภาพแข็งแรง เพื่อต่อสู้กับภาระหน้าที่อย่างมีความสุข

จิตรำพัน

12 มกราคม 2551 22:26 น. - comment id 810547

สวัสดีค่ะคุณบนข. 

บทกลอนงาม ตามติด  จิตเวียนว่าย
เกิดแล้วตาย ว่ายเวียน วัตรสงสาร
ใช่ไป่มี ที่หลุด พ้นบ่วงพราน
ปลาเชี่ยวชาญ ทางว่าย หลบเลี่ยงมี

แต่อาจยาก มากนัก  กับดักบ่วง
เหยื่อล่อลวง ล่วงใจ ให้ยากหนี
ต้องอาศัย ใจตั้ง รั้งฤดี
ความเพียรมี รี่มุ่ง พุ่งบ้านธรรม...
ขอสนทนาในทางขัดแย้งบ้างอย่าว่ากันนะคะ
ความเห็นที่แตกต่างใช่จะทำให้เกิดข้อขัดแย้งแต่อย่างเดียว
แต่ยังสามารถสร้างแง่มุมใหม่ๆ ให้เกิดขึ้นได้เสมอค่ะ

ลุงแทน

12 มกราคม 2551 22:41 น. - comment id 810557

 ผลเดื่อเมื่อสุกไซร้        สาขา
ภายนอกแดงดุจทา                 ชาดป้าย
ภายในหนอนบ่อนปรา           กฎโส โครกแฮ
เฉกจิตพาลเร้นร้าย               นอกพริ้งเพรางาม

 ผลขนุนนั้นภายนอก   หนามหนา
ในใหญ่ยวงโอชา                  ใช่ย่อย
พรรณปราชญ์มาตรแม้กา     เสพเถิด  นะพ่อ
ในแจ่มเจือรสด้วย               ถี่ถ้อยลาวรรณ

ปราณรวี

12 มกราคม 2551 22:53 น. - comment id 810560

คนไม่กลัวเรื่องกิเลสกามาเพราะ

๑. อีกาปากเหล็กสูญพันธุ์ไปแล้ว   

๒. ต้นงิ้วถูกโค่นไปหมดแล้ว    

๓. ยมทูตถูกติดสินบน (มั้ง)    

เราเลยเห็นเรื่องทำนองนี้เกิดขึ้นได้ทั่วไป
ไงคะ...

จู้ฮุกกรู    

ครูพิม

12 มกราคม 2551 23:02 น. - comment id 810561

กลอนไพเราะ..ให้ความกินใจดี
เข้าใจเปรียบเทียบค่ะ..

มฤคชาติ  อ่อนแอ  แพ้ชีวิต
กรรมลิขิต  ขีดเส้น  เป็นการไข
สุดแต่เลือก  ทางเดิน  ดำเนินไป
หลงคราใด  ทุกข์ถม   จมเคราะห์กรรม..

ทิพย์โนราห์ พันดาว

13 มกราคม 2551 06:47 น. - comment id 810581

สาธุ สาธุ สาธุ ว่าจะเลิกหลง แต่ว่าตัดใจไม่ได้สักทีนะสิคะ เห็นหนุ่มผมยาวๆ ไม่ค่อยจะได้ ใจละลายทุกที อิอิอิ กลอนไพเราะและงดงาม
มากค่ะ

บนข.

13 มกราคม 2551 07:03 น. - comment id 810584

ตอบคุณนกยูง...
ขอบคุณอย่างยิ่งที่แวะมา

บนข.

13 มกราคม 2551 07:06 น. - comment id 810585

ตอบคุณ   victoriasecret
ขอบคุณจริงๆ ที่แวะมา  ขอให้คุณประสบความสำเร็จตามที่หวังไว้  

บนข.

13 มกราคม 2551 07:10 น. - comment id 810586

ตอบ คุณลุงแทน ปิยมิตร..
เพือนกันหมั่นมาเยี่ยมซึ้งใจจริงๆ พอดีช่วงนี้มีธุระนิดหน่อย เลยไม่ได้ไปเยี่ยมบ้านลุงแทนเลย 
เกิด  ก่อกำเนิดล้วน    กรรมสั่ง
แก่   ย่อมหลักอนิจจัง  แต่งให้
เจ็บ  กายส่อทุกขัง       เธอสั่ง นาพอ
ตาย ลับดีบชีพไซร้       แน่แท้อนัตตา..

คนบนเกาะ

13 มกราคม 2551 07:25 น. - comment id 810589

     กี่ชาติภพ  ประสบเจอ  สิเหน่หา
มันชักพา  ให้ความหลง  คงเวียนว่าย
แม้จะรู้  กามคุณ  วุ่นวายใจ
ละไม่ได้   แล้วจะให้  ทำไงดี

ผลงานไพเราะมากครับ  ชอบบบ   ทานกาแฟเช้ากันก่อนครับ

บนข.

