ชีวิตมนุษย์ชาติย่อมผิดพลาดอยู่บ้าง ในสำนึกนายนางจงปล่อยวางจิตไว ยามผิดก็ให้รู้อย่าหดหู่กับความผิด ล้มแล้วลุกเป็นนิจเพื่อดวงจิตแจ่มใส อย่าใจน้อยสร้อยเศร้ากับตัวเราเลยนะ ความผิดพลาด คือ พระช่วยชำระจิตใจ ให้เรารู้ว่าเรานี้มิได้ดีเต็มร้อย เราผิดพลาดด่างพร้อยเราก็ด้อยก็ได้ เรามิใช่เทวดาเหนือฟ้าเหนือสวรรค์ เราคือมนุษย์เต็มขั้นเราพระอรหันต์ที่ไหน เมื่อรู้ตัวว่าเราผิดก็ปรับจิตพิจารณา ว่าเรานี้นี่หนาไม่แกร่งกล้าเกรียงไกร จงอ่อนน้อมถ่อมตนกับทุกคนทุกครั้ง ว่าชีวิตย่อมผิดหวังอย่าจริงจังเกินไป ให้ความผิดเป็นครูให้ความรู้เป็นอาจารย์ ทำชีวิตเบิกบานกล้าหาญชาญชัย โลกนี้สวยหรูน่าอยู่ไม่ใช่น้อย อย่าอับเฉาเศร้าสร้อยอย่าเหี่ยวละห้อยโหยไห้ เมื่อยอมรับความผิดปรับชีวิตสดชื่น เมื่อเห็นผิดเขาอื่นก็กลมกลืนกันไป เราก็ผิดเขาก็ผิดทุกชีวิตแหละหนา ผิดกันไปผิดกันมาอย่าถือสาหมั่นไส้ มาถือศีลกันเถิดเพื่อให้เกิดความสุข ถ้าถือสาเป็นทุกข์เหมือนเพลิงลุกภายใน มาปล่อยวางช่างมันจะสุขสันต์เสร็จสม ล้างกิเลสในอารมณ์จะสุขสมตลอดไป.ฯ * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
เจ็บ แต่ก็...โอเค 20 มี.ค. 2545 16:33 น. - ID 12385 
1505
1
0
20 มีนาคม 2545 23:34 น. - comment id 41672
ชื่อเหมือนหนังสือเล่มหนึ่ง ที่เคยอ่านเลยอ่ะครับ
21 มีนาคม 2545 19:57 น. - comment id 41846
คนที่ไม่เคยผิด คือคนที่ไม่เคยทำอะไรเลย
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
