ชีวิตหนึ่งซึ่งพร้อมย่อมแข่งขัน ด้วยมุ่งมั่นดำริปฏิสนธิ์ หนึ่งในล้านเดินทางกลางสายชล จุดหมายตนแสนไกลที่ไหนกัน เมล็ดพันธุ์แรกเริ่มประเดิมก่อ จากต้นตอแห่งภพบรรจบสรร กรรมผลักไสให้เกิดกำเนิดพลัน ผ่านคืนวันหมุนเวียนแล้วเปลี่ยนไป ออกจากภพบิดามาเร่ร่อน แล้วสัญจรเรื่อยมาหาภพใหม่ ท้องมารดาคือภพแหล่งหลบภัย เจริญวัยงอกงามไปตามกาล อาศัยท้องมารดาอันอบอุ่น เอื้อการุณย์เมตตาโอชาหาร คือรสทิพย์จากมารดามาประทาน เค็มเปรี้ยวหวานซึมซ่านผ่านกายา เริ่มแตกหน่อก่อกายคล้ายมนุษย์ กิ่งก้านผุดเผยเห็นเป็นสาขา นิมิตเพศหญิงชายติดกายมา สืบธาราสันดานผ่านจิตใจ บ้างถูกกรรมรึงรัดเข้าตัดรอน หมายบั่นทอนชีวิตลิขิตให้ ต้องฉิบหายวอดวายมลายไป รอภพใหม่เนิ่นนานเพื่อผ่านมา ครบกำหนดโดยเดือนก็เคลื่อนกาย เหมือนโยกย้ายอีกหนเพื่อค้นหา เริ่มต่อสู้อีกครั้งเหมือนสั่งลา ก่อนชีวาน้อยนิดจะปลิดปลง บนสังเวียนต่อสู้ผู้แข็งแกร่ง จึงอาจแย่งยืนหยัดไม่พลัดหลง เพื่อสืบสายเผ่าพันธุ์ให้มั่นคง ดำรงตนตามแต่กรรมจะนำไป ชีวิตหนึ่งเมื่อพร้อมย่อมแข่งขัน ด้วยมุ่งมั่นแตกกอชูช่อไหว ผู้แข็งแกร่งแหวกว่ายสบายใจ ผลิดอกใบแตกผลล้นโลกา....
บนข. 16 พ.ค. 2551 19:35 น. - ID 115148 
1320
3
0
16 พฤษภาคม 2551 19:59 น. - comment id 850570
ผู้อ่อนแอ ผู้แพ้ นั่งร้องไห้ ไม่มีใคร คอยเหลียวแล แม้สงสาร ปล่อยให้เค้า หมุนผ่าน ไปตามกาล มันร้าวราน ปวดหัวใจ ใครหันมอง.. จริงครับ ชีวิตคือการแข่งขัน มันไม่ดูไม่ยุติธรรมกับผู้ที่อ่อนแอเลย แต่ก็เนอะ ทำไงได้
16 พฤษภาคม 2551 22:40 น. - comment id 850610
ยอมเป็นผู้แพ้พ่ายในการแข่ง เพราะอ่อนแรงแกร่งกล้าจะท้าไหน ยอมล้มพลาดไม่สู้แรงผู้ใด เพราะถอดใจเสียแล้วแคล้วหมดแรง เมล็ดพันธ์ 3...
