* จะกี่งานกี่ครั้งที่ได้พบ คืองานศพได้พบประสบเห็น มีดอกไม้รายล้อมของจำเป็น หรือว่าเน้นโลกาธิปไตย * เปรียบดุจคนเมื่อตนมีชีวิต มีประโยชน์ยังมีงานให้ใช้ พอชีพลับดับลงอนาจใจ จะมีใครคิดถึงเมื่อจากจร * เปรียบดอกไม้ที่ตั้งหน้าหีบศพ ครั้นงานจบดอกไม้เขาถ่ายถอน เอาไปทิ้งไร้ค่าน่าอาวรณ์ เปรียบร่างนอนในเตาเขาเผาไฟ * ที่มีตามติดตนผลบุญบาป ยังไม่ขาดสติคิดคิดให้ได้ คือผลบุญกุศลที่ตามไป ให้ได้พบสุขจริงไม่พึ่งใคร
ลุงเอง 30 ส.ค. 2552 20:30 น. - ID 128791 
1054
9
0
30 สิงหาคม 2552 20:50 น. - comment id 1033678
กลอนธรรมะ หุๆ แต่งแล้วก็เตือนใจได้ดีเลยค่ะ อ่านกลอนลุงทีไร เอิงเสียวสันหลังทุกที เหอๆ ด้วยจิตคารวะ
30 สิงหาคม 2552 21:03 น. - comment id 1033688
แวะมาทักทาย สบายดีนะครับ
30 สิงหาคม 2552 21:35 น. - comment id 1033707
สวัสดีหลานเอิง
30 สิงหาคม 2552 21:36 น. - comment id 1033708
30 สิงหาคม 2552 21:37 น. - comment id 1033709
31 สิงหาคม 2552 00:31 น. - comment id 1033729
ดอกไม้ในงานศพ เมื่อสวดจบก็ลบเลือน คือธรรมคอยย้ำเตือน ไปเป็นเพื่อนพียงเงื่อนกรรม
31 สิงหาคม 2552 08:34 น. - comment id 1033757
31 สิงหาคม 2552 20:55 น. - comment id 1034058
อ่านบทกลอนซ่อนไว้ให้แง่คิด คอยสะกิดกมลอย่าวนหลง ยามเมื่อสิ้นวิญญาณแตกซ่านลง สิ่งที่คงไว้ลือ... คือ..ชั่ว-ดี ฯ วฤกขอซึมซับรสกลอน และรสธรรมครับ
31 สิงหาคม 2552 20:58 น. - comment id 1034063
คุณลุง แต่กลอน ได้ดีมากๆ ครับ นึกว่า หายไปไหน ไม่เจอหลายวัน สบายดีหรือเปล่าครับ
31 สิงหาคม 2552 21:17 น. - comment id 1034073
31 สิงหาคม 2552 21:23 น. - comment id 1034080
1 กันยายน 2552 14:16 น. - comment id 1034315
อันเงินทองยศถาบรรดาศักดิ์ ก็มิอาจจักพกพาต่อไปได้ เมื่อชีวิตต้องสิ้นสุดลงไป จะเหลือไว้เพียงดีชั่วให้พกพา
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