13 มกราคม 2551 08:06 น. - comment id 810602

ตอบคุณ(โยม)จิตรำพัน...

เห็นด้วยอย่างยิ่งกับความเห็นที่แตกต่าง ดอกไม้งดงามเพราะสีสันที่หลากหลาย หลากกลิ่นหอม  นั่นแล

เพราะปลาเป็น  เห็นทาง  ห่างวัฏฏะ
จึงย่อมละ   เบ็ดพราง   วางดักไว้
กินแต่เหยื่อ  ไม่ติดกับ   ว่ายลับไป
ย่อมห่างไร้  วังวน  กลลวงเอย...  
 
 กลอนของคุณเอ ให้ความหมายดีมากเลย

บนข.

13 มกราคม 2551 09:30 น. - comment id 810625

ตอบคุณลุงแทน ปิยมิตร อีกครั้ง...

มะเดื่อ   ติดผลแล้ว      งามตา
สีสุก       ดุจชาดทา       แต่งแต้ม
หนอนซุก ซ่อนกายา     เป็นบ่อน
กินใน  เน่านอกแฉล้ม  หลอกให้หลงชม 

ข้างนอก อาจเบิ่งได้    ด้วยตา
สุกใส     ปกปิดปรา-  กฏได้
ข้างใน   สามสองอา-   การที่  สถิตย์แฮ
เป็นโพรง  พรุพรุนไซร้  แต่ล้วน อาจม.

บนข.

13 มกราคม 2551 09:36 น. - comment id 810626

ตอบคุณปราณรวี....
อาจจะเป็นจริงอย่างคุณปราณรวีว่าก็ได้นะ อีกาปากเหล็กอาจถูกฆ่าเอาปากไปสระสม ต้นงิ้วอาจถูกโค่นไปทำเฟอร์นิเจอร์ เพราะยมทูตรับสินบน นั่นเอง (อา) แต่ผลกรรมยังคงอยู่ไมได้หายไปไหนนะ 

มายอามีน

13 มกราคม 2551 09:43 น. - comment id 810628

แวะมาชื่นชมผลงานค่ะ

ความหมายลึกซึ้งมากาค่ะ

บนข.

13 มกราคม 2551 09:50 น. - comment id 810630

ตอบคุณครูพิม...
ขอบคุณจ้าที่แวะมา กลอนคุณครูได้มุมมองอีกแง่หนึ่ง ขออนุญาตต่อกลอนจากคุณพิม..

มฤคชาติ  อ่อนแอ  แพ้ชีวิต
กรรมลิขิต  ขีดเส้น  เป็นการไข
สุดแต่เลือก  ทางเดิน  ดำเนินไป
หลงคราใด  ทุกข์ถม   จมเคราะห์กรรม..
....
จึงไม่ควร   อ่อนแอ  แพ้ชีวิต
กรรมลิขิต  ขีดเขียน เวียนถลำ
ซ้ายหรือขวา  มีอยู่  คู่ขาวดำ
ทะเลกรรม  เวิ้งว้าง  อย่าวางใจ..

บนข.

13 มกราคม 2551 09:54 น. - comment id 810633

ตอบคุณทิพย์โนราห์ พันดาว...
หึหี  ถ้างั้นก็เปลี่ยนจากมองหนุ่มผมยาว มาเป็นมองหนุ่มผมสั้นละกัน หึหึ จะได้ไม่หลง ขอบคุณอีกครั้งที่แวะมาเยี่ยมกัน

บนข.

13 มกราคม 2551 10:16 น. - comment id 810637

ตอบคุณคนบนเกาะ...
ขอบคุณมากสำหรับคำชม กาแฟ เช้านี้ซัดไปหนึ่งงแล้ว กลอนของคุณคนบนเกาะให้คำถามที่ดี  ขออนุญาตต่อเลยละกัน...

กี่ชาติภพ  ประสบเจอ  สิเหน่หา
มันชักพา  ให้ความหลง  คงเวียนว่าย
แม้จะรู้  กามคุณ  วุ่นวายใจ
ละไม่ได้   แล้วจะให้  ทำไงดี
                        ......
อันกามคุณ  คุณฉัน  นั้นประสบ
มันจึงขบ  กัดเอา  เศร้าทุกขี
อยู่กับมัน  แต่อย่ารั้น  เข้าจิกตี
ไม่หลบหนี  แต่อยู่     คู่กับมัน

อันกามคุณ  ส่วนดี   ก็มีอยู่
ต้องเรียนรู้  มีอยู่    อย่างสร้างสรรค์
หากมีอย่าง  ยึดติด  จิตจาบัลย์
ต้องผกผัน พ่ายแพ้  แน่ใจเอย...

