เจ็บแค่ไหน...ใครรู้ ปวดคงอยู่...ใครสน ใจช้ำชอก...ใครค้น กูจำทน...ใครจำยอม ใจเจ็บใจช้ำชอกตรอมตรม ใครรู้-ใครสน ข่มใคร-ใคร่ค้น จำเจ็บ จำยอมอยู่-จำทน จำจากพรากฝันตนหม่นฤดี อยากทำอยากได้จักใคร่สิ่งหนึ่ง ใครเขาฉุดรั้งดึงห่างหนี เอื้อมถึงกลับคว้าไปเปล่ามี ในมือ คือที่ไร้ ใฝ่ปอง ได้อย่างไม่อยาก-อยากได้หาไม่ จึงต้องหมางมัวใจหมางหมอง ซ่อนงำไว้ไม่อาจกู่ร้อง ใครเขาจักมองไม่รักสิ่งมี มองภาพคนเขาได้สิ่งนั้น ความเจ็บพลันหวนย้อนไม่ห่างหนี ความปวดสะท้อนภาพเคยมี ต้องจมปรักกี่ปีมิรู้เลย หากกลับลำทำใหม่ให้เป็นจริง ยอมละทิ้งบางสิ่งไม่นิ่งเฉย ให้เขาเฆี่ยนดุด่าดั่งจำเลย อาจลงเอยด้วยสุขกว่าที่เป็น
fltsover 2 พ.ย. 2551 12:48 น. - ID 120091 
779
1
0
2 พฤศจิกายน 2551 14:31 น. - comment id 909698
2 พฤศจิกายน 2551 15:40 น. - comment id 909717
ยอดเยี่ยมค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
