( ๑ ) ไกลโพ้นแห่งมหานที เรือแก่นจันทร์ดั้นวารีระล่องฝ่า มรสุมกร้าวแฝงแรงมนต์ตรา อันร่ายเร้าโดยกามาเริงสราญ สิงคารสหยดหวานจะผ่านล่วง สันตรสแห่งห้วงใดตรึงซ่าน โลกสิหวนกำซาบในวาบกาล หัสสวารบันเทิงระเริงริน แลรสใดไหนซึ้งถึงที่สุด เถอะมนุษย์ผู้ใคร่ไม่รู้สิ้น ปรากฏแห่งชีวาอยู่อาจิณ คืออยากเกียรติกามกินในสันดาน ทุกมรรคาตัณหาเร้นเป็นธุระ จักปล่อยปละกังวลใดพ้นผ่าน จากคืบศอกหยอกยื่นใดชื่นบาน รติกาลครู่สดับก็ลับลา โดยมิอาจมั่นยืนในสภาพ เพระต่างซาบซ่านไหวในคุณค่า คุณสมบัติเคลือบแฝงแห่งมายา หลอกลวงตาลวงใจหวั่นไหวตาม แลมิพบใดสิ้นถวิลวาด และมิอาจตอบย้ำในคำถาม โดยฐายีภาวะแห่งกลกาม พ่ายอิทธิพลรูปนามมาแต่ไร ฯ โดยฐายีภาวะแห่งกลกาม พ่ายอิทธิพลรูปนามมาแต่ไร ฯ ( ๒ ) ภวังค์แห่งราตรี รำพึงร้าวชีวีหม่นไหม้ รอยทางแร้นแค้นอันแสนไกล ประทับทุกข์ท้นในห้วงมรรคา เสียงหัวใจบอกกล่าว เรื่องราวขันแข่งแสวงหา สัมภาระสารพันบรรทุกมา โดยเดี่ยวลำนาวาอันโรยแรง ผ่านยุคสมัยเพ้อฝัน การช่วงชิงประชันขันแข่ง ผ่านสัมผัสสุขโศกโลกแสดง บางรู้ดั่งจะแจ้งในหนทาง ชีวิตคือชีวิต เขียนลิขิตจารจดในบทต่าง ผ่านวัยวันเลือนลบจบจาง ทุกสิ่งวางไว้เป็นอยู่เช่นนั้น ร่องรอยกาลเวลา บอกเล่ามรรคาความฝัน โคจรแห่งวิถีชีวัน ไหวรำพันบทฝากจากดงแดน การเดินทางการเรียนรู้ สัญจรสู่ความฝันอันแร้นแค้น แสวงหาสิ่งวาดอันขาดแคลน มาทดแทนสิ่งหวังกำลังใจ เพื่อสู่จุดหมายปลายทาง สู่การปล่อยวางอันยิ่งใหญ่ จากทุกสิ่งที่เห็นและเป็นไป ผันผ่านใดคงมั่นหนอมรรคา ( ๓ ) อ้างว้างล่องลอยในแรมปี เรือแก่นจันทร์ดั้นวารีระล่องฝ่า มรสุมกร้าวแฝงแรงมนต์ตรา อันร่ายเร้าโดยกามาเพลิดภิรมย์ ลิบลิบแลคลื่นหยอกฝั่งดอกโมก ทิ้งรอยโศกรอยเศร้าเร้นเหงาข่ม เดียวดายจากความฝันอันตรอมตรม ล่องทะเลอารมณ์ฝ่าประจัญ วับวับเพียงตะเกียงดาวพราวแสงเรื่อ เจ้าล่องเรือมาจากฝากไหนนั่น แลบรรทุกใดมาสารพัน จะนำมาแบ่งปันหรือขายค้า ( ๔ ) ในลำเรือตัณหาข้าบรรทุก อุปกรณ์แห่งสุขแสวงหา ระล่องเร่กลางทะเลแห่งมายา หมายล่วงมาถึงถิ่นแผ่นดินทอง มาเถิดท่านผู้นิยมผู้ชมชอบ ความภิรมย์จักมอบใจสนอง เร่เข้ามาเถิดมาจับแลมาจอง ในสิ่งปองสิ่งหมายอันรายเรียง นั่นก็ดีนี่ก็งามตามแต่เลือก กระสันเสือกแห่งใจหรือไหวเลี่ยง ห้วงราตรีดั่งมนต์ดำร่ายจำเรียง ทุกสิ่งเพียงผ่านแสวงโดยแรงใจ ในลำเรือตัณหาข้าบรรทุก อุปกรณ์แห่งความสุขและความใคร่ อวิชชาลำพองกองนั้นไง เลือกเอาไปเถอะนายขายไม่แพง แม้นเลือกได้สมใจจักไปต่อ มีคนรอมากมายสุดปลายแสง ด้วยสินค้าเลิศล้ำการสำแดง