บนข.

13 มกราคม 2551 10:21 น. - comment id 810638

ตอบคุณมายอามีน...
ขอบคุณมากจ้า  ที่แวะมาเยี่ยมกัน สบายดีบ่

มายอามีน

13 มกราคม 2551 10:45 น. - comment id 810644

มาชื่นชมผลงานะค่ะ

มีนชอบ 2 บทสุดท้าย

ความหมายลึ้งซึ้งมากค่ะ

บนข.

13 มกราคม 2551 10:58 น. - comment id 810649

ดีจ้าคุณมายอามีน...
หึหึ  ถ้าชอบยกให้เลย ไม่หวงกันอยู่แล้ว ขอบคุณอีกครั้ง ผ่านมาอีกรอบ

กุ้งก้ามกราม

13 มกราคม 2551 12:54 น. - comment id 810666

อืม สงสัยหลงมาอยู่แถวชายแดนไทย_มาเลย์
(มาลงกลอนคั่นระหว่างครูพิมกับคุณแจ๊คกี้)หุหุ ทุกสิ่งที่ท่านกล่าวมาชวนให้ทุกผู้คนยอมหลงกลนี่ครับ เลยทั้งลุ่มทั้งหลงจนยากจะถอนตัว 

   

บนข.

13 มกราคม 2551 13:08 น. - comment id 810668

ตอบคุณกุ้งก้ามกราม..
หีหี สงสัยจะเป็นเช่นคุณกุ้งก้ามกรามว่านั่นแหละ แต่ต้องรีบถอนตัวละ ก่อนที่จะหลงหนักไปมากกว่านี้55 คุณกุ้งก้ามกรามสบายดีนะ เจริญพร.

กันนาเทวี

13 มกราคม 2551 15:20 น. - comment id 810688

โลภโกรธหลงคงยึดมั่น
ว่าสิ่งนั้นสุขหรรษา
บ่วงกิเลสเกมกามา
เวียนว่ายมาชั่วกัปกัลย์

ยึดว่าตัวกูและของกู
หาได้รู้สมมุตินั่น
หากคิดได้เบื่อหน่ายพลัน
คือสวรรค์ขั้นทดลอง

บนข.

13 มกราคม 2551 15:56 น. - comment id 810696

ยึดว่าตัวกูและของกู
หาได้รู้สมมุตินั่น
หากคิดได้เบื่อหน่ายพลัน
คือสวรรค์ขั้นทดลอง
......
โลภยิ่งวิ่งไขว่คว้า
อีกโกรธาพาหม่นหอง
มืดหลงเดินลงคลอง
รักหมายปองอยู่ร่ำไป

คือสิ่งสมอันสมุติ
แต่มนุษย์นี่ไฉน
ยึดติดสนิทใจ
กอดกองไฟไม่รู้ตัว...

คุณกันนาเทวีสบายดีนะ  คนเราก็อยู่กับสิ่งสมมติเยี่ยงนี้แหละ เจริญพร...

Black MooN

13 มกราคม 2551 18:15 น. - comment id 810734

แวะมาอ่านกลอนเพราะๆค่ะ

กวี ซีม่า

13 มกราคม 2551 18:21 น. - comment id 810736

*********น้อมพระธรรมนำขีวัน**********
หลงอัตตาตัวตนทุกข์หม่นหมอง
หลงครอบครองความอยากมากตัณหา
หลงรูปรสกลิ่นเสียงเพียงมารยา
หลงมรรคาแห่งโลกที่วกวน
ย่อมไม่พบสุขแท้แน่นอนยิ่ง
และความจริงที่ประจักษ์เป็นมรรคผล
ไม่อยากให้เบ็ดบ่วงหน่วงกมล
ประพฤติตนน้อมพระธรรมนำชีวัน

อินสวน

14 มกราคม 2551 08:22 น. - comment id 810787

อ่านแล้วขนลุก  ด้วยความประทับใจจริงๆครับ

เพียงพลิ้ว

14 มกราคม 2551 09:00 น. - comment id 810810

หลงกลใจ

เฌอมาลย์

14 มกราคม 2551 09:04 น. - comment id 810813

สาธุ

ยอดเยี่ยมเลยค่ะ

โคลอน

14 มกราคม 2551 13:22 น. - comment id 810855

คม ชัด ลึก 

บนข. สร้างสรรค์ผลงานดีๆอีกแล้วครับท่าน...อิอิ

whitelily

14 มกราคม 2551 15:47 น. - comment id 810914

ยาแก้ปวด

14 มกราคม 2551 16:41 น. - comment id 810938

มาแนวนี้ ยอมแพ้ดีก่า
พยายามได้สองวรรค
ไม่รอดเจ้าค่ะ..