16 พฤษภาคม 2551 23:26 น. - comment id 850639
กรรมจัดสรรที่มั่นให้พิงพัก เมล็ดพันธุ์ลงหลักปักฐานมั่น เซลกำเนิดพัฒนามารวมกัน ด้วยอำนาจกรรมสรรค์สร้างลงตัว พัฒนากลละคละวิบาก เติบโตจากโลกแคบมืดสลัว ออกจากครรภ์มารดามาเป็นตัว พกดีชั่วติดนิสัยมิใช่กรรมพันธุ์ มาเปิดบาทปาดบทจรดรอยเท้า เดินซ้ำรอยสุขเศร้าเพราะแบกขันธ์ ก่อรอยกรรมเชื่อมภพนับร้อยพัน เพาะพืชพันธุ์ไม่สิ้นสุดไม่หยุดกรรม
17 พฤษภาคม 2551 08:20 น. - comment id 850696
ยังเป็นเมล็ดพันธุ์ที่ยังไม่กลายพันธุ์ค่ะ
17 พฤษภาคม 2551 12:13 น. - comment id 850766
ก็เก่งกันทั้งนั้นนะคะที่ผ่าน สังเวียนการแข่งขัน ต่อสู้ มาตั้งแต่แรก ยิ่งเกิดมาแล้ว บอกได้คำเดียวค่ะ ชีวิตต้องสู้ อย่างน้อยก็ต่อสู้กับจิตใจตัวเองค่ะ
17 พฤษภาคม 2551 12:40 น. - comment id 850780
สุดยอดครับ
17 พฤษภาคม 2551 13:04 น. - comment id 850790
เราคือหนึ่งผลิตภณฑ์ ที่มาจากผู้สร้างที่ยิ่งใหญ่ ..เมล็ดพันธ์ที่ 4 ต่อยาละกัน
17 พฤษภาคม 2551 13:08 น. - comment id 850794
เป็นหนึ่งในสิบล้านผ่านมาได้ จึงเกิดกายใช้กรรมทุกค่ำเช้า ทั้งกรรมดีกรรมชั่วติดตัวเรา จะเลือกเอากระทำด้วยกรรมใด นมัสการครับท่านมหา
17 พฤษภาคม 2551 16:21 น. - comment id 850861
สรรพสิ่งชิงแย่งแข่งเพื่ออยู่ ผ่านฤดูสืบพันธุ์จากตัญหา ดำรงอยู่แข่งขันกาลเวลา ไม่เคยผ่านสักคราอนิจจัง นมัสการครับหลวงพี่
18 พฤษภาคม 2551 10:29 น. - comment id 851042
กำลังอบรมกล่อมเกลา พันธ์กล้า อยู่ค่ะ ไม่ทราบจะได้ดั่งใจหรือเปล่า
18 พฤษภาคม 2551 13:56 น. - comment id 851073
หยุดความคิด ความรู้สึก อยากแข่งขัน หยุดยืนมอง อยู่ที่มัน อย่าสับสน อยู่นิ่ง นิ่ง มีสติ อย่างแยบยล อยู่พอเพียง พอตน พอสุขกาย มีแค่สิบ ใช้แค่แปด เก็บไว้สอง พออิ่มท้อง แค่แปด ไม่มากหลาย อยู่อีกสอง เก็บไว้ ยามอันตราย ชีวิตอยู่ ไม่มากมาย ถ้าพอเพียง รู้จักตน รู้จักพอ รู้จักใช้ ไม่ต้องแข่งกับใครให้สับสน จะวิ่งตามให้เหนื่อยกายเหนื่อยใจตน อยู่อย่างตนพอเพียงเยี่ยงผู้นำ ..........................ผิดพลาดประการใด ขออภัยด้วยค่ะ แต่งกลอนไม่เก่ง
19 พฤษภาคม 2551 09:54 น. - comment id 851295
นมัสการขอรับท่านมหาฯ ไม่ค่อยได้คุยกันเลยนะขอรับพักนี้ คงสบายดีนะขอรับ.... กลับจากมาเลย์ฯ 3 เดือนแล้ว ตอนนี้กลาย เป็นคนว่างงานขอรับ สงสัยต้องหาอะไรทำซะ แล้ว เพราะมัวแต่ กินกับนอน จนจะ กลายร่างได้แล้วละขอรับ....
20 พฤษภาคม 2551 13:55 น. - comment id 851677
ชีวิตคนเราเหมือน เมล็ดพันธุ์ จริงๆค่ะท่าน...กว่าจะเติบโตได้ต้องผ่านร้อนผ่านหนาวมาหลายฤดูกาล แต่จะมีสักกี่ต้นที่หยัดยืนได้อย่างสง่างามบนโลกใบนี้
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