คนต่างแย่งจับจองสนองพา พร้อมจะไปสุดฟ้ามหานที เรือแก่นจันทร์ดั้นวารีระล่องฝ่า ไร้จุดหมายปลายฝันแลมรรคา โดยบรรทุกอวิชชามาเต็มลำ ( ๕ ) ช้าก่อนจะขึ้นท่าวานิชหนุ่ม เจ้าหลงลุ่มใดปลื้มใจดื่มด่ำ ณ ฟากฝั่งแห่งนี้มีแต่ธรรม คอยชี้นำชาวชนพ้นทุกข์ภัย โอ้ บุหงันแห่งห้วงนิโรธา บานทายท้าหนาวร้อนมิอ่อนไหว ตระหง่านบทแห่งธรรมอันอำไพ โอบอุ้มโลกวิไลมะเลืองตา วิสูตรเหมยหมอกพร่างจางจางคล้อย ทิพย์เถื่อนพร้อยดั่งมณีระยับประดับค่า วิเวกใจใสสงบจบมรรคา วิริยาคงมั่นโดยหมั่นเพียร เราเติบมาแต่ชีวิต สู่ทางทิศที่ผ่านกาลเกษียณ ธารณะจิตไหวกระไรเบียน นฤมลค้นเรียนรู้ภายใน ประภาสเจิดโดยธรรมส่องนำหน ประโลมมนต์มายาอันสาไถย รู้ในรู้แยบยลรู้กลใจ รู้ทางไปสู่วิมุตติรู้หลุดพ้น โอ้ บุหงันแห่งห้วงนิโรธา เจิดปัญญาขจรกลิ่นทั่วถิ่นหน ประดังชื่นปลอบปลุกผู้ทุกข์ทน ก้าวล่วงพ้นเถิดหนาสาธุการ ช้าก่อนวานิชหนุ่ม เจ้าหลงลุ่มวังวนมิพ้นผ่าน เริงล่องอยู่ในนาวาสามานย์ ประกอบการประกอบกรรมอำพราง สินค้าเจ้าเรามิปอง .. ! เพราะครรลองแห่งธรรมเรานำสร้าง ผิดแต่เจ้าผู้เร่ลอยมิปล่อยวาง เถอะอัปปางเมื่อไรคงได้รู้ ( ๖ ) จงล่องต่อไปเถิดท่านพ่อค้า ชนมืดบอดในชีวาคงรออยู่ ท่ามทะเลมายาไร้ตาดู ทิศทางผู้ลุ่มหลงคงอีกไกล อนุมานศรัทธามายาภาพ ศิโรราบมนต์ลวงห้วงสมัย ทฤษฎีแห่งวิญญาณลาญใจ หมกมุ่นในอัตตะอัตตา มโนภาพในความว่างเปล่า สร้างโดยเงากิเลสตัณหา เป็นโลกเป็นกระแสนานา ตลอดถึงมายาแห่งคัมภีร์ อาตมันใดเที่ยงแท้ อยู่ในความผันแปรไม่คงที่ ท่ามอุบัติการณ์กฏเกณฑ์ชีวี น้อยหนึ่งมีผู้พ้นบ่วงอันลวงตา ( ๗ ) เพราะไม่มีศาสดาใดในใจเจ้า จึงข้องเขลาเรื่อยไปอย่างไร้ค่า เพราะไม่มีธรรมใดไว้นำพา เลื่อนลอยแห่งนาวาจึงไร้ทิศ เดียวดายกลางมหานที เรือแก่นจันทร์ดั้นวารีวิปริต มรสุมมายาแกร่งเข้าแฝงฤทธิ์ กระหน่ำห้วงชีวิตอยู่นิรันดร์ ........................ โดยคำ ลานเทวา
ลานเทวา 25 ส.ค. 2551 23:54 น. - ID 118282 
1330
3
0
26 สิงหาคม 2551 05:22 น. - comment id 889660
.....ตั๊บแก......
26 สิงหาคม 2551 08:14 น. - comment id 889690
สวัสดีค่ะ ทุกอย่างคือภาพลวงตาค่ะ...
26 สิงหาคม 2551 08:28 น. - comment id 889695
26 สิงหาคม 2551 16:18 น. - comment id 889812
เรือคว้างไกลไหลตามทาง ผู้คนหมางบนลำเรือ
30 สิงหาคม 2551 13:25 น. - comment id 891239
โค๊ตมันมีแค่นี้แหระ เอาลิ้งเพลงใส่แทนที่ http นะ
30 สิงหาคม 2551 13:36 น. - comment id 891245
http แค่นี้เองเหรอจ๊ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