แก้วประเสริฐ

14 มกราคม 2551 17:00 น. - comment id 810948

        ตัณหา โลภะ โทสะ โมหะ คือรากเง่าของกิเลส
ที่ชักจูงจิตใจคนเราไปในทางที่มิควรครับ 

                   แก้วประเสริฐ.

ช่ออักษราลี

14 มกราคม 2551 17:54 น. - comment id 810978

มาเป็นคนสุดท้าย มาช้าดีกว่าไม่มาเน้อ
บังเอิญคอมพ์เจ๊ง 
เยี่ยม! 

บนข.

14 มกราคม 2551 21:14 น. - comment id 811024

ตอบคุณ กวี  ซีม่า...

หลงอัตตาว่าตัวเรา
คือหลงเงาติดตามตน
ยิ่งหนียิ่งสับสน
นั่นเงาตนติดตามมา

ความจริงไม่ต้องหนี
เพราะเงานี้แค่ฉายา
เลิกยึดติดในอัตตา
เงาตามมา ก็แค่เงา...

กลอนคุณ กวี ซีม่าให้ความหมายดีมากเลย เจริญพร..

บนข.

14 มกราคม 2551 21:17 น. - comment id 811026

ตอบคุณ black moon...
ขอบคุณมากเช่นกันที่แวะมา เจริญพร..

บนข.

14 มกราคม 2551 21:19 น. - comment id 811028

ตอบคุณอินสวน...
หึหึ ขนาดนั้นเชียวหรือ กลอนเด็กแนว(วัด) ก็ออกแนวนี้แหละ เจริญพร..

บนข.

14 มกราคม 2551 21:28 น. - comment id 811032

ตอบคุณ เพียงพลิ้ว...

หลงกลใจ  ใจหลง  ตรงกลใจ
เพราะหลงใน ไกกล  คือมนต์ขลัง
โอ้โลกนี้  ช่างวิจิตร  พิศดัง
นะจังงัง  ตื่นตา  พาหลงกล...

เจริญพร...

บนข.

14 มกราคม 2551 21:31 น. - comment id 811033

ตอบคุณเฌอมาลย์....
บทประพันธ์ อวรพรปีใหม่ ของคุณเฌอมาลย์ ไพเราะมาก..
เจริญพร..

บนข.

14 มกราคม 2551 21:33 น. - comment id 811035

ตอบคุณโคลอน..
ขอบคุณเช่นกัน เจริญพร..

บนข.

14 มกราคม 2551 21:35 น. - comment id 811036

whitelily
เจริญพร....

บนข.

14 มกราคม 2551 21:38 น. - comment id 811040

ตอบคุณยาแก้ปวด
หึหึ คุณยาแก้ปวดนึกว่าจะได้อ่านกลอนสงสัยต้องรอซะแล้ว ขอบคุณมากที่แวะมา 
เจริญพร..

บนข.

14 มกราคม 2551 21:39 น. - comment id 811044

ตอบ คุณแก้วประเสริฐ
สาธุ..เป็นความจริงทุกประการดังที่คุณแก้วประเสริฐว่ามานั่นแล
เจริญพร..

บนข.

14 มกราคม 2551 21:42 น. - comment id 811049

ตอบคุณช่ออักษราลี(คุณครูเจี๊ยบ)...
หึหึ แสดงว่าเครื่องคอมพ์มันแสดงธรรมให้ฟังนั่นเอง  เจริญพร..

ครูใหญ่โรงเรียนเล็ก

14 มกราคม 2551 22:36 น. - comment id 811082

สะดุ้งเลย...

บนข.

15 มกราคม 2551 08:55 น. - comment id 811178

ตอบคุณครูใหญ่โรงเรียนเล็ก..
ในวาระวันครู ขอให้คุณครูมีสุขภาพแข็งแรงตลอดไป เจริญพร...

ห้วงคำนึง

15 มกราคม 2551 09:41 น. - comment id 811196

มฤคชาติ  แนบเนา  เฝ้าไพรสณฑ์
ยังหลงกล  ติดบ่วง  หน่วงประหาร
มัศยา      อาศัย  ในชลธาร
หลงเหยื่อหวาน  ติดเบ็ด  ต้องเสร็จคน

อาจารย์สอนว่า
กลอนแปดไม่ต้องเว้นวรรค ก็ได้นะครับ
เอาคำในบรรทัดเดียวกันมาบรรจบกันเลย
แบบนี้

มฤคชาติแนบเนาเฝ้าไพรสณฑ์
ยังหลงกลติดบ่วงหน่วงประหาร
มัศยาอาศัยในชลธาร
หลงเหยื่อหวานติดเบ็ดต้องเสร็จคน

บนข.

15 มกราคม 2551 19:13 น. - comment id 811466

ตอบคุณห้วงคำนึง..
จ้า สาธุ เจริญพร ขอบคุณมากๆเลย