อดีต

เมื่อวาน

อดีตคือความฝัน
ปัจจุบันไร้จุดหมาย 
ชีวิตหมายแค่ตาย 
สิ่งสุดท้ายที่ใฝ่ปอง 
เวรกรรมคงก่อร่าง 
นำหนทางความเศร้าหมอง 
ใบหน้าน้ำตานอง 
ถูกสนองเพราะความลวง 
  ด้วยคำคนนั้นบอก 
เขาลวงหลอกไปติดบ่วง 
ผูกมัดใจทั้งดวง 
เพราะคำลวงคนบางคน 
จมดิ่งอเวจี
รักที่มีเหมือนล่องหน 
เคยดูมองคล้ายคน 
แต่หมองมนเหมือนวิญญาณ 
  มีชีพแต่เพียงชื่อ 
ใจนั้นหรือก็ถูกผลาญ 
หมดแล้วในดวงมาลย์ 
ป่นแหลกรานไปทั้งใจ 
ดั่งแก้วที่ตกพื้น 
ไม่อาจฝืนเหมือนเดิมใหม่ 
แตกร้าวราวเศษใจ 
หมดความหมายจะยินดี 
  เหตุการณ์ในตอนนี้ 
มันนั้นมีความเสื่อมศรี 
ไม่เหลือความยินดี 
ทั้งชีวีรอความตาย 
ความหวังเดียวที่รอ 
เป็นคำขอครั้งสุดท้าย 
ขอเพียงแค่วางวาย 
ให้มลายจากโลกา  
				
comments powered by Disqus
  • น้ำผึ้ง

    12 สิงหาคม 2551 14:48 น. - comment id 885163

    ให้นั่งเป็นเพื่อนป่าวคะ
    
    185fc2f5b15ae63609c82922a4dd668e_1203749
    
    [ของตกแต่งโดนๆคลิกเลย]
  • อัณณ์ริน

    12 สิงหาคม 2551 17:54 น. - comment id 885205

    อดีต คือความฝัน
    ปัจจุบัน คือความหมาย
    เสกสรร สิ่งรอบกาย
    สู่จุดหมาย ไกลสุดตา
    
    เบื้องหลัง เพียงจารึก
    ความรู้สึก คะนึงหา
    รอยเท้า ที่ก้าวมา
    วันเวลา บนผืนทราย
    
    เป้าหมาย อยู่เบื้องหน้า
    ก้าวต่อมา คงไม่สาย
    อดีต จักมลาย
    รอยเท้าหาย พร้อมสายลม
    ______________________
  • กฤตศิลป์ ชินบุตร

    13 สิงหาคม 2551 00:43 น. - comment id 885231

    อหังการในพจนะเลือเกินครับท่าน

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน